Η έγκριση δαπάνης για την εξόφληση οφειλών ύδρευσης και αποχέτευσης ακινήτου ιδιοκτησίας του Κληροδοτήματος «Αικατερίνης Χανδρινού» συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, στη χθεσινή συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Καλαμάτας.
Σύμφωνα με την εισήγηση, προκρίθηκε η λύση της έγκρισης για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, οι οποίες ανέρχονται σε 3.698,19 ευρώ και αφορούν ανεξόφλητους λογαριασμούς ύδρευσης – αποχέτευσης του ακινήτου ιδιοκτησίας του Κληροδοτήματος «Αικατερίνης Χανδρινού» προς την ΕΥΔΑΠ, καθώς και η έγκριση των εξόδων αφαίρεσης του μετρητή της παροχής νερού, ποσού 45,48 ευρώ.
Οι εν λόγω δαπάνες θα βαρύνουν τον κωδικό εξόδου ΚΑ 00.6495 με τίτλο «Λοιπές δαπάνες γενικής φύσεως» του προϋπολογισμού του Κληροδοτήματος.
Βέβαια, το μέγα θέμα που προκύπτει και από το συγκεκριμένο κληροδότημα είναι η τύχη του, αφού πρόκειται για ένα περιουσιακό στοιχείο του Δήμου το οποίο πρέπει να αξιοποιηθεί. Σύμφωνα με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, έχει ήδη δρομολογηθεί η σύνταξη διακήρυξης εκποίησής του με ποσό που θα ξεκινά από 600.000 έως 700.000 ευρώ. Οι δε διαδικασίες αναμένεται να ξεκαθαρίσουν μέσα στον τρέχοντα μήνα.
Στη συζήτηση, βέβαια, μπήκαν κι άλλα κληροδοτήματα, με αυτό που βρίσκεται στη Μικρή Μαντίνεια (Παναγιώταρου) να ξεχωρίζει. Στο παρελθόν ο Δήμος είχε προχωρήσει σε κάποιες ενέργειες, οι οποίες, όμως, δεν τελεσφόρησαν εξαιτίας διαφόρων πολεοδομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το κτήριο.
Τέλος, για το κτήριο “Αχίλλλειον” στον πεζόδρομο της Αριστομένους να σημειώσουμε ότι πολύ σύντομα θα αντικατασταθεί το πανί προστασίας, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν τυχόν προβλήματα με τους περαστικούς.
Για τη μείζονα μειοψηφία, η καθυστέρηση στην αξιοποίηση των κληροδοτημάτων του Δήμου είναι τραγική, αφού είναι πολιτικά απαράδεκτο και ηθικά επιλήψιμο περιουσίες που ανήκουν στην κοινωνία να παραμένουν για χρόνια παρατημένες, αναξιοποίητες και εν πολλοίς αγνοημένες.
Για πάνω από 20 χρόνια τα κληροδοτήματα αυτά, αντί να αξιοποιούνται και να προσφέρουν στο Δήμο ποικιλοτρόπως, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ως μέσα προβολής του τόπου μας, μαραζώνουν και μερικά, μάλιστα, είναι στα όρια της κατάρρευσης, όπως ειπώθηκε.
Α.Π.
