Το σοκ της ήττας του Φρίντριχ Μερτς στον πρώτο γύρο δεν θα ξεχαστεί εύκολα. Το ξεκίνημά του στην καγκελαρία είναι μια παταγώδης αποτυχία. Ποιοι τον αμφισβήτησαν, δεν θα μάθουμε ποτέ.
Μήπως να είχε τελικά δίκαιο η Άγκελα Μέρκελ που επί των ημερών της κατάφερε να κρατήσει τον Μερτς μακριά από τα κομματικά αξιώματα με αποτέλεσμα να τον ωθήσει στην παραίτηση από την πολιτική; Χθες ήρθε στη Βουλή και από το θεωρείο των επισήμων ήθελε, σε μια κίνηση “συμφιλίωσης”, να τον συγχαρεί για την επικείμενη εκλογή του.
Όταν λίγο μετά τις 10.00 η πρόεδρος της Βουλής Γιούλια Κλέκνερ ανακοίνωνε ότι ο Μερτς δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τη λεγόμενη “πλειοψηφία του καγκελαρίου” το σοκ ήταν τόσο ισχυρό που οι φωτογράφοι κάρφωσαν τους φακούς τους στο πρόσωπό του και όχι το δικό της. Κι όταν επί 6 μαρτυρικές ώρες ζυμώσεων στις κοινοβουλευτικές ομάδες των Χριστιανικών κομμάτων και του Σοσιαλδημοκρατικού καταβάλλονταν υπεράνθρωπες προσπάθειες να σωθεί η τιμή και η υπόληψη ενός μελλοντικού καγκελάριου – και της τρίτης στον κόσμο οικονομίας, η Μέρκελ δεν επέστρεψε πια στο θεωρείο. Προφανώς φοβόταν τα χειρότερα…
Η λυτρωτική πλειοψηφία
Όμως τα χειρότερα ευτυχώς αποσοβήθηκαν και ο 69χρονος Μερτς στη δεύτερη ψηφοφορία πήρε την λυτρωτική πλειοψηφία. Το ξεκίνημά του είναι μια παταγώδης αποτυχία.
Το ότι είναι ο πρώτος καγκελάριος στην ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας που εκλέγεται στο δεύτερο γύρο δεν οφείλεται στην κακιά στιγμή. Δείχνει πόσες δυσκολίες τον περιμένουν στην άσκηση αυτού που διακαώς ποθούσε επί μία δεκαετία, να κυβερνήσει. Θα είναι δύσκολο να συγκεντρώνει πλειοψηφίες αίφνης για το μεταναστευτικό, θα πρέπει να δίνει μάχη για συναινέσεις στην κοινωνική πολιτική, προνομιακός χώρος των Σοσιαλδημοκρατών. Είναι τέχνες που δεν τις κατέχει και ίσως είναι αργά για να τις μάθει.
Εγωιστικές πιρουέτες
Ποιοι από τα δύο κυβερνητικά πλέον κόμματα “τόλμησαν” να τον αμφισβητήσουν τόσο εκκωφαντικά, και για ποιον λόγο επέλεξαν να το εκφράσουν με αυτόν τον τρόπο μια τέτοια ημέρα, ίσως να μην το μάθουμε ποτέ. Όποιος ωστόσο σε μια τόσο κρίσιμη γεωπολιτικά συγκυρία ενεργεί με μόνο κίνητρο τις δικές του ιδεολογικοπολιτικές ευαισθησίες, δρα απερίσκεπτα και δεν έχει αντιληφθεί το μομέντουμ.
Σε μια χώρα όπου οι κυβερνήσεις συνασπισμού έχουν παράδοση, εγωιστικές πιρουέτες για οποιοδήποτε λόγο οδηγούν σε αδιέξοδο. Δεν είναι η διαφωνία που είναι μεμπτή, είναι ο τρόπος, ο τόπος και ο χρόνος που εκδηλώνεται.
Σήμερα ο Μερτς ξεκινά το βαρύ πρόγραμμα επισκέψεων σε συμμάχους κι εταίρους με τα φτερά ψαλιδισμένα, ως ο καγκελάριος της δεύτερης φοράς. Ο ίδιος στις πρώτες δηλώσεις του προσπάθησε να το υποβαθμίσει ως μικροελάττωμα.
Και έσται η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης.
Πηγή: Το Βήμα
