Συντάκτης της εφημερίδας μας ευρισκόμενος εν Αθήναις παρεκάλεσε τον κ. Ν. Περρωτήν να του εκθέσει τας σκέψεις του σχετικώς με τας ανάγκας της πόλεώς μας και τα μελετώμενα δημοτικά έργα.
Ο κ. Περρωτής είχε την καλωσύνην να μας ανακοινώση τα ακόλουθα:
Ποικίλαι και πολλαπλαί είναι αι ανάγκαι της πόλεώς μας, υπό επιτακτικήν μάλιστα μορφήν εμφανιζόμεναι. Ως και άλλοτε έλαβον αφορμήν να εκθέσω εν τω εντοπίω Τύπω, τίποτε το μεθοδικόν κατά το παρελθόν δεν συνετελέσθη κατά τρόπον, ώστε και μείωσις της φυσικής αυτής ωραιότητος να έχει επέλθη.
Αι οικοδομαί εν τη άνω πόλει όχι δεν εκτίσθησαν επί ουδεμιάς οικοδομικής γραμμής, αλλά παρέχωσι μάλλον την εντύπωσιν ότι εσπάρησαν και εφύτρωσαν κατά την διάθεσιν των ιδιοκτητών των. Το κακόν εξετάθη εν πολλοίς και εν τη νέα πόλει και το χειρότερον και εν αυτή τη Παραλία, η οποία εκ της κατ’ εξοχήν προνομιούχου γραφικής της θέσεως θα καθίστατο εν εκ των μοναδικών προαστίων της Ελλάδος, εάν ελαμβάνετο στοιχειώδης πρόνοια προς τούτο άνευ ουδεμιάς σημαντικής δαπάνης δια την εποχήν εκείνην, ήτοι ευρέων δρόμων, μικράς πλατείας μετά πάρκου κ.λπ. αντί των σημερινών ατραπών των 7 ή 8 μέτρων πλάτους και λοιπών ασχημιών.
Αλλά ταύτα πάντα ανήκουσιν εις το παρελθόν, εάν δε τα αναφέρω, τα αναφέρω απλώς και μόνον εκ του φόβου μήπως το αμέθοδον συνεχισθή και σήμερον εις τα μελετώμενα έργα.
Τον φόβον μου τούτον μου ενίσχυσεν η συνομιλία μου μεθ’ ενός κ. δημοτικού συμβούλου, ο οποίος μου παρέσχε την πληροφορίαν ότι κατόπιν της απορρίψεως της σχετικής μελέτης της υδρεύσεως παρά του συμβουλίου των υδραυλικών του υπουργείου της Συγκοινωνίας, διότι, ως γνωστόν, εκρίθη αύτη ακατάλληλος από απόψεως ποιότητος ύδατος, μελετάται η προσωρινή εγκατάλειψις ή μάλλον η αναβολή της λύσεως του σπουδαιοτάτου τούτου ζητήματος δια τον τόπον μας και η εκτέλεσις άλλων έργων και ιδία της ασφαλτοστρώσεως ωρισμένων οδών.
Χωρίς βεβαίως να υποτιμώ την σημασίαν των μελετωμένων έργων, ως και το εύλογον ενδιαφέρον των σημερινών εκπροσώπων του Δήμου, οι οποίοι άλλως τε είναι τελείως ανεύθυνοι δι’ όσα κατά το παρελθόν δεν συνετελέσθησαν ή κακώς συνετελέσθησαν, φρονώ ότι επ’ ουδενί λόγω πρέπει η απόρριψις της μελέτης του κ. Σαπνά να επιδράση και αναβληθή η εκτέλεσις του έργου τούτου, αλλά να ανατεθή πλέον εις διακεκριμένον υδραυλικόν η εκ νέου σύνταξις της σχετικής μελέτης, τηρουμένων και των σχετικών υποδείξεων της κεντρικής υπηρεσίας.
Δεν θα εκταθώ επί του σημείου τούτου, όπως δηλαδή καταδείξω τον λόγον δια τον οποίον επιβάλλεται η προήγησις της υδρεύσεως των άλλων έργων και κυρίως της ασφαλτοστρώσεως, διότι εάν τοιούτον τι επεχείρουν, θα εξετιθέμην εις κοινοτυπίας αληθώς κατωτέρας της νοημοσύνης των συμπατριωτών μου: αρκεί το παράδειγμα της γενικής ανασκάψεως των οδών Αθηνών δια την τοποθέτησιν των νέων υδροσωλήνων, συνεπεία της οποίας σημαντικόν μέρος ασφάλτου κατεστράφη, αι δε προξενηθείσαι εκ τούτου ζημίαι είναι εξ ίσου σημαντικαί.
Τούτο θέλω ολοσχερώς να αποκλείσω, ίνα μη και οι σήμερον ιθύνοντες τα της πόλεώς μας διστάσωσιν εκ των δυσχερειών φυσικών άλλως τε δια τα μεγάλα έργα και προβώσιν εις εσπευσμένην κατασκευήν μικρών και ασημάντων, ίνα συγκρατήσωσι την ανυπομονησίαν της δημοσίας γνώμης.
Υπό παρομοίων ατυχώς σκέψεων ενεφορήθησαν οι εκ περιτροπής κυβερνήσαντες τον δήμον κατά το παρελθόν. Έκαστος εφιλοτιμείτο να κάμη κάτι ίνα μη παρέλθη άνευ αναμνήσεως η διάβασίς του. Την στιγμήν αυτήν έρχεται εις την μνήμην μου ότι κατά τα παιδικά μου χρόνια παρηκολούθησα μετά ιδιαιτέρας στοργής εν εκτελούμενον τότε δημοτικόν έργον κατ’ επιμονήν του δημοτικού συμβουλίου, την ανέγερσιν δηλαδή ενός οικοδομήματος υπό τύπον Πύργου εν τω κέντρω των δύο πλατειών.
Βεβαιωθήτε ότι δεν ενθυμούμαι ούτε ακριβώς την εποχήν ούτε τα πρόσωπα, δεδομένου μάλιστα ότι την ευγενή των προσπάθειαν δεν εννοώ εγώ τουλάχιστον ουδ’ επ’ ελάχιστον να αμφισβητήσω, κατάπληκτος όμως επληροφορούμην ότι το έργον αυτό επρόκειτο να χρησιμοποιηθή δια μετεωρολογικάς μελέτας και ειδικώς ως σεισμογράφος δια την παροχήν πληροφοριών των σεισμικών δονήσεων.
Ομολογώ ότι δεν ηδυνάμην να εξηγήσω διατί επροτιμήθη ο σεισμογράφος των τόσων άλλων αναγκών μας, εκτός εάν οι κύριοι σύμβουλοι εθεώρησαν τερματισθέν το γήινον αυτών έργον και ηθέλησαν να το ασφαλίσωσιν εκ πιθανής μνησικακίας ή μεγαλοτυπίας των στοιχείων της φύσεως.
Παρόμοια άνευ συστήματος έργα πάντες σχεδόν οι κατά το παρελθόν διελθόντες έχωσι να επιδείξωσι δι’ ους λόγους ανέφερα.
Αλλά δια το παρελθόν είναι δυνατόν να ανεύρη τις, έστω και εν μέρει, δικαιολογίαν τινά, δεδομένου ότι άλλαι αι συνθήκαι και αι βλέψεις της εποχής εκείνης και ο μάλλον δε προοδευτικός δεν θα ηδύνατο να προΐδη εξ ολοκλήρου την σημερινήν εξέλιξιν.
Σήμερον όμως μετά την τόσον σημαντικήν αύξησιν του πληθυσμού και την από πάσης απόψεως προκοπήν την οποίαν παρουσιάζει η πόλις μας, είναι καιρός να αντιληφθώμεν άρχοντες και αρχόμενοι,
διότι δεν είναι επιτετραμμένον εν ουδεμιά αιτία, εφόσον ως γνωστόν και οικονομικώς και τεχνικώς είναι δυνατή η εκτέλεσις του έργου τούτου, μετά δύο χιλιάδας περίπου χρόνια κατ’ εξαίρεσιν η πόλις μας να εξακολουθή να επιδεικνύη ως μοναδικόν της πολιτισμόν τον πολιτισμόν του φρέατος της Σαμαρείτιδος.
ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Ποία τα μελετώμενα έργα
«ΘΑΡΡΟΣ» 11 Ιανουαρίου 1928
Υπό της Δημαρχιακής Επιτροπής εξεπονήθη ο προϋπολογισμός του Δήμου της χρήσεως 1928 – 1929. Τον προϋπολογισμόν διέπει ένα πνεύμα περικοπής ωρισμένων δαπανών εις τρόπον ώστε να υπάρξη σχετικόν περίσσευμα δια την εκτέλεσιν έργων μονίμων, κοινής ωφελείας.
Συμφώνως προς τον προϋπολογισμόν τον καταρτισθέντα υπό της Δημαρχιακής Επιτροπής τα έσοδα του Δήμου, υπολογιζομένου και του χρηματικού υπολοίπου της χρήσεως 1927 – 1928 εις 780.000 δραχμάς, ανέρχονται και του γενικού και του ειδικού μέρους του προϋπολογισμού εις δραχμάς 5.584.300. Τα δε έξοδα και του γενικού και του ειδικού μέρους εις 5.388.020 δραχμάς.
Εν τω προϋπολογισμώ προβλέπεται η εκτέλεσις πλην των συνήθων δημοτικών δαπανών και των εξής κοινωφελών έργων:
1) Δια την Λαχαναγοράν 800.000 δραχμαί. Υπελογίσθη τοιούτον ποσόν, ενώ η Λαχαναγορά, υπολογιζομένων και των σχετικών εκπτώσεων της δημοπρασίας, θα στοιχίση περί τα 1.200.000 δραχμάς, διότι υπολογίζεται το εναπομένον ποσόν να πληρωθή δια των χρημάτων του προϋπολογισμού του ερχομένου έτους.
2) Δια συνέχισιν της μακασφαλτοστρώσεως των οδών, δι’ ην είχε ψηφισθή κατά τον προϋπολογισμόν του τρέχοντος έτους ποσόν 1.500.000 δραχμών, εξ ου εδαπανήθησαν δι’ άλλας δημοτικάς ανάγκας περίπου 400 χιλιάδες δραχμαί, εν ακόμη εκατομμύριον δραχμών.
3) Δια την κατακευήν σφαγείων 200 χιλιάδες δραχμών. Χωρίς αμφιβολίαν το εν λόγω ποσόν είναι πλέον ή ανεπαρκές προκειμένου να χρησιμοποιηθή δια την κατασκευήν των σφαγείων, δεδομένου ότι δια την συντέλεσιν του έργου θα απαιτηθή ποσόν πλέον ασφαλώς του ενός και ημίσεως εκατομμυρίου. Εγράφη όμως το ποσόν αυτό εν τω προϋπολογισμώ, ίνα περί το τέλος τρέχοντος έτους καταστή δυνατόν να γίνη η δημοπρασία δια τα σφαγεία, εν τω προϋπολογισμώ δε του ερχομένου έτους αναγραφή η δέουσα δια την συντέλεσιν του έργου πίστωσις.
4) Επίσης εν τω προϋπολογισμώ έχει αναγραφή και πίστωσις 500 χιλιάδων δραχμών, ίνα χρησιμοποιηθούν δια διαφόρους ρυμοτομίας. Εκ της πιστώσεως αυτής θα διατεθή και μέρος δια την ρυμοτομίαν του παρά τον σιδηροδρομικόν σταθμόν οικίσκου του κ. Γ. Βασιλάκη.
Εκ της συνοπτικής αυτής αναλύσεως του προϋπολογισμού συνάγεται ότι είναι δυνατόν να γίνουν κατά το τρέχον έτος εν τη πόλει διάφορα έργα, δεδομένου ότι ο Δήμος Καλαμών παρουσιάζει ανθηρότητα, υπό την προϋπόθεσιν όμως ότι θα τηρηθούν αυστηραί οικονομίαι και θα περικοπούν αι μη απαραιτήτως αναγκαίαι δαπάναι.
