Σε λίγες ημέρες (23/7) το τρίπτυχο «Thrice» του Ζαλέ θα παρουσιαστεί στο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Αποτελείται από τρία μέρη: «Gusts», «Meduses» και «Brise-lames», ένας διάλογος μεταξύ σωμάτων, ήχου, εικόνας και χώρου με ζωντανή μουσική επί σκηνής.
«Θεωρώ το σώμα μια ρίζα που περπατάει. Είναι ένα απίστευτο εργαλείο για τη γνώση και την κατανόηση του κόσμου, ικανό να διακρίνει την αλήθεια από το ψεύδος και να μας βοηθήσει να πάρουμε μερικές φορές ζωτικές αποφάσεις. Οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε για να ενισχύσουμε αυτή τη νοημοσύνη είναι καθοριστικό», λέει στην «Καθημερινή» ο Γαλλοβέλγος χορευτής και χορογράφος Νταμιέν Ζαλέ.
Για τον περιζήτητο δημιουργό, ο χορός δεν περιορίζεται στο στούντιο και στη σκηνή. Αντιθέτως, σχεδόν όλα όσα υπάρχουν γύρω μας και διαθέτουν κίνηση αξίζουν την προσοχή μας. Είναι ένας καλλιτέχνης που συνδυάζει τη φιλοσοφία, την επιστήμη και την τέχνη, δημιουργώντας εμπειρίες που ξεπερνούν τα όρια της παραδοσιακής χορογραφίας.
“Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη βαρυτική δύναμη ως ποιητικό εργαλείο. Η φυσική, η ανατομία και ακόμη και μερικές φορές η χημεία είναι απίστευτα εμπνευσμένοι κλάδοι όταν εφαρμόζονται στη χορογραφία. Στο έργο μου, αμφισβητώ αυτό που θεωρούμε δεδομένο. Η εργασία με το ανθρώπινο σώμα είναι πάνω απ’ όλα εργασία με τη φύση, τη φυσική μας μνήμη, τα ένστικτά μας”, υποστηρίζει.
Στο ενεργητικό του, πριν ακόμη κλείσει τα 50 του χρόνια, έχει ήδη μια σειρά σημαντικότατων συνεργασιών με προσωπικότητες σαν τον Ιάπωνα εικαστικό Kοχέι Nάβα.
Χορογράφησε το “Bolero” του Ραβέλ για την Oπερα του Παρισιού σε συνεργασία με τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς και το 2018 επιμελήθηκε τη χορογραφία της ταινίας “Suspiria” του Λούκα Γκουαντανίνο.
Πρόσφατα, το κινηματογραφικό 50λεπτο βίντεο “Mist” φιλοξενήθηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μια ταινία χορού που μοιάζει με ωδή στη σωματικότητα εμπνευσμένη από ποικίλους μύθους για τη μετάβαση των ψυχών μετά θάνατον.
