Με μια λαμπερή, πολυδιάστατη και βαθιά συγκινητική βραδιά ανοίγει την προσεχή Παρασκευή, 21 Νοεμβρίου, η αυλαία του 11ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, το οποίο για ακόμη μία χρονιά φέρνει στην Καλαμάτα και στις 15 άλλες πόλεις του δικτύου τον παγκόσμιο παλμό του ντοκιμαντέρ, της κοινωνικής ευαισθησίας και της καλλιτεχνικής αναζήτησης.
Ντοκιμαντέρ με ιστορίες που μας αφορούν όλους
Φέτος, στο πρόγραμμα του φεστιβάλ συναντώνται πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο, έργα που φωτίζουν αθέατες πλευρές της πραγματικότητας, θέτουν καίρια ερωτήματα και δίνουν παλμό σε συνειδήσεις που συχνά κουράζονται από την καθημερινότητα.
Με ευαισθησία, τόλμη και καλλιτεχνική δύναμη, οι δημιουργοί τους επιδιώκουν να εμπνεύσουν, να κινητοποιήσουν και να προτείνουν ένα νέο τρόπο να βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας.
Το φεστιβάλ προσκαλεί το κοινό να αφεθεί σε αυτές τις ιστορίες, να τις συζητήσει και να ανακαλύψει ξανά τη δύναμη του ντοκιμαντέρ ως εργαλείου διαλόγου και ενσυναίσθησης.
Οι πρώτοι διεθνείς δημιουργοί καταφθάνουν στην Καλαμάτα
Ήδη φτάνουν στην πόλη οι πρώτοι σκηνοθέτες και δημιουργοί από χώρες όπως Πολωνία, Γαλλία, Νορβηγία, Γερμανία, Ρωσία, Σερβία, Τουρκία και Ιταλία, εμπλουτίζοντας το φεστιβάλ με την παρουσία και το έργο τους.
Παράλληλα, συμμετέχοντες από Αγγλία, Τσεχία, Ισπανία, Αμερική και Πολωνία καταφθάνουν ειδικά για να παρακολουθήσουν τα φετινά σεμινάρια, επιβεβαιώνοντας τη διεθνή εμβέλεια και τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα του θεσμού.
Η τελετή έναρξης θα σηματοδοτηθεί από την προβολή του 15λεπτου ντοκιμαντέρ «Το
Δέντρο που Φυτέψαμε», σε σκηνοθεσία της Αντωνίας Πτερνέα.
Το φιλμ τιμά τα 50 χρόνια ουσιαστικής πολιτιστικής προσφοράς του Μορφωτικού
Συλλόγου Μεσσηνίας, αναδεικνύοντας τις δράσεις, τις πρωτοβουλίες και τη
βαθιά σχέση του συλλόγου με την τοπική κοινωνία- ένα ντοκιμαντέρ που «ακουμπά»
με ευαισθησία τις ρίζες και τους καρπούς μιας πολύχρονης πολιτιστικής πορείας.
Στο πλαίσιο του φετινού αφιερώματος στην Αλληλεγγύη, η έναρξη θα
πλαισιωθεί από το θεατρικό δρώμενο «Με λένε Αζίζ», μια τρυφερή και
συμβολική σύνθεση βασισμένη στις αξίες της προσφοράς και του ανθρωπισμού, με
καλλιτεχνική αναφορά στο έργο και το πνεύμα του Μάνου Χατζιδάκι.
Το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι της Κλεώνης Φλέσσα, καλλιτεχνικής
συμβούλου του φεστιβάλ. Συμμετέχουν νέοι και νέες από την Πειραματική Σκηνή
της Καλαμάτας και το Καλλιτεχνικό Στέκι, οι οποίοι με τη ζωντάνια
και τον ενθουσιασμό τους χαρίζουν μια φρέσκια, ζεστή και ανθρώπινη νότα στη
φετινή τελετή.
Παίζουν: Αριάδνη Μουλίνου, Ειρήνη Νικολάου, Σταύρος Σαραβελάκης, Ορφέας Χριστακούδης Μουσική συνοδεία: Κιθάρα: Πέτρος Κατσούλης Τραγούδι: Δήμητρα Στασινάκη, Φλάουτο: Αναστασία Κατσούλη.
Η φετινή έναρξη αποτελεί ένα πολυεπίπεδο καλλιτεχνικό γεγονός όπου ο κινηματογράφος, το θέατρο και η διεθνής δημιουργική κοινότητα συναντώνται για να αναδείξουν ιστορίες, ιδέες και αξίες που μας ενώνουν. Μια γιορτή πολιτισμού που μετατρέπει την Καλαμάτα και όλες τις πόλεις του Δικτύου σε ζωντανό κόμβο διαλόγου, τέχνης και έμπνευσης.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΝΑΡΞΗΣ
15:00 Return to Homeland /Επιστροφή στην Πατρίδα (127′) των Χρύσα Τζελέπη, Άκη Κερσανίδη (Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, 2025)
Ένας ψυχίατρος που αρνήθηκε τη γερμανική του ταυτότητα επιστρέφει στην πατρίδα του και, οδηγούμενος από τις σελίδες του παλιού του ημερολογίου, ξεκινά ένα οδοιπορικό στην ιστορική μνήμη και την ανθρώπινη απανθρωπιά, σε μια βαθιά υπαρξιακή αναζήτηση λύτρωσης και αυτογνωσία.
17.30 Rap Like Grandma: Suni & 7 Princesses /Ράπαρε όπως η Γιαγιά: Η Σούνι και οι 7 Πριγκίπισσες (30′) (παρουσία σκηνοθέτιδος) της Patrycja Skawska (Πολωνία, 2025)
Το Rap Like Grandma: Suni & 7 Princesses ακολουθεί μια ομάδα ηλικιωμένων γυναικών από τη Νότια Κορέα που αντιμετωπίζουν τη μοναξιά μέσα από τη ραπ μουσική, μετατρέποντας ένα απλό μάθημα γραμματισμού, σε μια δυνατή έκφραση κοινότητας, δημιουργικότητας και ανθεκτικότητας.
18.00 The Granny and Fishes /Η Γιαγιάκα και τα Ψάρια (30′) των Maria Mavati, Ehsan Farokhi Fard (Ιράν 2024)
Η λιμνοθάλασσα Χαμούν αποξηράθηκε κι όλο το νερό εξετράπη. Εκατομμύρια ψάρια έχουν πεθάνει στον πυθμένα της λιμνοθάλασσας, ενώ τα πουλιά έχουν πεθάνει από την έλλειψη νερού. Τριακόσια χωριά έχουν εκκενωθεί και η θύελλα σκόνης έχει εξαπλωθεί παντού. Σε ένα από τα χωριά, υπάρχει μόνο μία γιαγιά που δεν έχει φύγει από το σπίτι της και ζει μόνη της για πολλά χρόνια. Κάθε μέρα πηγαίνει στη λιμνοθάλασσα και συλλέγει νεκρά ψάρια.
18.30 Survivors /Επιζώντες (18)’ (παρουσία σκηνοθέτη) του Oliver Stiller (Γερμανία 2024)
Ως φοιτητές, ο Εδουάρντο και ο Ερνέστο επέζησαν από επιθέσεις των δυνάμεων ασφαλείας το 2014, που οδήγησαν στην εξαφάνιση 43 συμφοιτητών τους. Μέχρι σήμερα δεν έχουν αφήσει πίσω εκείνη την ημέρα και οι ζωές τους έχουν αλλάξει ριζικά.
19.00 8 Seconds /8 δευτερόλεπτα (78′) (παρουσία σκηνοθέτη) του Jean-Marie Vinclair (Γαλλία 2024)
Το 2005, όταν ο σκηνοθέτης Jean-Marie Vinclair κινηματογράφησε τα αποκαλυπτήρια της πλατείας Raymond Vinclair, έμεινε άναυδος: γιατί αυτός ο συγγενής, που πέθανε ως μάρτυρας στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν άγνωστος στην ίδια του την οικογένεια; Λίγα χρόνια αργότερα, παντρεμένος πλέον με μια Γερμανίδα και πατέρας δύο γιων, ο σκηνοθέτης αποφασίζει να βρει το νήμα αυτής της χαμένης μνήμης.
21.00 Τελετή Έναρξης
Το Δέντρο που Φυτέψαμε. 50 χρόνια Μορφωτικός Σύλλογος Μεσσηνίας (15’)
Ντοκιμαντέρ της Αντωνίας Πτερνέα
Με λένε Αζίζ (10’) Αφιέρωμα στον Χατζιδάκι και την Αλληλεγγύη
22.00 Wind Has No Tail /Ο Άνεμος δεν Έχει Ουρά (60′) των Ivan Vlasov, Nikita Stashkevich (Ρωσία 2024)
Η Νίκα είναι μια από τις μικρότερες κόρες μιας νομαδικής οικογένειας Γιαμάλ. Η διοίκηση του κοντινότερου χωριού πρόκειται να την πάρει σε οικοτροφείο πολύ σύντομα, χωρίζοντάς την από την οικογένεια και το σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένας νομαδικός δάσκαλος πρέπει να προετοιμάσει τη Νίκα για την αναχώρηση.
