Δια την δενδροφύτευσιν της πόλεως, επληροφορήθημεν ότι θα γίνει σοβαρά εργασία. Υπάρχουν ήδη δύο χιλιάδες φυτώρια εις την δημοτικήν φυτίστραν, θα γίνη προμήθεια νέων και θα δενδροφυτευθούν οι δρόμοι της πόλεως, οι κυριώτεροι τη συνεργασία του Δήμου, των γεωπόνων μας και του ενταύθα Συντάγματος, το οποίον ως επληροφορήθημεν διατίθεται προς συμβολήν του σκοπού να χρησιμοποιήση τους άνδρας του δια την εκσκαφήν των απαιτουμένων μικρών βόθρων.
Όλα αυτά βέβαια εφ’ όσον πραγματοποιηθούν – κάμνομεν την επιφύλαξιν, διότι εσυνηθίσαμεν μόνον με έργα να ενθουσιαζώμεθα – αποτελούν κάτι. Τα δένδρα δεν είναι μόνον στοιχειώδης ένδειξις ενός πολιτισμού, αλλά σημαίνουν ακόμη και υγείαν. Συνεπώς η πραγματοποίησις της σκέψεως θα συντείνη εις το να μεταβάλη η πόλις μορφήν ουσιαστικώς. Αλλ’ αυτή η προσπάθεια, θα ηθέλαμεν να είχεν γενικώτερον χαρακτήρα. Θα ηθέλαμεν να έχη παμμεσσηνιακόν χαρακτήρα και να αποτελέση έργο ενός συλλόγου.
Ως γνωστόν, καθημερινώς τα δάση εν Μεσσηνία καίονται. Τα ωραία, τα μοναδικά ίσως εν Ελλάδι δάση της Αλαγωνίας σχεδόν εδεκατίσθησαν. Προσπάθεια γενικωτέρα αναδασώσεως δεν γίνεται. Όσα καταστρέφονται, καταστρέφονται. Δι’ όλους αυτούς τους λόγους και δια να σταματήση έως εδώ το κακόν χρειάζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία, δεδομένου ότι επί του προκειμένου αι ενέργειαι του κράτους ισούνται τω μηδενί. Φρονούμεν δε ότι την πρωτοβουλίαν ταύτην θα ηδύνατο να αναλάβη το Γεωργικόν Επιμελητήριον Μεσσηνίας, του οποίου η μέχρι τούδε δράσις είναι τόσον ελπιδοφόρος, ώστε να μη γεννώνται αμφιβολίαι ότι με ανάληψιν παρ’ αυτού της πρωτοβουλίας πολλά θα επετυγχάνοντο.
Θα ηδύνατο ακόμη το Επιμελητήριον να συνεργασθή με ένα παμμεσσηνιακόν φιλοδασικόν σύλλογον και με τους κοινοτάρχας και διδασκάλους όλης της Μεσσηνίας, να προκηρύξη εράνους, να δημιουργήση διαγωνισμούς και να δώση τον προσήκοντα συντονισμόν εις κάθε προσπάθειαν τείνουσαν δια την αναδάσωσιν, την αναδένδρωσιν και εν γένει τον εξωραϊσμόν τη Μεσσηνίας.
Ελπίζομεν ότι η ριπτομένη ιδέα θα μελετηθή σοβαρώς και θα αρχίσουν να γίνωνται αι δέουσαι και αι ουσιαστικαί εις αποτέλεσμα εργασίας δια την αναδάσωσιν της Μεσσηνίας και την δενδροφύτευσιν όλων των αρτηριών αυτής.
Θα ηδύνατο ακόμη με την εργασίαν να καταρτισθή εις κάθε χωρίον, εν οιωνεί εθελοντικόν σώμα δια να προφυλάσσωνται αποτελεσματικώς τα δένδρα, τα υπάρχοντα και όσα μέλλουν να φυτευθούν από καταστροφής.
Η ΑΝΑΔΑΣΩΣΙΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
«ΘΑΡΡΟΣ» 17 Μαΐου 1928
Το Υπουργείον Γεωργίας απαντών εις σχετικήν αναφοράν του Γεωργικού Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, πληροφορεί ότι παρεκλήθη ο Νομάρχης Μεσσηνίας να ηγηθή της φιλοδασικής εν Μεσσηνία κινήσεως, δεδομένου ότι όχι μόνον το έδαφος είναι πρόσφορον δια τοιαύτην εντατικήν εργασίαν αναδασώσεως, αλλά και έχει μεγίστην ανάγκην δασικής καλύψεως.
Κατόπιν τούτου συγκροτείται κατ’ αυτάς η Νομαρχιακή Δασική Επιτροπή υπό την προεδρείαν του Νομάρχου Μεσσηνίας, ίνα ενεργήση σχετικώς σύμφωνα με τους δασικούς νόμους.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΔΑΣΙΚΗΝ ΚΙΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
-Ένας νεκρός δασικός νόμος που θα λειτουργήση
-Ανακοινώσεις του Γεωργικού Επιμελητηρίου Μεσσηνίας
«ΘΑΡΡΟΣ» 9 Νοεμβρίου 1928
Τη συστάσει του Παμμεσσηνιακού Γεωπονικού Συνδέσμου το Γεωργικόν Επιμελητήριον Μεσσηνίας απεφάσισε να ηγηθή και της φιλοδασικής κινήσεως εν τη περιφερεία μας. Προς τούτο παρεκάλεσε το Υπουργείον Γεωργίας, ίνα παρέξη την ηθικήν και υλικήν ενίσχυσίν του, δια την ίδρυσιν και συντήρησιν δασικών φυτωρίων και την εκτέλεσιν σπορών και φυτειών υπό των δασικών υπηρεσιών, την περίφραξιν, συντήρησιν, ανάπτυξιν και φύλαξιν αυτών, καθώς και την προμήθειαν του δι’ αναδασώσεις απαιτουμένου υλικού εν γένει.
Το Υπουργείον Γεωργίας εγνώρισε προς το Γεωργικόν μας Επιμελητήριον ότι παρεκάλεσε τον Νομάρχην Μεσσηνίας, ίνα εν συνεννοήσει μετά του Δασάρχου Καλαμών, του Γεωργικού Επιμελητηρίου και λοιπών φιλοδασικών οργανώσεων, προβή εις την σύστασιν της προβλεπομένης υπό του Νομού Νομαρχιακής Δασικής Επιτροπής και ηγηθή της φιλοδασικής κινήσεως εν Μεσσηνία, δεδομένου ότι το έδαφος ου μόνον είναι πρόσφορον δια τοιαύτην εντατικήν εργασίαν αναδασώσεως, αλλά και έχει ανάγκην μεγίστην της πρασίνης δασικής καλύψεως.
Η γυμνότης λέγει το Υπουργείον της Γεωργίας των απανταχού βουνών της πατρίδος μας της οποίας απόρροια είναι ουχί μόνον η οικονομική δυσπραγία των τε περιοίκων, ως και καθόλου του Κράτους, αλλά και αι πολυποίκιλαι έμμεσοι βλάβαι π.χ. η αστάθεια της κοίτης των χειμάρρων, η ακανόνιστος διανομή των κατακρημνισμάτων της ατμοσφαίρας, η εξαφάνισις των πηγών και τέλος πλην άλλων πολλών η υγιεινή και η αισθητική άποψις, μας επιβάλλουν τον συντονισμόν του έργου των αναδασώσεων, των οποίων τα πρώτα οφέλη μέλλουν να καρπωθούν το πρώτον αυταί αι Κοινότητες των οποίων η περιοχή θα ανεδασούτο.
Κυρίως πρέπει η προσοχή όλων μας να στραφή εις την διαπαιδαγώγησιν του πολίτου, εις την αγάπην και την μέριμναν του οποίου επαφίεται η ύπαρξις του δάσους και εξαρτάται η επέκτασις αυτού.
Η θέσπισις των προβλεπομένων ως θα ίδωμεν Σχολικών Επιτροπών, αι διαλέξεις, αυτόν τον σκοπόν μέλλουν να εκπληρώσουν κυρίως.
Δήμοι και κοινότητες κατά το Ν.Δ. περί συμπληρώσεως και τροποποιήσεως των διατάξεων των δασικών νόμων της 18ης Σεπτεμβρίου 1926, στερούμενοι δασών επαρκούς εκτάσεως, υποχρεούνται να αναδασώσουν έκτασιν μέχρι του έκτου της κτηματικής περιφερείας εκάστου των αποτελούντων αυτάς συνοικισμών, κατά προτίμησιν επί εδαφών Κοινοτικών ή του Δημοσίου, παρεχομένων άνευ αποζημιώσεως και εν ελλείψει τούτων επί ιδιωτικών δι’ απαλλοτριώσεων κατά τους ισχύοντας δασικούς νόμους.
Προς τούτο δευτέρα κατά κοινότητας επιτροπή αποτελουμένη εκ του Δημάρχου ή Προέδρου Κοινότητος, ως Προέδρου, του Διευθυντού του Δημοτικού Σχολείου και επί πλειόνων σχολείων του αρχαιοτέρου, του εν τη έδρα ιατρού, επί πλειόνων δε διοριζομένου ενός υπό της Κεντρικής Δασικής Νομαρχιακής Επιτροπής, του εφημερίου και επί πλειόνων του αρχαιοτέρου κατά βαθμόν και επί ομοιοβάθμων του νεωτέρου, του Αστυνόμου της περιφερείας, του προέδρου της σχολικής επιτροπής, των προέδρων των γεωργικών συνεταιρισμών και Φιλοδασικών Οργανώσεων και του προϊσταμένου της τοπικής Δασικής Υπηρεσίας γνωμοδοτεί περί της αναδασωτέας εκτάσεως και του είδους των δένδρων και υποβάλλει την έκθεσίν της μέχρι τέλους Ιουλίου εκάστου έτους, εις την Νομαρχιακήν Δασικήν Επιτροπήν, ήτις αποφαίνεται σχετικώς.
Η επιμέλεια της αναδασώσεως και η καλλιέργεια αυτής ανατίθεται εις την σχολικήν επιτροπήν, εις την οποίαν μετέχουσι προς τούτο ο Δήμαρχος ή ο Πρόεδρος της Κοινότητος και οι πρόεδροι των Φιλοδασικών Οργανώσεων.
Η δαπάνη της απαλλοτριώσεως του αναδασωτέου εδάφους όταν ανήκει εις ιδιώτην και της αναδασώσεως ως βαρύνει τον Δήμον ή την Κοινότητα, αναγράφεται υποχρεωτικώς εις τον προϋπολογισμόν εκάστου έτους.
Κατόπιν αποφάσεως της Νομαρχιακής Δασικής Επιτροπής, αι Κοινότητες και Δήμοι διαθέτοντες ύδωρ υδρεύσεως, υποχρεούνται να ιδρύσωσι δασικά σπορεία και φυτώρια δένδρων. Αι δαπάναι της ιδρύσεως και συντηρήσεως τούτων βαρύνουσι αυτούς. Όταν οι Δήμοι και αι Κοινότητες αμελήσωσι την εντός της ορισθείσης υπό της επιτροπής προσθεσμίας ίδρυσιν τούτων ή κατ’ έφεσιν του οικείου δασάρχου ή υπαλλήλου της Γεωργικής Υπηρεσίας αμελώσι την κατάλληλον συντήρησιν αυτών, δύναται η κεντρική επιτροπή ν’ αναθέση την ίδρυσιν και επιμέλειαν εν γένει ούτων εις επιτόπιον Φιλοδασικήν Οργάνωσιν και εν ελλείψει ταύτης εις την Σχολικήν Επιτροπήν.
Αι δαπάναι της ιδρύσεως και καλλιεργείας των ανωτέρω θεωρούνται υποχρεωτικαί δαπάναι και αναγράφονται εις τους ετησίους προϋπολογισμούς των Δήμων και Κοινοτήτων υπό του Νομάρχου, καθοριζόμεναι αναλόγως των πόρων αυτών.
Αν η Διοικητική Αρχή παραλείψη την αναγραφήν πιστώσεως ή αναλόγου τοιαύτης, αναγράφει ταύτην το Υπουργείον των Εσωτερικών επί τη προσφυγή παντός ενδιαφερομένου δια το πράσινον.
Το Δημόσιον εν ελλείψει Δημοτικού ή Κοινοτικού γηπέδου παρέχει δωρεάν ίδια αυτού γήπεδα, εν ελλείψει δε τοιούτων γίνεται απαλλοτρίωσις ξένων εδαφών δαπάναις του Δήμου ή Κοινότητος.
Δια την διαπαιδαγώγησιν των μαθητών του δημοτικού σχολείου επιβάλλεται υποχρεωτική προσωπική εργασία εις τούτους επί τη βάσει καταλόγου συντασσομένου υπό του διευθύνοντος το σχολείον, καθορίζοντος και τας χρονικάς απασχολήσεις. Εις την προσωπικήν εργασίαν υπόκεινται οι μαθηταί των ελληνικών σχολείων. Η μη συμμετοχή των μαθητών εις τας εργασίας λογίζεται ως σχολική απουσία.
Υπόχρεοι δια την φυτείαν των δενδροστοιχιών εντός μεν των πόλεων και συνοικισμών εν γένει είναι οι Δήμοι και αι Κοινότητες, εκτός δε κατά μήκος των αμαξιτών οδών οι παρόδιοι ιδιοκτήται. Πάσα γνωμοδότησις της τοπικής Δασικής Επιτροπής υπόκειται εις την οριστική έγκρισιν της Νομαρχιακής Δασικής Επιτροπής, ήτις υποχρεούται ν’ ανακοινώση την έγκρισίν της εις τον Δήμαρχον ή πρόεδρον της Κοινότητος.
Εάν αι Δασικαί Επιτροπαί αμελήσουν το έργο της αναδασώσεως και δενδροφυτεύσεως, τότε αι τοπικαί Φιλοδασικαί Οργανώσεις δύνανται να ενεργήσωσιν αύται τας δενδροφυτείας, η δε είσπραξις της γενομένης δαπάνης ενεργείται παρά του Δημοσίου Ταμείου.
Οι Δασάρχαι οφείλουσι τας αποφάσεις των κατά Κοινότητας δασικών επιτροπών να υποβάλλωσι δι’ εκθέσεώς των προς τους Επιθεωρητάς των δασών. Οι επιθεωρηταί έχοντες υπόψη και τας γνώμας των Δασαρχών διαβιβάζουν τας εκθέσεις μετά των γνωμών των προς την Κεντρικήν Νομαρχιακήν Δασικήν Επιτροπήν, ήτις αποφασίζει τελικώς.
Δια του αναλυομένου Ν.Δ. λαμβάνεται πρόνοια και δια την ίδρυσιν σχολικών κήπων, οίτινες ιδρύονται υποχρεωτικώς εις την έδραν εκάστου δημοτικού σχολείου μετ’ απόφασιν της Νομαρχιακής Επιτροπής.
Η Σχολική Επιτροπή υποχρεούται να διαθέση την αναγκαίαν δαπάνην ιδρύσεως και καλλιεργείας του κήπου.
Δια του Ν.Δ. οι Επιθεωρηταί της Δημοτικής Εκπαιδεύσεως μετά προηγουμένην συνεννόησιν μετά του Δασάρχου και Νομογεωπόνου υποχρεούνται να συγκαλώσι άπαξ του έτους διδασκαλικά συνέδρια κατά περιφερείας, εις τα οποία ειδικοί υπάλληλοι του Υπουργείου Γεωργίας επί διήμερον διαπραγματεύονται σχετικά προς την καλλιέργειαν σχολικών κήπων, την αναδάσωσιν και την δενδροκομίαν θέματα.
Τα όργανα της Δασικής Υπηρεσίας, Αγροτικής Ασφαλείας και Αστυνομίας υποχρεούνται να καταγγέλλωσιν αμελητί τα δασικά εν γένει ανομήματα. Δια πάσαν παράλειψιν ή μη έγκαιρον υποβολήν της μηνύσεως, διώκονται πειθαρχικώς επί τη αιτήσει οιουδήποτε μέλους των τοπικών ή Φιλοδασικών Οργανώσεων.
