Εντύπωση και ποικίλα σχόλια έχει προκαλέσει στην Κυπαρισσία το γεγονός ότι, από προηγούμενες μέρες, «γέμισαν» οι κολώνες στους δρόμους της πόλης και δη στην «Πανηγυρίστρα» και την παραλία με πανό – μουσαμάδες (banner) που, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, “καθοδηγούν” τον κόσμο για το… «εμπορικό παζάρι Κυπαρισσίας» (στην παραλία).
Αναφέρει δε ως ημερομηνία διεξαγωγής «12 – 19 Σεπτεμβρίου», ενώ στην 101/2025 απόφαση του Δ.Σ. Τριφυλίας αναγράφεται ότι το Σώμα «αποφασίζει κατά πλειοψηφία «1.Την τέλεση της ετήσιας παραδοσιακής εμποροπανήγυρης στην Κυπαρισσία διάρκειας επτά (7) συναπτών ημερών, δηλαδή έναρξη λειτουργίας από την 12 Σεπτεμβρίου 2025 ημέρα Παρασκευή και ημερομηνία λήξης η 18 Σεπτεμβρίου 2025, ημέρα Πέμπτη…».
Ποιος τα έβαλε αυτούς τους μουσαμάδες στις κολώνες;
Δεν έχουν επωνυμία Αρχής ή φορέα, λογότυπο, έμβλημα, σήμα.
Με τίνος προτροπή και άδεια τοποθετήθηκαν;
Έστω ότι μπήκαν για να μάθει ο κόσμος για την παραδοσιακή εμποροπανήγυρη του 2025 και οποίος επισκεπτόμενος το χώρο, πέριξ του Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου λειτουργούσε επί αιώνες, θα αντικρίσει άδεια τα πάντα, και με τους μουσαμάδες στις κολώνες θα δει πώς θα φτάσει στο νέο χώρο, στη νέα θέση.
Γιατί «εμπορικό παζάρι» και όχι πανηγύρι ή παραδοσιακή εμποροπανήγυρη; Επί αιώνες, παραδοσιακή εμποροπανήγυρη γινόταν, πανηγύρι, όπως το ξέρανε και το λέγανε όλοι, μέχρι και πέρυσι. Η μεταφορά ή, κατ’ άλλους, «εκδίωξή» της παραδοσιακής εμποροπανήγυρης από το φυσικό της χώρο στην περιοχή με το τοπωνύμιο «Πανηγυρίστρα» πέριξ του ιερού ναού στον οποίο τιμάται η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, άλλαξε και την ονομασία της; Γιατί; Ποιος το αποφάσισε; Υπάρχει λόγος, σκοπός ή (και) σκοπιμότητα, αναρωτιούνται στην πόλη. Άλλο, λένε, είναι το εμπορικό παζάρι και άλλο η παραδοσιακή εμποροπανήγυρη.
Το παζάρι είναι μια υπαίθρια αγορά.
Η παραδοσιακή εμποροπανήγυρη έχει ό,τι το παζάρι (ρούχα, παπούτσια, υφάσματα, είδη σπιτιού, εργαλεία, κοσμήματα, παιχνίδια κτλ) και επιπρόσθετα πανηγύρι, δηλαδή έχει και μουσικές, τραγούδια, χορούς, σουβλάκια, γουρνοπούλες, ψητά κρεατικά σε υπαίθριες ψησταριές, παγωτά, γλυκά, έχει και είναι γλέντι με λίγα λόγια.
Τελείται, στις περισσότερες περιοχές, με αφορμή θρησκευτικές εορτές και τελείται πλησίον και κοντά στους ιερούς ναούς που γιορτάζουν.
Στην Κυπαρισσία υπάρχει έκδηλη ανησυχία για την τύχη της παραδοσιακής εμποροπανήγυρης έπειτα από τη μεταφορά της στην παραλία. Δε χρειάζεται κανείς να είναι «τζίνιους» αλλά απλά βλέποντας τον δρόμο που έχει αναπτυχθεί φέτος και συγκρίνοντάς τον με τους δρόμους όπου τελούνταν μέχρι και πέρυσι, είναι πασιφανής η διαφορά – είναι σχεδόν το μισό ή και παραπάνω από το μισό μικρότερη.
Η δε μεταφορά του πανηγυριού από την περιοχή της «Πανηγυρίστρας» πιθανώς να εγκυμονεί κινδύνους ο δήμος Τριφυλίας να «χάσει» το οικοδομικό τετράγωνο δυτικά της πλατείας Αποδήμων (στο οποίο τα τελευταία χρόνια ήταν οι υπαίθριες ψησταριές) ή να κληθεί να πληρώσει εκατομμύρια αποζημίωση για αυτό το οικοδομικό τετράγωνο.
Όπως έχει λεχθεί σε συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Τριφυλίας από την Χάιδω Παναγιωτοπούλου, τον Άκη Κατρίτση και τη Σταματία Αλεξοπούλου από την αντιπολίτευση, για το συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο διεκδικούσαν δικαστικά αποζημίωση 2,5 εκ. ευρώ κληρονόμοι Κοκκέβη αλλά το δικαστήριο το 2005 απέρριψε το αίτημά τους, υπέρ του δήμου Κυπαρισσίας, επειδή ακριβώς και σε αυτό το οικοδομικό τετράγωνο τελούνταν η παραδοσιακή εμποροπανήγυρη της Κυπαρισσίας.
Από τη στιγμή που πλέον δεν τελείται στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο παραδοσιακή εμποροπανήγυρη μήπως εκλείπουν και οι λόγοι που ο τότε δήμος Κυπαρισσίας κέρδισε δικαστικά την υπόθεση;
Μήπως αύριο, αφού εκλείπουν οι λόγοι, διεκδικήσουν εκ νέου δικαστικά το συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο οι κληρονόμοι Κοκκέβη και ο δήμος Τριφυλίας ίσως κινδυνεύσει ή και χάσει πολύτιμη δημοτική περιουσία ή κληθεί να πληρώσει εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση;
Κατά τα λοιπά, στην πόλη εύχονται και προσεύχονται η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού να χαρίζει σε όλο τον κόσμο υγεία και οι κρατούντες στα χέρια τους την τύχη της πόλης να πράττουν με σωφροσύνη και με συναίσθηση του χρέους και της ευθύνης απέναντι στην πόλη και τους κατοίκους της, στην ιστορία, στην παράδοση και στον πολιτισμό της!
