Κάτι ψοφίμια είμαστε…

Κάτι ψοφίμια είμαστε…

Ελάτε που είμαστε λαός εμείς να διαμαρτυρόμαστε, να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε… Οι κότες πιο πολύ ακούγονται αν τις αφήσεις νηστικές, παρά οι Έλληνες…

Τι είμαστε εμείς; Σε ποια χώρα του κόσμου θα σκοτώνανε τα παιδιά μας στο τρένο μαζικά, και δε θα εισβάλαμε μαζικά σε υπουργεία και υπηρεσίες να τους πάρει ο διάολος όλους;

Αντιθέτως, εμείς επιβραβεύουμε και κυβέρνηση και υπουργό Συγκοινωνιών, με μια ακόμη τετραετία, και τώρα δήθεν ετοιμάζουμε διαμαρτυρία για τον ένα χρόνο από την τραγωδία…

Βρε και 1.000 χρόνια να περάσουν, οι ίδιοι Ελληναράδες θα μείνουμε… Κάτι επιτροπές διερεύνησης της τραγωδίας, όπου το μόνο που ενδιαφέρει τους βουλευτές που συμμετείχαν στην κοροϊδία είναι να αυτοπροβληθούν και να δείξουν καλή διαγωγή στο κόμμα και στους τηλεθεατές…

Από όπου και να μας πιάσεις, μόνο υποκρισία, προσωπικό συμφέρον, εγωισμό και ανοησία θα φανούν.

Θα είδατε τι μάχη δίνουν οι αγρότες στην Ευρώπη, πολιορκώντας Διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τους πετούν σκ…α και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Εδώ κατέβηκαν οι δικοί μας στην Αθήνα ατσαλάκωτοι για να πιουν τον καφέ τους, και να αρπάξουν τίποτα, ό,τι αρπάξουν… Αλλιώς; Να στενοχωρήσουμε την κυβέρνηση που μας κουβαλάει τις επιδοτήσεις;

Τίποτα. Κάτι ψοφίμια είμαστε. Ό,τι μας διατάξουν, το εκτελούμε με κάθε λεπτομέρεια. Ουσιαστικά, η αντίδρασή μας είναι μηδαμινή, και έτσι για την τιμή των όπλων που λένε, ρίχνουμε και καμιά τουφεκιά στον αέρα, από την οποία δεν τρομάζουν ούτε τα περιστέρια…

Ούτε σπίτι βρίσκεις να μείνεις, ούτε γιατρό στο νοσοκομείο, τα πάντα πανάκριβα, φράγκο δε μένει στην τσέπη σου, αλλά άμα σου δώσουν ένα κατοστάρικο, πας και κάνεις εμβόλιο. Άμα σου δώσουν 200-300 ευρώ, πας και τους ψηφίζεις…

Του Θόδωρου Γαλανόπουλου