Η συζήτηση για την οπλοκατοχή στην Ελλάδα φουντώνει ξανά, καθώς τα πιο πρόσφατα στοιχεία αποκαλύπτουν μια ανησυχητική κλιμάκωση. Το 2025, οι Αρχές κατέγραψαν 22.889 παραβάσεις του νόμου περί όπλων – περίπου 62 κάθε ημέρα. Κι ενώ ο δημόσιος διάλογος συχνά επικεντρώνεται σε γνωστές «θερμές» περιοχές, ο πραγματικός χάρτης της οπλοκατοχής αποδεικνύεται πολύ πιο σύνθετος.
Η Μεσσηνία, ειδικά, ξεχωρίζει ως μία από τις πλέον επιβαρυμένες περιφερειακές ενότητες της χώρας, αποτυπώνοντας ένα πρόβλημα που έχει πλέον σαφή κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Η Μεσσηνία στις πρώτες θέσεις της οπλοκατοχής
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν και παρουσιάστηκαν σε ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ, η Μεσσηνία καταγράφει 1.271 παραβάσεις του νόμου περί όπλων μέσα σε έναν χρόνο, αριθμός που τη φέρνει στις πρώτες θέσεις πανελλαδικά, πίσω μόνο από τη Λακωνία (1.572 παραβάσεις) εντός της Πελοποννήσου, η οποία συνολικά κρατά το «ρεκόρ» με 3.761 σχετικά αδικήματα.
Οι αριθμοί αποκαλύπτουν ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται σε μεμονωμένα περιστατικά, αλλά αντιθέτως έχει αποκτήσει σταθερή παρουσία στην καθημερινότητα της περιοχής. Παράνομη κατοχή, χρήση, διακίνηση, τα αδικήματα αυτά, αν και κατά βάση πλημμεληματικού χαρακτήρα, συνθέτουν ένα πυκνό πλέγμα που αυξάνει τον κίνδυνο για τους πολίτες και επιβαρύνει το έργο των αστυνομικών υπηρεσιών.
Από πού «έρχονται» τα όπλα
Στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., μιλώντας στο ΒΗΜΑ, εκτιμούν ότι μέρος της διακίνησης στη Μεσσηνία σχετίζεται με ευρύτερα κυκλώματα που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Πελοπόννησο, αξιοποιώντας αφενός το ορεινό οδικό δίκτυο, αφετέρου μικρές, κλειστές κοινότητες όπου η οπλοκατοχή αντιμετωπίζεται συχνά ως «παράδοση» ή μέσο αυτοπροστασίας.
Την ίδια ώρα, υπάρχει ροή παράνομων όπλων και από τα βόρεια σύνορα, μέσω κυκλωμάτων που τροφοδοτούν ολόκληρη τη χώρα, με την Αθήνα να καταγράφει τις περισσότερες παραβάσεις (6.796).
Η εικόνα της χώρας και η ειδική περίπτωση της Μεσσηνίας
Ενώ σε περιοχές, όπως η Κρήτη, οι παραβάσεις εμφανίζουν πτωτική τάση (2.445 συνολικά, μόλις 9% των αδικημάτων), η Πελοπόννησος και ειδικότερα η Μεσσηνία παραμένουν στο κόκκινο. Οι 1.271 υποθέσεις του τελευταίου έτους δεν καταγράφουν απλώς έναν αριθμό. Αποτυπώνουν μια κατάσταση που έχει κανονικοποιηθεί και απαιτεί συστηματική αντιμετώπιση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές από αυτές τις υποθέσεις σχετίζονται με: παράνομη κατοχή κυνηγετικών όπλων, μετατροπές και τροποποιήσεις σε νόμιμα όπλα, παράτυπες αγοραπωλησίες, χρήση σε περιστατικά απειλής ή εκφοβισμού.
Έρχεται νέος νόμος, αλλά αρκεί;
Η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο, αυστηρότερο πλαίσιο ποινών για να περιορίσει τη διάχυση των όπλων. Παραμένει όμως ανοιχτό το ερώτημα αν η αυστηροποίηση θα φέρει αποτέλεσμα σε περιοχές όπου η οπλοκατοχή έχει πλέον σχεδόν ενσωματωθεί στις τοπικές αντιλήψεις για ασφάλεια, ισχύ ή ακόμη και «παράδοση».
Για τη Μεσσηνία, το στοίχημα είναι διπλό: αφενός η ενίσχυση της αστυνόμευσης, αφετέρου η ουσιαστική δουλειά στην πρόληψη – στην εκπαίδευση, στη διαμεσολάβηση, στη διαχείριση συγκρούσεων, στα σχολεία και στις κοινότητες. Μόνο έτσι ένα βαθιά ριζωμένο φαινόμενο μπορεί να αρχίσει να υποχωρεί.
Στη χώρα συνολικά και στη Μεσσηνία ειδικότερα, ο χάρτης της οπλοκατοχής για το 2025 δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Όπλα πολλά, δικαιολογίες λίγες και η ανάγκη για σοβαρή, διαρκή και κοινωνικά στοχευμένη αντιμετώπιση, περισσότερο επιτακτική από ποτέ.
Α.Π.
