Αυτός είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που ήρθε στα γραφεία της εφημερίδας στο όνομά μου, ενώ στην πρώτη σελίδα του γράφει αυτή την αφιέρωση: «Στο δημοσιογράφο που μας έφερε “κοντά στις ρίζες μας”, με εκτίμηση».
Στην αρχή έκπληξη, μετά χαρά, ελπίδα και επιβεβαίωση ότι η δουλειά που κάνουμε πιάνει τόπο τούτες τις μέρες που η δημοσιογραφία έχει γίνει ένα αμφισβητούμενο επάγγελμα.
Περπατώντας τις σελίδες του στάθηκα για λίγο στον πρόλογο και σκέφτηκα να τον διαβάσουμε μαζί:
«Στη διατήρηση της ιδέας αυτής συνέβαλαν αποφασιστικά δύο περιστατικά.
Το πρώτο αφορά στην εκπομπή “Κοντά στις ρίζες μας”, του τηλεοπτικού καναλιού “Μεσόγειος”, την οποία επιμελείτο ο δημοσιογράφος Κώστας Δεληγιάννης. Στην εκπομπή αυτή – καμιά δεκαπενταριά χρόνια πριν – στην οποία συμμετείχα και εγώ, αναζητήθηκαν και παρουσιάστηκαν στοιχεία από την ιστορία, τις παραδόσεις και τη λαογραφία του χωριού μας.
Το δεύτερο περιστατικό αφορά μια προτροπή του φίλου και συμμαθητή στο Γυμνάσιο και το Λύκειο Μεσσήνης, δημοσιογράφου και σημαντικού μελετητή της τοπικής ιστορίας και παράδοσης, του Ηλία Μπιτσάνη. Σε μια τυχαία συνάντησή μας σε ανύποπτο χρόνο, πριν από αρκετά χρόνια, με παρότρυνε, όταν συνταξιοδοτηθώ, να ασχοληθώ με την ιστορία του χωριού μου, και εγώ το έδεσα κόμπο. Με το γράψιμο δεν είχα ιδιαίτερη σχέση, πάντα το εύρισκα κουραστικό και το απέφευγα. Στον προφορικό λόγο τα πήγαινα καλύτερα. Έτσι αποφάσισα να γράφω με τον τρόπο που διηγούμουνα μια ιστορία, που συμμετείχα σε μια συζήτηση ή που έκανα μάθημα στο σχολείο. Αυτό με βοήθησε πολύ. Όπως με βοήθησε και η δυνατότητα που δίνει ο υπολογιστής στην επεξεργασία του κειμένου»…
Oπως και κάτι γενικό για το περιεχόμενο του βιβλίου: «Το 1950 βρίσκει την Ελλάδα καψαλισμένη από άκρου σε άκρο. Έχουν προηγηθεί ο πόλεμος, η κατοχή και ο εμφύλιος. Οι νικητές του εμφυλίου επιβάλλουν τους όρους τους και ο καθένας από εκεί και μετά αποδέχεται το ρόλο του. Τώρα αρχίζει ένας μεγάλος αγώνας – κοινός για όλους – με αντίπαλο τη φτώχεια που βασιλεύει παντού. Αγώνας για την επιβίωση της οικογένειας, αγώνας για τη δημιουργία των στοιχειωδών υποδομών που έχουν καταστραφεί, αγώνας για την ανασυγκρότηση της κοινωνικής ζωής. Το αντίδοτο στα αδιέξοδα και στη φτώχεια είναι η σκληρή δουλειά, το κρασί και το χιούμορ. Και τα παιδιά να είναι παντού, να τρέχουν ξυπόλητα, να παίζουν και να παρακολουθούν τα πάντα. Εικόνες από τη ζωή στο χωριό μας (Αβραμιού) και τη γύρω περιοχή τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 ξαναζωντανεύουν. Εικόνες από μια δύσκολη αλλά δημιουργική εποχή. Εικόνες που παρόμοιές τους υπήρχαν τότε, αν όχι σε όλα, στα περισσότερα χωριά της πατρίδας μας».
Πρώτη έκδοση Ιούνιος 2025 από τις Εκδόσεις Διηνεκές και συγγραφέας ο Στάθης Ι. Κατσούλης από το Αβραμιού Μεσσήνης.
Όταν έκανα την εκπομπή «κοντά στις ρίζες μας» δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνει ένας «μικρός λόγος» για να γραφτεί ένα βιβλίο.
Κλείνοντας να ευχηθώ στον Στάθη Ι. Κατσούλη καλοτάξιδο το βιβλίο του περιμένοντας και από άλλα χωριά, άλλους χωριανούς, να γράψουν κι άλλα βιβλία, γιατί οι ρίζες μας είναι βαθιά κι έτσι πρέπει να μείνουν. Ευχαριστώ πολύ από καρδιάς.
Μιλάμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
