Περίσσεψαν η συγκίνηση και η περηφάνια την Κυριακή το μεσημέρι στο Ραπτόπουλο, στην εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον Ραπτοπουλαίο χιλίαρχο, Αναστάση Γυφτάκη, οπλαρχηγό και ήρωα του 1821, καθώς και τους αγωνιστές από τα χωριά της Τριπύλης που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδος στα Ταμπούρια Φλεσσιάδος, στη γνωστή ως Μάχη του Μανιακίου, στο πλευρό του Παπαφλέσσα.
Η εκδήλωση, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Απανταχού Ραπτοπουλαίων και την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Δήμου Τριφυλίας, ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση από το σεβασμιώτατο μητροπολίτη Τριφυλίας & Ολυμπίας κ. Χρυσόστομο μπροστά στην προτομή του Αναστάση Γυφτάκη, στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του χωριού και δίπλα από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και το παλιό Δημοτικό Σχολείο, όπου σήμερα στεγάζεται το Κοινοτικό Γραφείο της έδρας της Δ.Ε. Τριπύλης. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής και όλοι μαζί έψαλαν τον εθνικό ύμνο. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο βουλευτής Περικλής Μαντάς, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Δημήτρης Πτωχός και ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Στάθης Αναστασόπουλος. Το δήμαρχο Τριφυλίας εκπροσώπησε η αντιδήμαρχος Δήμητρα Ανδρινοπούλου.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Απανταχού Ραπτοπουλαίων, Αναστάσιος Γυφτάκης, αφού ευχαρίστησε τους προσκεκλημένους και τους συμμετέχοντες, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την ιστορική μάχη στα Ταμπούρια, στο Μανιάκι. Νιώθουμε ότι έχουμε ιστορικό χρέος να διατηρήσουμε στη μνήμη μας, αλλά και στη μνήμη των επόμενων γενεών, τη θυσία των προγόνων μας. Η περιοχή των Κοντοβουνίων κατά την προεπαναστατική περίοδο ανέδειξε πολλούς και διάσημους κλεφτο-αρματολούς από τη σημερινή Δημοτική Ενότητα Τριπύλης. Από το Ραπτοπούλο, τον Αναστάσιο Γυφτάκη, από το Λατζουνάτο, τον Μήτρο Ντόγκα και από το Τριπύλα, τον Δημητρακάκη Κόντο – Μπουχανά και άλλους. Ανέδειξε, όμως, και τη μοναδική μορφή της ηρωικής κλεφτοπούλας, την ξακουστή Αρκαδιανή.
Κατά την περίοδο του αγώνα τα Κοντοβούνια έδωσαν εκατοντάδες αγωνιστές που μαζί με τους ηρωικούς Ντρέδες αποτέλεσαν τους πιο γενναίους και μαχητικούς πολεμιστές της Πελοποννήσου. Τους αγωνιστές αυτούς τούς οδήγησαν στις δοξασμένες μάχες του αγώνα επιφανείς Κοντοβουνίσιοι οπλαρχηγοί, όπως ο Μήτρος Αναστασόπουλος, ο Αναστάσιος Γυφτάκης, ο Ηλίας Κορμάς, ο Αναγνώστης Οικονομόπουλος, ο Μάρκος Αλεβίζος, ο Γεώργιος Γκότσης, ο Γιάννης Καλαμπόκης, ο Αναγνώστης Σκούφης, ο Γεώργιος Μπαλόπουλος, ο Αναγνώστης Αλεξόπουλος και πολλοί άλλοι. Επίσης, από την περιοχή των Κοντοβουνίων στρατολογούσαν και άλλοι μεγάλοι οπλαρχηγοί του αγώνα, όπως ο Παναγιώτης Κεφάλας, αλλά και ο Παπαφλέσσας.
Στην περιοχή των Κοντοβουνίων έγιναν μεγάλες και ιστορικές μάχες, τόσο προεπαναστατικά όσο και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Εκτός από την κορυφαία μάχη του Μανιακίου, να αναφέρουμε επίσης τη μάχη του Λυκουδεσίου, τη μάχη του Αστρά, τη μάχη του Χαλβάτσου, τη μάχη στο Γεφύρι του Αντρειωμένου και τη μάχη στον Αετό. Τα Κοντοβούνια υπέφεραν από τον Τούρκο κατακτητή, ο οποίος προέβαινε σε σφαγές, λεηλασίες, πυρπολήσεις, καταστροφές, αιχμαλωσίες, βασανιστήρια που τη σημερινή εποχή δε χωράει ο ανθρώπινος νους. Μέθοδοι για να κάμψουν το ηθικό των γενναίων Ελλήνων. Βάρβαροι τρόποι βασανιστηρίων: το παλούκωμα και το αλώνισμα. Μαρτυρικοί τόποι βασανιστηρίων υπήρξαν μεταξύ των χωριών Ροδιά, Δάρα, Ραπτόπουλου και το χωριό Λατζουνάτο.
Παρ’ όλα αυτά τα Κοντοβούνια δεν υπέκυψαν, αντιστάθηκαν γενναία και προσέφεραν καταφύγιο στην ορεινή περιοχή τους, σε πολλούς αμάχους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής».
Ο ίδιος ανέγνωσε τα ονόματα όλων των αγωνιστών από τα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Τριπύλης.
Προσκεκλημένος ομιλητής από το σύλλογο ήταν ο καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας και πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Αθανάσιος Χρήστου. Όπως σημείωσε, «ο Αναστάσης Γυφτάκης και το σύνολο των ανθρώπων αγωνίστηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, μιας και η πίστη ήταν η ενοποιητική βάση εκείνη την εποχή, όλων εκείνων των ανθρώπων που μέσα στους χαλεπούς καιρούς των τεσσάρων αιώνων δεν έχασαν το βηματισμό τους. Η πίστη, και η γλώσσα δευτερευόντως, διότι όλα τα άλλα είχαν χαθεί, με αποτέλεσμα να ακουμπούν σ’ αυτά τα οροθέσια του ελληνισμού… […] Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ανήκε στη γενιά του Κολοκοτρώνη, ήταν σχεδόν συνομήλικος, ήταν εφάμιλλος, ήταν ομογάλακτος, ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε υπηρετήσει από όλα τα κρίσιμα και νευραλγικά πόστα… […]».
Ακολούθως τόνισε ότι «αν θα ήθελε κανείς να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του σπουδαίου Αναστάσιου Γυφτάκη, που, ειρήσθω εν παρόδω, άκουσα με προσοχή όλα τα ονόματα που αναφέρατε, κε Γυφτάκη, διάβασα εδώ και στην αναθηματική στήλη ότι υπάρχουν 29 ονόματα ανθρώπων οι οποίοι θυσιάστηκαν σ’ όλους αυτούς τους αγώνες για να δημιουργήσουν αυτή την πατρίδα, την οποία σήμερα απολαμβάνουμε, και μέσα σε αυτά τα 29 ονόματα διαπίστωσα ότι υπάρχουν 5 ονόματα με το επώνυμο Γυφτάκη, άρα η οικογένεια δεν ήταν καθόλου τυχαία, ήταν μια οικογένεια η οποία έδινε ανθρώπους πρωτολάτες της πίστης και κυρίως του αγωνιστικού φρονήματος […] Ο Αναστάσης Γυφτάκης ήταν ο άνθρωπος ο οποίος πρέπει να γεννήθηκε γύρω στο 1770 – 1775 και μπήκε πλησίστιος ακριβώς σ’ αυτή τη σπουδαία αναμέτρηση […] Άνθρωποι όπως ο Αναστάσης Γυφτάκης, μετά το 1792 έως το 1805, πρωτοστάτησαν στο σημαντικό αγώνα της κλεφταρματουλιάς…».
Εν συνεχεία αναφέρθηκε στα γεγονότα της γνωστής ως Μάχης του Μανιακίου στα Ταμπούρια Φλεσσιάδος. Ακολούθως έγινε απαγγελία ποιημάτων και παρουσίαση παραδοσιακών χορών από τον ΜΕΣΚ. Συμμετείχε επίσης ο Σύλλογος «Ελληνομνήμονες», με τον Σπύρο Κατσίρα, με έκθεση ιστορικών κειμηλίων και όπλων του αγώνα του 1821.
Μετά το πέρας της εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι επισκέφθηκαν το Παλαιό Ελαιοτριβείο – Λαογραφικό Μουσείο, στο οποίο και ξεναγήθηκαν, ενώ προσφέρθηκε πλούσιο κέρασμα στον περιβάλλοντα χώρο από το Δήμο Τριφυλίας και το Σύλλογο των Απανταχού Ραπτοπουλαίων.
Αιτήματα
Να σημειωθεί πως ο πρόεδρος του συλλόγου, Αναστάσιος Γυφτάκης, μετέφερε στον περιφερειάρχη και τον αντιπεριφερειάρχη τα αιτήματα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής που αφορούν στον οδικό άξονα Ραπτόπουλο – Κυπαρισσία, αναφέροντας ότι είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη για λόγους ασφαλείας η βελτίωσή του. Το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχουν επισκεφθεί το μουσείο πάνω από 2.000 μαθητές, όπως και πολλοί πολίτες, κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη της κατασκευής του, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη ολοκληρωμένη μελέτη.
