Μπρος στον κορυφαίο ανθρώπινο πόνο, κλίνω ευλαβικά το γόνυ.
Θεριό ο άνθρωπος όταν η ζωή τού επιφυλάσσει να βιώσει το τραγικότερο όλων, να συνοδεύσει το παιδί του στην τελευταία του κατοικία.
Αυτή την τεράστια εσωτερική δύναμη εύχομαι από καρδιάς να βρουν ο Αντώνης και η Γεωργία Σαμαρά, προκειμένου να αποχαιρετήσουν τη μοναχοκόρη τους Λένα και να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς αυτή.
Μόλις στα 34 χρόνια της, ξαφνικά και μέσα σε σύντομο χρόνο, την Πέμπτη το βράδυ έφυγε από τη ζωή, ζώντας μέχρι εκείνη τη στιγμή με αξιοσημείωτη σεμνότητα.
Έσβησε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», εκεί που ο παππούς της Κωνσταντίνος Σαμαράς, ως καρδιολόγος, είχε προσφέρει τα μέγιστα. Και μία ακόμα απόδειξη της πίστης του πατέρα της, Αντώνη Σαμαρά, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Η απώλεια και ο θάνατος είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη ζωή του ανθρώπου. Αναπόφευκτο μεν γεγονός ο θάνατος, όταν όμως ανατρέπεται η φυσιολογική σειρά, τότε γίνεται τραγικός…
Εύχομαι και στους δυο τους τεράστια ψυχική δύναμη στη μετέπειτα πορεία τους, με ζωντανή πάντα τη μνήμη της Λένας.
Άλλωστε, στα κορυφαία γεγονότα είμαστε άλαλοι και απόλυτα μόνοι…
Άντα Αποστολάκη
