Σύλλογος Γονέων 4ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας: «Απαιτούμε ουσιαστικό ενδιαφέρον και πράξεις, όχι υποσχέσεις»

Σύλλογος Γονέων 4ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας: «Απαιτούμε ουσιαστικό ενδιαφέρον  και πράξεις, όχι υποσχέσεις»

Με αφορμή τη γιορτή του 4ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας που διεξήχθη στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου κάνει λόγο για «ένα αφόρητο και αποπνικτικό περιβάλλον», καθώς και «απαράδεκτες, ντροπιαστικές συνθήκες».

Δοθείσης, δε, της ευκαιρίας θίγει τα κτηριακά προβλήματα του 4ου Δημοτικού Σχολείου, ενώ επιρρίπτει ευθύνες στη Δημοτική Αρχή Καλαμάτας.

Αναλυτικά ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 4ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας αναφέρει: «Την περασμένη Τετάρτη 11/6/2025 πραγματοποιήθηκε η τελική σχολική γιορτή μας στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, μέσα σε ένα αφόρητο και αποπνικτικό περιβάλλον. Κανένα παιδί, κανένας εκπαιδευτικός και κανένας γονιός δεν αξίζει να συμμετέχει σε μία σχολική εκδήλωση κάτω από τέτοιες απαράδεκτες, ντροπιαστικές συνθήκες.

Αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τη βαθιά μας αγανάκτηση, αλλά και την έντονη ανησυχία μας για την κατάσταση των υποδομών των δημόσιων χώρων, αλλά και κτηρίων, στα οποία περιλαμβάνεται και το σχολείο μας.

Απευθυνόμαστε για άλλη μια φορά στη Δημοτική Αρχή, η οποία εδώ και χρόνια υιοθετεί τη βολική νοοτροπία του “θα τα φτιάξουμε όλα”, με μια αοριστολογία που αιωρείται μονίμως, και τείνει να καταντήσει μια κακοπαιγμένη παράσταση, πίσω από την οποία κρύβεται η απραξία και η αδιαφορία.

Σχολεία με δεκάδες κτηριακά προβλήματα, με ελλιπή εξοπλισμό, με ανεπαρκείς συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής. Λαμβάνουμε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, δείγμα τρομακτικού οπισθοδρομισμού, με παρεμβάσεις αποσπασματικές, την τελευταία στιγμή και με γνώμονα το θεαθήναι.

Ενδεικτικά αναφέρουμε την αντιμετώπισή μας από τη Δημοτική Αρχή σε μερικά από τα προβλήματα που προκύπτουν:

Για το υπόγειό του σχολείου μας, που πλημμυρίζει και αναγκάζονται οι εκπαιδευτικοί και οι καθαρίστριες να κλείνουν την κεντρική παροχή του νερού, η απάντηση που λάβαμε είναι πως δεν υπάρχει κονδύλι για να το φτιάξουμε.

Για το επικίνδυνο μισοσπασμένο ταμπλό στην μπασκέτα, η απάντηση που λάβαμε είναι “ας καθίσει από κάτω ο δάσκαλος να λέει στα παιδιά να προσέχουν”.

Για τα εφήμερα κτηριακά προβλήματα, που γίνονται μόνιμα σιγά σιγά (αλλαγή σε παγκάκια-παγίδες, ελλιπής φωτισμός σε όλες τις αίθουσες, αλλαγή σε χερούλια στις πόρτες και στα παράθυρα, σοβάς που έχει φύγει σε πολυσύχναστο σημείο του κτηρίου), η απάντηση που λάβαμε ήταν: έρχεται ο καθένας (σ.σ. αναφέρεται για συμπολιτευόμενο αντιδήμαρχο) και γυρνάει στα σχολεία και λέει πως θα τα φτιάξουμε όλα, χωρίς να ξέρει. 

Η υπομονή μας τελειώνει, έχει και η κοροϊδία τα όριά της.

Η πραγματικότητα είναι μία: η δημόσια και δωρεάν παιδεία υποβαθμίζεται συστηματικά και με σχέδιο. Όσο οι υποδομές καταρρέουν και η Πολιτεία κοιτά αλλού, τόσο ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση, για την άνιση πρόσβαση, για τη διάλυση του δημόσιου σχολείου.

Δε θα το επιτρέψουμε.

Απαιτούμε άμεσα:

•Βελτίωση των υποδομών και των συνθηκών στα σχολεία

•Σεβασμό στα παιδιά, τους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειες

•Ουσιαστικό ενδιαφέρον και πράξεις – όχι υποσχέσεις.

Η υποβάθμιση της παιδείας είναι υποβάθμιση του μέλλοντός μας».