Έφυγε από την Καλαμάτα, σπούδασε και δούλεψε ως δικηγόρος, αλλά την κέρδισε η υποκριτική
Μια σειρά που έχει κερδίσει κατά τη φετινή χρονιά το τηλεοπτικό κοινό είναι «Ο Γιατρός», όπου πρωταγωνιστεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Δίπλα του, μάλιστα, στέκεται η Καλαματιανή Έφη Κάντζα.
Η Έφη Κάντζα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμάτα, ενώ σπούδασε στη Νομική Σχολή και στη συνέχεια εργάστηκε ως δικηγόρος. Ωστόσο, η υποκριτική ήταν «κάτι που πάντα είχε μέσα της» και έτσι αποφάσισε να τη σπουδάσει, ακολουθώντας την.
Μέχρι σήμερα, λοιπόν, έχει συμμετοχές σε θέατρο, κινηματογράφο, αλλά και στην τηλεόραση, και το «Θάρρος» μίλησε μαζί της για την πορεία της, τον «Γιατρό», όπως και τα σχέδιά της. Ο λόγος στην ίδια:
Φύγατε από την Καλαμάτα για να σπουδάσετε Νομική, ενώ στη συνέχεια ασκήσατε το επάγγελμα του δικηγόρου. Μιλήστε μας για αυτό…
Όταν ήρθε εκείνη η στιγμή στην εφηβεία μου να φανταστώ το μέλλον και να αποφασίσω με τι θα ήθελα να ασχοληθώ στα χρόνια που θα έρχονταν, ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να γίνω διπλωμάτης. Η Νομική τότε μου φάνηκε μονόδρομος για να φτάσω στο στόχο μου, αλλά στην πορεία των σπουδών η επιθυμία για το Διπλωματικό Κλάδο έφθινε. Η ενασχόληση με τη δικηγορία ήρθε αναπόφευκτα, αν και κάπως απρόθυμα στην αρχή. Είναι ένα δύσκολο, αλλά συναρπαστικό επάγγελμα. Αναμετριέσαι κατά κανόνα με περίπλοκες – αν όχι – δυσάρεστες καταστάσεις, καλείσαι να βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα των άλλων και εκείνοι πρέπει να σε εμπιστευτούν. Ας είμαστε ειλικρινείς, σχεδόν ποτέ κανείς δεν επισκέπτεται δικηγόρους, επειδή συνέβη κάτι ευχάριστο. Μαθαίνεις, όμως, πολλά για την ανθρώπινη φύση και το πώς και γιατί λειτουργεί έτσι ο κόσμος.
Η υποκριτική πότε και πώς μπήκε στη ζωή σας;
Ήταν πάντα εκεί. Η υποκριτική ήταν το πρίσμα μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμουν τα βιβλία που διάβαζα, τα παιχνίδια που έπαιζα, τις γιορτές του σχολείου. Πολλή τηλεόραση και πολύ βίντεο κλαμπ, επίσης! Με τις αδερφές μου λιώναμε τις κασέτες που νοικιάζαμε, σε σημείο που μαθαίναμε ολόκληρες σκηνές απέξω. Ακόμα και τις οικογενειακές συγκεντρώσεις τις βίωνα ως stand up παραστάσεις.
Δεν υπήρξε, λοιπόν, ένα καθαρό χρονικό σημείο. Τελειώνοντας, όμως, τη Νομική ένιωθα πια την ανάγκη να σπουδάσω την τέχνη της υποκριτικής. Ξεκινώντας να εργάζομαι ως δικηγόρος, ξεκίνησα να παρακολουθώ και μαθήματα υποκριτικής, και κάπως έτσι άρχισαν αυτοί οι παράλληλοι δρόμοι.
Τι σημαίνει για εσάς;
Ελευθερία και παιχνίδι. Είναι ένα μέρος που υπάρχω ανεπιτήδευτα και άκριτα για να πω μια ιστορία, ενώ κάθε φορά ελπίζω να αγγίξει και κάποιον άλλο.
Η τηλεόραση είναι τελικά αυτή που κάνει έναν ηθοποιό αναγνωρίσιμο;
Η δουλειά σου και η παρουσία σου είναι αυτά που σε κάνουν αναγνωρίσιμο, με όποιον τρόπο και αν προβάλλονται. Η τηλεόραση είναι μάλλον το μέσο για να γίνει αυτό πιο άμεσα και πιο καθολικά.
Μιλήστε μας για το «Γιατρό»…
Η πλοκή ξεκινά, όταν ο Ανδρέας Βρεττός (Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης), διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής ενός νοσοκομείου και λαμπρός επιστήμονας, πυροβολείται στο κεφάλι από τον πατέρα ενός ασθενή του που κατέληξε. Η ζωή του ανατρέπεται συθέμελα, γιατί ενώ επιζεί του ατυχήματος, χάνει τη μνήμη των τελευταίων 12 χρόνων. Αναρρώνοντας πρέπει να μάθει ξανά τους ανθρώπους γύρω του, το επάγγελμά του, αλλά κυρίως τον ίδιο του τον εαυτό. Την ίδια στιγμή και οι υπόλοιποι θα πρέπει να τον μάθουμε εκ νέου, και όλο αυτό στο χώρο ενός νοσοκομείου, όπου οι άνθρωποι παλεύουν για τη ζωή τους και όχι μόνο. Η Τερέζα – ο χαρακτήρας που υποδύομαι- εργάζεται πολλά χρόνια στο πλάι του Ανδρέα και τον γνωρίζει καλά. Είναι η προϊσταμένη νοσοκόμα της κλινικής και κουμαντάρει το πλοίο αφοσιωμένη σε αυτό που κάνει με ήρεμη δύναμη. Δε μοιράζεται πολλά για την προσωπική της ζωή, αν και κάποια στιγμή θα έρθει αθέλητα αντιμέτωπη με αυτήν, ενώπιον των συναδέλφων της.
Χαίρομαι ειλικρινά που συμμετέχω σε αυτή τη σειρά. Γνώριζα ήδη τη δουλειά του σκηνοθέτη Γιώργου Παπαβασιλείου και ήμουν σίγουρη ότι θα παρέδιδε μια υψηλού επιπέδου παραγωγή. Κάθε επεισόδιο γυρίστηκε με πολλή φροντίδα και μεράκι, με τη συνδρομή ενός εξαιρετικού συνεργείου. Παράλληλα, νιώθω ιδιαίτερα τυχερή ως μέλος αυτού του καστ, ενός υπέροχου συνόλου ταλαντούχων ηθοποιών που εκτιμώ βαθιά.
Πώς προέκυψε η εν λόγω συνεργασία;
Η υπεύθυνη του casting, Λυδία Γεωργανά, με κάλεσε για το δοκιμαστικό και την ευχαριστώ άπειρα για αυτό. Είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν και είχα, επίσης, παρακολουθήσει κάποια workshop της. Η Λυδία είναι μια επαγγελματίας του χώρου με όραμα και γνήσια αγάπη για τα πρότζεκτ που αναλαμβάνει και νομίζω ότι το αποτέλεσμα του «Γιατρού» τη δικαιώνει.
Βλέπουμε μια άνθηση της μυθοπλασίας στην ελληνική τηλεόραση. Ποια η γνώμη σας;
Είναι αλήθεια ότι τα τηλεοπτικά κανάλια επενδύουν στη μυθοπλασία και ο κόσμος ανταποκρίνεται θερμά. Ο πήχης έχει ανέβει κι αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι. Υπάρχουν πολλές ιστορίες που αξίζει και πρέπει να ειπωθούν, και εύχομαι να συνεχίσουμε να βλέπουμε ωραίες σειρές που δίνουν φως σε αυτές τις ιστορίες.
Έχετε, επίσης, ασχοληθεί με τον κινηματογράφο και το θέατρο. Μιλήστε μας για αυτά…
Τα αγαπώ και τα δύο εξίσου, και ως ηθοποιός και ως θεατής. Μερικές από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου σχετίζονται με μια σκοτεινή αίθουσα ή με μια θεατρική παράσταση. Υπάρχουν ταινίες και παραστάσεις που τις κουβαλάω πάντα μέσα μου σαν ένα αγαπημένο βιβλίο που κάπως, κάποτε σου άλλαξε την οπτική στα πράγματα. Ως ηθοποιός, πάντως, προσπαθώ να προσεγγίζω τους ρόλους μου με αλήθεια και ειλικρίνεια, είτε μπροστά στην κάμερα είτε πάνω στη σκηνή.
Έχετε, μάλιστα, καταφέρει με ταινία σας να φτάσετε μέχρι τις Κάννες. Πώς ήταν αυτή η συμμετοχή;
Αναφέρεστε στην ταινία «Εγκλήματα του Μέλλοντος» (“Crimes of the Future”) του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, που τολμώ να πω ότι είναι η αγαπημένη στιγμή της μέχρι τώρα πορείας μου. Ήμουν και παραμένω θαυμάστρια του σύμπαντος αυτού του σπουδαίου σκηνοθέτη. Το ότι, επιπλέον, μοιράστηκα μια σκηνή με τον Βίγκο Μόρτενσεν, που θαυμάζω αφάνταστα ως καλλιτέχνη, μοιάζει με όνειρο. Γυρίστηκε στην Αθήνα, το περιβάλλον της οποίας εντάσσεται τόσο ομαλά στον κόσμο που οραματίστηκε ο Κρόνενμπεργκ και υπηρετεί πιστά τη φιλμ νουάρ ατμόσφαιρα της ταινίας.
Τα «Εγκλήματα» καταπιάνονται με ένα αγαπημένο του θέμα: την εσωτερική – κατά κυριολεξία – ομορφιά και τις μεταλλάξεις που έχει υποστεί ο άνθρωπος για να προσαρμοστεί στο περιβάλλον ενός ζοφερού μέλλοντος.
Η εμπειρία μου από τη συμμετοχή σε αυτή τη διεθνή παραγωγή ήταν τόσο τέλεια όσο φαντάζεστε, από το πώς φροντίζουν τον ηθοποιό μέχρι το πόσο άρτια τρέχει το γύρισμα. Είχε λείψει, πράγματι, ο Κρόνενμπεργκ από το σινεμά και η επιστροφή του με τα «Εγκλήματα» διεκδίκησε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 2022.
Τι θα λέγατε σε ένα νέο που σκέφτεται να γίνει ηθοποιός, όπως και σε ένα νέο που σκέφτεται να γίνει δικηγόρος;
Μάλλον ό,τι θα έλεγα σε οποιονδήποτε θέλει να γίνει οτιδήποτε: να βρίσκει τη χαρά σε αυτό που κάνει, να εξελίσσεται μέσα από αυτό, να αφήνει τις αισθήσεις του ανοιχτές στον κόσμο και σε όσα συμβαίνουν γύρω του και να πορεύεται με ευγένεια, ενσυναίσθηση και δυναμισμό.
Αυτά τα δύο επαγγέλματα συνδέονται κάπως;
Ίσως στο μέτρο που αποτελούν εργαλεία για την παρατήρηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Τα σχέδιά σας από εδώ και πέρα;
Θα ήθελα να συνεχίσω να έχω συνεργασίες στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση που θα με κάνουν περήφανη και χαρούμενη.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
