Μονάδα καύσης απορριμμάτων στην Πελοπόννησο

Μονάδα καύσης απορριμμάτων στην Πελοπόννησο

Με στόχο τη μείωση ταφής σκουπιδιών σχειάζει το υπουργείο Ενέργειας

Τη δημιουργία, μεταξύ άλλων, μονάδας καύσης τόσο απορριμματογενών καυσίμων όσο και σύμμεικτων απορριμμάτων στην Πελοπόννησο – και ειδικότερα στην λιγνιτική περιοχή της Μεγαλόπολης- εξετάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Μελέτη που παρουσιάστηκε, την Τρίτη 29 Απριλίου, στο ΥΠΕΝ «ονοματίζει» τις περιφερειακές ενότητες στις οποίες αυτές πρόκειται να δημιουργηθούν.

Στη σύσκεψη παρουσιάστηκαν τα βασικά σημεία μελέτης σκοπιμότητας για τη δημιουργία δικτύου μονάδων «ενεργειακής αξιοποίησης αστικών σύμμεικτων αποβλήτων», η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό του υπουργείου.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η παραγωγή ενέργειας από την καύση απορριμμάτων και απορριμματογενών καυσίμων θα συμβάλει τόσο στην ενεργειακή σταθερότητα της χώρας όσο και στην επίτευξη του στόχου μείωσης των απορριμμάτων που θάβονται σε ΧΥΤΑ κάτω του 10% έως το 2030.

 Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση συμμετείχαν, εκτός από τη ΔΕΗ, οι εταιρείες ΤΕΡΝΑ, Άκτωρ, Motor Oil, Metlen και Μεσόγειος, που εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους.

Ο εκπρόσωπος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ κ. Χαράλαμπος Χαραλαμπίδης υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι το ΥΠΕΝ θα πρέπει να εστιάσει σε ένα ολιστικό πλάνο ενώ επεσήμανε την ανάγκη συναίνεσης της τοπικής κοινωνίας, των δήμων και των ΦΟΣΦΑ αναφέροντας τις μεγάλες καθυστερήσεις στο μεγάλο έργο διαχείρισης απορριμμάτων της επιχείρησης στην Πελοπόννησο που ξεκίνησε το 2013 και ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες.

Υπάρχουν βεβαίως πολλά σημεία που αξίζει να συζητηθούν σε ένα διάλογο που μέχρι στιγμής γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες (το ΥΠΕΝ «οχυρώνεται» πίσω από το γεγονός ότι θα τεθεί σε διαβούλευση η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, κάτι που ωστόσο συνεπάγεται ότι οι βασικές αποφάσεις θα είναι ήδη ειλημμένες).

Κατ’ αρχάς, η δημιουργία τέτοιων μονάδων απαιτεί πολύ μεγάλες επενδύσεις, επομένως θα επιβαρυνθεί σημαντικά το κόστος διαχείρισης απορριμμάτων (για τη μεταφορά και καύση του υπολείμματος). Ενώ οι δήμοι θα κληθούν να δεσμευτούν σε συμβάσεις δεκαετιών, οι οποίες βεβαίως θα υπονομεύουν τυχόν μελλοντικούς στόχους ανακύκλωσης.

Κατά δεύτερον, με δεδομένο ότι η Ε.Ε. δεν χρηματοδοτεί τέτοιες μονάδες, οι διαστάσεις τους δεν θα δεσμεύονται από τους περιορισμούς της κοινοτικής νομοθεσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τέλος, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις παραμένουν ένα σημαντικό ζήτημα, δεδομένου ότι η Ελλάδα στα περιβαλλοντικά δεν είναι… ούτε Δανία ούτε Αυστρία.

Η καταλληλότερη τεχνολογία

Η μελέτη αξιολόγησε όλα τα διαθέσιμα τεχνολογικά σενάρια για την ενεργειακή αξιοποίηση, όπως πυρόλυση, αεριοποίηση και αποτέφρωση. Η διεθνής εμπειρία και τα τεχνικά δεδομένα κατέδειξαν ότι η αποτέφρωση με ειδική τεχνική καύσης είναι η μοναδική ώριμη, αξιόπιστη και αποδοτική τεχνολογία.

Τόσο η πυρόλυση όσο και η αεριοποίηση κρίθηκαν μη βιώσιμες σε ευρωπαϊκές εφαρμογές, με μοναδική ίσως εξαίρεση την Ιαπωνία όπου όμως, και εκεί πλέον, η τάση έχει στραφεί προς την αποτέφρωση.

Η επιλογή τεχνολογίας θα συνοδεύεται από αυστηρές προδιαγραφές εκπομπών και ενεργειακής απόδοσης, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Η μελέτη προβλέπει αξιοποίηση και της παραγόμενης θερμότητας στη μονάδα της Πτολεμαΐδας για να τροφοδοτεί την υφιστάμενη υποδομή τηλεθέρμανσης (θα καλύπτει το 40% των αναγκών τηλεθέρμανσης) καθώς και στη μονάδα της Βοιωτίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η καύση, ως απαραίτητη μέθοδος για την επίτευξη της μείωσης των υπολειμμάτων στο 10% εντός της δεκαετίας, είχε προβλεφθεί στο αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΕΣΔΑ) ενώ με μια τροποποίηση του, προωθήθηκε η ενεργειακή αξιοποίηση όχι μόνο απορριμματογενών καυσίμων, αλλά και σύμμεικτων σκουπιδιών, τα οποία όμως, όπως ανέφερε ο κ. Τσομπανίδης, μπορεί να αξιοποιηθούν για ένα μεσοδιάστημα.