Το προχθεσινό κείμενο του Β. Τζαμουράνη αποτελεί μια από τις πιο αιχμηρές και πολιτικά φορτισμένες παρεμβάσεις των τελευταίων μηνών στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας. Με οξύ τόνο και ρητορική που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών, ο επικεφαλής της «Καλαμάτα_Μετά» επιχειρεί να αναδείξει ένα «μοτίβο αλαζονικής συμπεριφοράς» της Δημοτικής Αρχής, χρησιμοποιώντας σκληρές διατυπώσεις και παραδείγματα από συνεδριάσεις του παρελθόντος.
Ωστόσο, όσο εύλογος κι αν είναι ο προβληματισμός για την ένταση και το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στο Δημοτικό Συμβούλιο, η παρέμβαση Τζαμουράνη δεν παύει να αναπαράγει την ίδια ακριβώς πόλωση που καταγγέλλει.
Η κριτική του, αντί να εστιάζει στα επίδικα της πόλης και στις προγραμματικές αντιπαραθέσεις που θα ωφελούσαν τον δημόσιο διάλογο, διολισθαίνει σε προσωπικές αιχμές και καταγγελτικό ύφος που περισσότερο αποτυπώνουν το κλίμα πολιτικής όξυνσης παρά συμβάλλουν στην υπέρβασή του.
Η Καλαμάτα έχει ανάγκη από σοβαρή συζήτηση, θεσμική νηφαλιότητα και επιχειρήματα, όχι από έναν ανταγωνισμό καταγγελιών που απλώς βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα σε Δημοτική Αρχή και αντιπολίτευση.
Αν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι επιθυμούν να αλλάξει το επίπεδο της πολιτικής ζωής της πόλης, οφείλουν να δείξουν έμπρακτα ότι μπορούν να διαφωνούν χωρίς να υιοθετούν σκληρή προσωπική φρασεολογία, ακόμη και όταν έχουν κάθε λόγο να ασκούν αυστηρή κριτική.
Η απαίτηση για σεβασμό, θεσμική σοβαρότητα και δημοκρατική συμπεριφορά ισχύει –και πρέπει να ισχύει– για όλους, χωρίς εξαιρέσεις.
Α.Π.
