Γιάννης Αντετοκούνμπο στη WSJ: «Πάντα προσπαθώ να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»

Γιάννης Αντετοκούνμπο στη WSJ: «Πάντα προσπαθώ να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους καλαθοσφαιριστές στον κόσμο. Το 2021, ο 29χρονος Νιγηριανής καταγωγής φόργουορντ οδήγησε τους Μιλγουόκι Μπακς στο πρώτο πρωτάθλημα ΝΒΑ μετά από 50 χρόνια, κερδίζοντας τον τίτλο του MVP των τελικών. Συνέντευξη με τον διάσημο Greek Freak φιλοξένησε η «Wall Street Journal»:

-Τι ώρα σηκώνεσαι τις Δευτέρες και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις αφού ξυπνήσεις;

«Αν είναι ημέρα προπόνησης, σηκώνομαι λίγο αργότερα, ίσως στις 9:30 π.μ. κάνω ντους, μετά πηγαίνω στην προπόνηση, φροντίζω το σώμα μου. Κάνουμε την αποθεραπεία μας, λαμβάνουμε κάποια αγωγή και μετά σηκώνουμε βάρη. Μετά μπαίνουμε στο γήπεδο. Αν η προπόνηση τελειώσει λίγο νωρίτερα, έχω τη δυνατότητα να πάρω τον γιο μου από το σχολείο.

Αν έχει προηγηθεί παιχνίδι την Κυριακή, συνήθως τη Δευτέρα έχουμε ρεπό. Προσπαθώ να σηκωθώ λίγο νωρίτερα για να πάω τον γιο μου στο σχολείο. Στη συνέχεια, θα κοιτάξω στο ημερολόγιο τις δραστηριότητες που έχουν τα παιδιά μου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μερικές φορές έχουν ποδόσφαιρο, μαθήματα κολύμβησης, μαθήματα ελληνικών ή περνούν χρόνο με τη γιαγιά – τότε προσπαθώ να είμαι ο προσωπικός τους σοφέρ».

-Ποια είναι η ρουτίνα εξάσκησης και προπονήσεων κατά τη διάρκεια της σεζόν;

«Οταν αγωνίζεσαι σε μια σεζόν με 82 παιχνίδια, πρέπει να είσαι σε θέση να παραμείνεις συνεπής γιατί το σώμα σου καταρρέει. Το μυστικό στο ΝΒΑ είναι ότι πρέπει να είσαι σε θέση να δημιουργήσεις μια ρουτίνα που σου επιτρέπει να ανακάμπτεις. Κοιμάμαι πολύ. Κάνω θεραπείες».

-Πώς προτιμάς τον καφέ και το πρωινό σου;

«Δεν είμαι τύπος του καφέ. Συνήθως πίνω ένα smoothie. Το smoothie μου έχει συνήθως ανανά, μάνγκο και λίγο νερό καρύδας. Τα αυγά που τρώω συνήθως συνοδεύονται από δύο τηγανίτες».

-Τι κάνεις για να ανεβάζεις τον εαυτό σου πριν από τους αγώνες; Εχεις κάποιες προλήψεις ή τελετουργίες πριν από τους αγώνες;

«Προσπαθώ να περνάω χρόνο με τα παιδιά πριν πάω στο γήπεδο. Παίρνω έναν υπνάκο. Φροντίζω όταν ξυπνάω από τον ύπνο μου να τρώω. Μετά πηγαίνω στο γήπεδο και προετοιμάζω το σώμα μου όσο καλύτερα μπορώ. Ρίχνω μερικές βολές, μετά επιστρέφω στα αποδυτήρια, προσπαθώ να χαλαρώσω το μυαλό και τους καρδιακούς παλμούς μου, να ηρεμήσω όσο μπορώ. Οταν ξαναβγαίνω εκεί έξω για προθέρμανση με την ομάδα, βλέπω τα παιδιά μου – τους δύο γιους μου και την κόρη μου. Τα φιλάω. Φιλάω την αρραβωνιαστικιά μου (σ.σ. Μαράια). Μετά είμαι έτοιμος να βγω εκεί έξω και να αγωνιστώ. Ασχέτως του αποτελέσματος, νιώθω έτοιμος, καλά προετοιμασμένος και νιώθω ότι με αγαπούν».

-Το ντοκιμαντέρ σου με τη WhatsApp, «Ugo: A Homecoming Story», παρουσιάζει το πρώτο σου ταξίδι στη Νιγηρία. Τι έμαθες για την οικογένειά σου και την κληρονομιά σου;

«Μεγάλωσα σε ένα νιγηριανό σπίτι. Είχαμε νιγηριανό φαγητό, η μαμά μου έπαιζε νιγηριανή μουσική, παρακολουθούσαμε νιγηριανές ειδήσεις. Οταν έφυγα από την πατρίδα μου, πήγα σε ελληνικό σχολείο. Οι φίλοι μου ήταν Ελληνες. Τώρα που επιστρέφω πίσω, καταλαβαίνω γιατί είμαι αυτός που είμαι. Οι άνθρωποι εκεί λειτουργούν και περνούν τη μέρα τους με τον ίδιο τρόπο που περνάω κι εγώ τη δική μου. Ταίριαξα αμέσως.

Μην με παρεξηγήσετε. Ημουν νευρικός. Είχα πολύ άγχος πριν πάω εκεί. Δεν ήξερα τι να περιμένω – αν θα με καλοδεχτούν, αν θα με αγαπήσουν. Υπήρχε ένα κομμάτι της ζωής μου κατά το οποίο ένιωθα αουτσάιντερ. Αλλά ίσχυε το αντίθετο».

-Ποιο ήταν το αγαπημένο σου πράγμα που έκανες μαζί με τη μαμά σου;

«Υπήρχαν δύο αγαπημένες στιγμές για μένα στο ταξίδι. Η μία ήταν όταν είδα την αδελφή [της μητέρας μου], τον αδελφό της, τα ξαδέλφια μου. Δεν υπήρχε καθόλου αμηχανία, ήταν απλώς μια στιγμή χαράς. Αγκαλιάσαμε ο ένας τον άλλον. Ανταγωνιζόμασταν ο ένας τον άλλον. Λέγαμε: ‘Οχι, ήμουν πιο γρήγορος από εσένα’. Η μαμά μου έλεγε: ‘Ημουν καλύτερη χορεύτρια από σένα. Και όταν ήμουν στο λύκειο, ήμουν πιο χαριτωμένη από σένα’. Είδα γιατί είμαι όπως είμαι με τα αδέρφια μου. Εξι, επτά μήνες κατά τη διάρκεια της σεζόν, δεν βλέπουμε ο ένας τον άλλον. Και όταν τελειώνει η σεζόν, μπουμ, δεν μπορούμε να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλον.

Οταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο, η μαμά μου μου είπε: ‘Πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια, άφησα τα πάντα. Αφησα όλους αυτούς τους ανθρώπους που γνωρίσατε, τους ανθρώπους που αγαπούσα, τους παππούδες σας, για να κάνω ένα ταξίδι γιατί ήξερα ότι ήθελα να δημιουργήσω κάτι για εσάς’. Και σκέφτηκα, φίλε, αυτό είναι μεγάλο πράγμα».

-Το βίντεο που μιλάτε για την πρώτη φορά που φάγατε Oreos με γάλα είναι διάσημο. Πιο πρόσφατα, δημοσιεύσατε ένα βίντεο στο οποίο δοκιμάζετε το πρώτο σας bratwurst (τύπος γερμανικού λουκάνικου). Ποια είναι τα αγαπημένα σας σνακ αυτή τη στιγμή;

«Αυτό τον καιρό, τρώω πολλά Sour Patch [Kids]».

-Η ομιλία σου για την αποτυχία όταν οι Μπακς έχασαν πέρυσι στον πρώτο γύρο των πλέι οφ έχει μείνει αξέχαστη σε πολύ κόσμο. Πώς ήταν εκείνη η στιγμή για σένα;

«Δεν προσπαθούσα να είμαι εμψυχωτικός. Είπα ότι δεν πιστεύω ότι μπορείς να αποτύχεις. Μπορεί να μην τα καταφέρεις, ναι, αλλά αύριο θα ξυπνήσω και θα συνεχίσω να κυνηγάω τον ίδιο στόχο. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι σχετίζονται ή συμμερίζονται αυτή τη δήλωση. Εγινε viral.

Ετσι ήμουν ανέκαθεν. Πάντα προσπαθώ να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Εστιάζω πάντα στη συνεχή βελτίωση. Δεν μπορώ να ξυπνήσω και να πω: ‘Αχ, απέτυχα’.

Πώς γίνεται παιδιά να μην ασχολούνται με πράγματα επειδή νομίζουν ότι έχουν αποτύχει; Δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό, δε μπορούμε να τους το δείξουμε αυτό. Εχω γνωρίσει ανθρώπους που λένε: ‘Δεν θέλω να το κάνω αυτό γιατί δε θα είμαι καλός σε αυτό, θα αποτύχω’. Και δεν το κάνουν καθόλου. Δεν νομίζω ότι η ζωή λειτουργεί έτσι.

Αν ξυπνήσω την επόμενη μέρα και πατήσω στα πόδια μου και συνεχίσω τη μέρα μου και έχω ακόμα κίνητρο, πώς είμαι αποτυχημένος; Αυτό προσπαθώ να πω».

Πηγή: The Wall Street Journal