Είδα ότι γκρεμίστηκε, δυστυχώς, το σπίτι δίπλα στο Μουσείο της Χώρας – το σπίτι του Μαρινάτου για όλους εμάς. Ήταν ένα σπίτι που είχε χτιστεί για τις ανάγκες των αρχαιολόγων, των εφόρων Αρχαιοτήτων και γενικά όσων εργάζονταν στις ανασκαφές στα Ανάκτορα του Νέστορα. Ένα σπίτι όμορφο εξωτερικά και πολύ λειτουργικό εσωτερικά.
Είχα προτείνει να διατηρηθεί και να ονομαστεί «Το Σπίτι της Γραμμικής Β», όπου θα μπορούσαν να γίνονται μαθήματα για την εκμάθηση της γραφής.
Είχα επίσης προτείνει, η νέα αίθουσα να χτιστεί κάθετα, στην άκρη και προς τα κάτω, εκεί που υπάρχει αρκετός χώρος στο οικόπεδο. Έτσι και το παρελθόν μας θα έμενε ζωντανό και χρήσιμο και το Μουσείο θα αποκτούσε σχήμα που θα ταίριαζε καλύτερα, χωρίς να θυμίζει «τρένο στο Ρουφ».
Πάει κι αυτό όμως… Τέλος εποχής.
Παρατήρησα ότι στην περίφραξη τοποθετούνται υαλοπίνακες. Αυτό πρακτικά σημαίνει υποχρεωτικό εβδομαδιαίο καθαρισμό. Υπάρχει, άραγε, η δυνατότητα να συντηρείται συστηματικά;
Και μια ερώτηση, προς την κυρία υπουργό Πολιτισμού:
Τρεις μήνες πριν από το θάνατο του αείμνηστου καθηγητή Αρχαιολογίας, Πέτρου Θέμελη, του είχε γίνει καταγγελία από δύο Βυζαντινολόγους (sic!) ότι δεν ήταν ανασκαφέας, αλλά… εκσκαφέας κ.λπ. Αυτά τα γνωρίζετε πολύ καλά.
Όλοι εμείς οι Μεσσήνιοι θέλουμε να δημοσιευτεί το πόρισμα της ΕΔΕ που είχατε παραγγείλει. Νιώθουμε πως τουλάχιστον αυτό του το χρωστάμε.
Τέλος, θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στην κυρία Κωνσταντίνα (για εμάς, Ντινούλα) Κολοκυθά-Σταματελοπούλου, για τη μεγάλη δωρεά που κάνει, ώστε να χτιστεί η νέα αίθουσα που θα φιλοξενήσει τα ευρήματα του «Γρύπα Πολεμιστή». Την ευχαριστούμε θερμά!
Ηρώ Κοκκέβη,
Χώρα Μεσσηνίας
