Γυρνώντας πίσω στην εποχή του κορωνοϊού και τη χαλάρωση των μέτρων, τότε που μας επέτρεψαν τα μπάνια, πολύς κόσμος γνώρισε ή επέστρεψε στην παραλία με δική του ομπρέλα και καρεκλάκια.
Αυτή η επιστροφή ήταν μονόδρομος, αφού τα καταστήματα στις παραλίες δεν είχαν δικαίωμα να βγάλουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, ενώ έδιναν καφέδες και τα υπόλοιπα προϊόντα τους μόνο με “take away”.
Στην πορεία τα μέτρα χαλάρωσαν και, τελικά, κάποια στιγμή ανακλήθηκαν. Όμως, όπως φάνηκε, η συνήθεια… «ψάθα, καρεκλάκι, ομπρέλα» για πολλούς παρέμεινε, αφού έτσι και αλλιώς είχαν αγοράσει τον εξοπλισμό. Επίσης, δεν ήταν τόσο «βουνό» όσο φαντάζονταν το κουβάλημα… Φυσικά, είναι και το κόστος, καθώς για πολλούς το να πάνε σε ένα παραλιακό κατάστημα για μπάνιο, καθημερινά τουλάχιστον, είναι απαγορευτικό.
Εμείς εδώ, σχεδόν σε όλες τις παραλίες της Μεσσηνίας, έχουμε την τύχη να μη χρεώνουν τα καταστήματα τις ξαπλώστρες, όμως και πάλι, αν μια οικογένεια θέλει να πάει για μπάνιο, μια συνήθεια αυτονόητη, καθημερινή και για πολλούς υποχρεωτική, αφού κάποια δραστηριότητα πρέπει να κάνουν μαζί με τα παιδιά τους, το κόστος αν καθίσουν σε ένα μαγαζί με ξαπλώστρες οι γονείς με δύο παιδιά, μια συνηθισμένη οικογένεια δηλαδή, ξεκινά από 20 ευρώ.
Το παραπάνω ποσό προκύπτει υπολογίζοντας απλά δύο καφέδες για τους γονείς (που και στην Καλαμάτα ο καφές με νερό στην παραλία έχει αγγίξει ή ξεπεράσει σε πολλά καταστήματα τα 5 ευρώ) και για τα παιδιά ένα τοστ ή μια πορτοκαλάδα.
Τώρα αν καθίσουν αρκετές ώρες (κάτι σύνηθες) και θελήσουν δεύτερο καφέ ή κλαμπ, ή κάτι άλλο, το νούμερο ανεβαίνει….
Και κάπως έτσι αρκετοί καταλήγουν, θέλοντας και μη, στη λύση που ανέφερα στην αρχή, με καφέ σε πακέτο ή από το σπίτι, με τρόφιμα είτε από κάποιο φούρνο είτε από το σπίτι και αυτά, κι έτσι το κόστος για ένα μπάνιο γίνεται υποφερτό.
Καθημερινά, άλλωστε, την τιμητική τους έχουν μεγάλα σημεία που δεν έχουν ομπρέλες/ ξαπλώστρες από μαγαζιά. Ενδεικτικά στην Καλαμάτα: απέναντι από την Ανάσταση, απέναντι από τη βίλα του Καρέλια, απέναντι από το μεγάλο πάρκινγκ της Ναυαρίνου, πριν από το Φιλοξένια, η παραλία του Κορδία, όπως και όλη η δυτική παραλία, απέναντι από το πάρκο του Αλμυρού, πολλά σημεία στη Μικρή Μαντίνεια κ.λπ.
Το πώς και αν θα αλλάξει κάτι, παραμένει άγνωστο. Ίσως κάποιες οικογένειες να μη θέλουν αυτό το πιο «χύμα» να αλλάξει.
Άλλοι, βέβαια, θα προτιμούσαν την άνεση μιας ξαπλώστρας και χωρίς να κουβαλούν μαζί τους ένα κάρο πράγματα, αλλά… το κόστος, σε συνδυασμό με τους μισθούς τους, «δεν τους παίρνει».
Οι καταστηματάρχες, από την άλλη, σίγουρα θα ήθελαν και όλους αυτούς ως πελάτες, αλλά είτε αδυνατούν είτε δε θέλουν να ρίξουν τις τιμές τους, αφού κι αυτοί έχουν τεράστια έξοδα και δουλεύουν μόνο για μερικούς μήνες.
Αυτά, και καλά μπάνια για το διάστημα που απέμεινε… Κι αν δεν αλλάξει ο καιρός, είναι μεγάλο. Άλλωστε, στην Καλαμάτα το καλοκαίρι δεν τελειώνει τη Λευκή Νύχτα ή στις 31 Αυγούστου, ασχέτως αν κάποιοι το έχουν συνδυάσει με τα τελευταία.
Ο ανοικονόμητος
Υ.Γ.: Στα παραπάνω σημεία ο Δήμος Καλαμάτας θα μπορούσε εύκολα να τοποθετήσει ντουζιέρες και καμπίνες, για να μπορεί ο κόσμος που δεν πάει σε καταστήματα να εξυπηρετείται.
