Ο Γιάννης έφυγε, αφήνοντας ένα ηχηρό αποτύπωμα στη ζωή. Έζησε σ’ αυτήν την κοινωνία χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά με έντονη παρουσία ως πολιτικό όν και ως επιστήμονας.
Σε αντίθεση με τη ζωή του, πριν λίγες μέρες ήρθε το τέλος του, ήρεμο και ήσυχο. Έτσι, για να αποδείξει ότι μόνο μια λάμψη είναι ο άνθρωπος και η διαφορά έγκειται στο πως πορεύεται σε τούτη τη ζωή.
Και ο Γιάννης πορεύτηκε με ήθος και αξιοπρέπεια.
Τον γνώρισα ως φίλο για πολλές δεκαετίες…
Σπουδαίος…
Τον γνώρισα ως σύζυγο, με την Ελένη δυναμική παρουσία δίπλα του, στη ζωή και στην επιστήμη τους…
Τον γνώρισα ως πατέρα…
Η πορεία του Πάνου και του Άγγελου αποδεικνύουν πόσο σωστά στάθηκαν ο Γιάννης και η Ελένη δίπλα τους…
Δεν έπαψε ποτέ ο Γιάννης να μορφώνεται, να ενημερώνεται, να τον απασχολούν η πολιτική και τα κοινωνικά θέματα.
Τη γνώμη του την υπερασπιζόταν πάντα με σθένος.
Μιλώντας χθες με τον Άγγελο, μου είπε: «Είμαι περήφανος για τον πατέρα μου. Θα ήθελα τόσο πολύ να καταφέρω να του μοιάσω…»
Τα παραπάνω λόγια είναι το σπουδαιότερο χρυσό μετάλλιο που μπορεί ένας άνθρωπος να κερδίσει στη ζωή!
Κι εσύ Γιάννη το κέρδισες…
Άντα Αποστολάκη
