Η Λακωνικής στην Καλαμάτα έχει εξελιχθεί σε δρόμο που δοκιμάζει καθημερινά την υπομονή –και την ασφάλεια– των κατοίκων. Στην πλειονότητά τους τα πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα ή σε τέτοια κατάσταση που καθιστούν την κίνηση των πεζών αδύνατη. Οι πολίτες αναγκάζονται να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα, μοιραζόμενοι τον ίδιο χώρο με τα αυτοκίνητα, που κινούνται με μεγάλες ταχύτητες. «Εδώ προστατεύει η Παναγία για να περάσεις», σχολιάζουν με πικρία κάτοικοι.
Ο δημόσιος χώρος υπό κατάληψη
Όπου υπάρχουν υποτυπώδη πεζοδρόμια, η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Κακοσυντηρημένα, στενά, συχνά κατειλημμένα από σταθμευμένα αυτοκίνητα, μετατρέπουν την απλή μετακίνηση σε άθλο. Σιδερένια υλικά οικοδομών, κολώνες και σωλήνες ξεπροβάλλουν επικίνδυνα, ενώ σε πολλά σημεία ο χώρος έχει ιδιοποιηθεί από ιδιώτες με αυθαίρετες κατασκευές. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο δημόσιος χώρος, που θα έπρεπε να ανήκει στους πολίτες, καταπατάται καθημερινά.
Ένα σχολείο σε «τυφλό σημείο»
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη κοντά στο 22ο Δημοτικό Σχολείο. Η απουσία ασφαλών διαβάσεων και στοιχειωδών υποδομών πρόσβασης, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ρέματος, δημιουργεί ένα περιβάλλον απολύτως ακατάλληλο για μαθητές και γονείς.
«Κάθε πρωί φοβόμαστε για τα παιδιά μας. Είναι αναγκασμένα να περπατούν στη μέση του δρόμου», τονίζει μητέρα μαθητή, ενώ άλλος κάτοικος συμπληρώνει: «Η περιοχή έχει αφεθεί στο έλεος της τύχης της. Εδώ δε μιλάμε για πολυτέλειες, μιλάμε για την ίδια τη ζωή μας».
Κίνδυνος κάθε στιγμή
Στην οδό Αύρας, πάνω από την Κρήτης, η έννοια πεζοδρόμιο είναι απλώς ανύπαρκτη. Τις βραδινές ώρες ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται λόγω ανεπαρκούς φωτισμού. Οι πεζοί κινούνται μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, με τα διερχόμενα οχήματα να περνούν δίπλα τους. «Το βράδυ δεν ξέρεις αν θα γυρίσεις σώος. Περπατάς και εύχεσαι να σε δει ο οδηγός», δηλώνει κάτοικος της περιοχής.
Καθημερινότητα σε αδιέξοδο
Η εικόνα συμπληρώνεται από προβλήματα καθαριότητας. Σωροί σκουπιδιών και υπερχειλισμένοι κάδοι εντείνουν την αίσθηση εγκατάλειψης. Οι κάτοικοι νιώθουν ότι η περιοχή τους έχει μείνει έξω από τον αστικό σχεδιασμό, παρότι βρίσκεται εντός σχεδίου πόλης και υπό τη διοίκηση του Δήμου.
Οι συγκρίσεις που πληγώνουν
Η οργή των κατοίκων εντείνεται όταν συγκρίνουν τη Λακωνικής με άλλες περιοχές της Καλαμάτας. Στο κέντρο, στους δρόμους γύρω από την Αριστομένους, στην παραλιακή Ναυαρίνου, αλλά και στη Φραντζή και την Υπαπαντή, έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια έργα ανάπλασης με σύγχρονα πεζοδρόμια, ράμπες για ΑμεΑ, φωτισμό και καλαίσθητες παρεμβάσεις. «Εκεί έγιναν έργα και σωστά έγιναν, αλλά εδώ μας έχουν ξεχάσει. Είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας», σχολιάζει αγανακτισμένος κάτοικος της Λακωνικής.
Τι λέει ο Δήμος
Η Δημοτική Αρχή αναγνωρίζει τις ελλείψεις και επισημαίνει ότι η οδός Λακωνικής έχει ενταχθεί στον προγραμματισμό έργων αναβάθμισης. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει πρόθεση να δρομολογηθούν παρεμβάσεις που θα περιλαμβάνουν διαμόρφωση πεζοδρομίων, ενίσχυση του φωτισμού και απομάκρυνση αυθαιρεσιών. Ωστόσο, δεν έχουν ανακοινωθεί συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης.
Από την πλευρά τους, οι κάτοικοι δηλώνουν κουρασμένοι από τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. «Ακούμε εδώ και χρόνια για έργα, αλλά η πραγματικότητα παραμένει ίδια. Το ζητούμενο είναι πράξεις, όχι εξαγγελίες», σημειώνει κάτοικος που μένει στην περιοχή περισσότερα από 30 χρόνια.
Ένα πρόβλημα που ξεπερνά τη Λακωνικής
Η υπόθεση της Λακωνικής δεν είναι μεμονωμένη. Αναδεικνύει το γενικότερο ζήτημα της ποιότητας του δημόσιου χώρου στην Καλαμάτα. Παρά τα σχέδια για «βιώσιμη κινητικότητα» και «πράσινη ανάπτυξη», οι πολιτικές μένουν συχνά στα χαρτιά, ενώ οι γειτονιές μακριά από το κέντρο συνεχίζουν να στερούνται βασικών υποδομών. Η προτεραιότητα στις αναπλάσεις εντυπωσιασμού, που εξυπηρετούν κυρίως την τουριστική εικόνα της πόλης, αφήνει πίσω κατοίκους που ζητούν απλώς το δικαίωμα να περπατούν με ασφάλεια.
Αίτημα για άμεσες παρεμβάσεις
Η πίεση προς το Δήμο εντείνεται, καθώς το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στην καθημερινή ταλαιπωρία αλλά και την ίδια την ασφάλεια των πολιτών. Δημιουργία και συντήρηση πεζοδρομίων, χάραξη διαβάσεων, απομάκρυνση αυθαιρεσιών, ενίσχυση φωτισμού και ουσιαστική μέριμνα για την καθαριότητα είναι τα βασικά αιτήματα. «Δε ζητάμε τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο: να μπορούμε να περπατάμε με ασφάλεια στη γειτονιά μας», καταλήγει χαρακτηριστικά κάτοικος.
Α.Π.
