Πολλά και δικαιολογημένα τα παράπονα των ελαιοπαραγωγών στη Μεσσηνία: βρισκόμαστε στα τέλη Οκτωβρίου και ακόμη πραγματοποιούνται ραντίσματα για το δάκο! Αλήθεια, οι «φωστήρες» που λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις πιστεύουν ότι έτσι προστατεύουν την παραγωγή ή ότι συμβάλλουν στην καταστροφή της;
Η εμπειρία λέει πως η πρόληψη και η αποτελεσματική αντιμετώπιση του δάκου ξεκινά έγκαιρα, μήνες πριν από την έναρξη του λιομαζέματος, όχι την ώρα που οι ελιές είναι έτοιμες για συλλογή.
Όταν η δακοκτονία γίνεται με καθυστέρηση, όχι μόνο χάνεται ο στόχος της προστασίας, αλλά τίθεται και σε κίνδυνο η ποιότητα του ελαιολάδου, που είναι το πιο πολύτιμο προϊόν του τόπου.
Η ευθύνη, λοιπόν, δεν ανήκει στους παραγωγούς, αλλά σε εκείνους που κάθε χρόνο επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη στον προγραμματισμό.
Α.Π.
