Το νέο σχέδιο «Κώδικα Αυτοδιοίκησης» που έχει συντάξει το υπουργείο Εσωτερικών και απέστειλε ήδη στην ΚΕΔΕ ανοίγει ένα νέο κύκλο αντιπαραθέσεων γύρω από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, καταγγέλλει ότι το κείμενο της μεταρρύθμισης οδηγεί ουσιαστικά στη θέσπιση ενός «Δημοτικού ΕΝΦΙΑ», καθώς ενοποιεί τον ΤΑΠ και το δημοτικό φόρο Ηλεκτροδοτούμενων Χώρων σε έναν νέο και σημαντικά αυξημένο φόρο υπέρ των Δήμων, με την ονομασία «Τέλος Τοπικής Ανάπτυξης» (ΤΤΑ).
Στον πυρήνα της κριτικής βρίσκεται το επιχείρημα ότι, πίσω από τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, διαμορφώνεται ένα νέο σύστημα βαρύτερης επιβάρυνσης για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, την ώρα που οι Δήμοι αναζητούν επιπλέον έσοδα για να ανταποκριθούν στις αυξημένες αρμοδιότητες που τους έχουν μεταφερθεί. Σύμφωνα με την ΠΟΜΙΔΑ, ο συντελεστής του νέου ΤΤΑ είναι «μεσοσταθμικά τριπλάσιος» σε σχέση με τον σημερινό ΤΑΠ, ενώ σε αυτόν ενσωματώνεται πλέον και ο φόρος Ηλεκτροδοτούμενων Χώρων, διευρύνοντας περαιτέρω τη φορολογική βάση.
Εξίσου έντονες αντιδράσεις προκαλεί η πρόβλεψη για μείωση των τελών Καθαριότητας και Φωτισμού (ΤΚΦ) στο 10% για τα κενά, μη ηλεκτροδοτούμενα ή αχρησιμοποίητα ακίνητα.
Η ρύθμιση αυτή, όπως υποστηρίζει η ΠΟΜΙΔΑ, «ακυρώνει την πλήρη απαλλαγή» που εδώ και χρόνια διεκδικεί ο οργανισμός, μεταθέτοντας για ακόμη μία φορά το βάρος στους μικροϊδιοκτήτες που αδυνατούν να αξιοποιήσουν τα ακίνητά τους. Η δε υποχρέωση δήλωσης των κενών χώρων στους Δήμους παραμένει σε εκκρεμότητα, χωρίς σαφείς διαδικασίες και με ενδεχόμενες επιβαρύνσεις σε περίπτωση καθυστέρησης ή παράλειψης.
Στο στόχαστρο της ΠΟΜΙΔΑ βρίσκεται επίσης η καθιέρωση «απαράγραπτου» για οφειλές προς τους Δήμους, που σημαίνει ότι μια οφειλή μπορεί να διεκδικηθεί ακόμη και μια δεκαετία μετά τη γένεσή της – ρύθμιση που θεωρείται εξαιρετικά δυσμενής για πολίτες και επαγγελματίες, ειδικά σε περιόδους οικονομικής αστάθειας.
Ανησυχία προκαλούν και οι αλλαγές στο καθεστώς των μισθώσεων ιδιωτικών ακινήτων προς τους Δήμους: επιβάλλεται αναγκαστική 24ετής διάρκεια (12+12), προβλέπεται δυνατότητα παράτασης έως 36 ή ακόμη και 48 χρόνια, ενώ καθιερώνεται υποχρεωτική τριετής παράταση όλων των υφιστάμενων μισθώσεων χωρίς αναπροσαρμογή μισθώματος.
Η ΠΟΜΙΔΑ κάνει λόγο για «κρατικό καταναγκασμό» σε συναλλαγές που θα έπρεπε να ρυθμίζονται ελεύθερα μεταξύ των μερών, καταγγέλλοντας ότι η νέα δομή των μισθώσεων όχι μόνο παραβιάζει την αρχή της συμβατικής ελευθερίας, αλλά και εγκλωβίζει ιδιοκτήτες σε μακροχρόνιες δεσμεύσεις χωρίς επαρκή αντισταθμιστικά οφέλη.
Τέλος, οι διατάξεις για απαλλοτριώσεις και παρεμβάσεις στην ιδιωτική περιουσία προκαλούν τη μεγαλύτερη ίσως ανησυχία. Οι συντομευμένες διαδικασίες και οι περιορισμένες προθεσμίες προσφυγής που εισάγει το σχέδιο, σύμφωνα με την ΠΟΜΙΔΑ, «αποδυναμώνουν την ασφάλεια δικαίου» και εκθέτουν τους ιδιοκτήτες στον κίνδυνο απώλειας περιουσιακών στοιχείων χωρίς ουσιαστικό περιθώριο αντίδρασης.
Καθώς το σχέδιο βρίσκεται πλέον στα χέρια της ΚΕΔΕ, οι Δήμοι καλούνται να τοποθετηθούν σε ένα πλαίσιο που εκ πρώτης όψεως ενισχύει οικονομικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά δημιουργεί σοβαρά πολιτικά, κοινωνικά και νομικά ερωτήματα.
Η ΠΟΜΙΔΑ ζητά την άμεση αναθεώρηση κρίσιμων διατάξεων και προαναγγέλλει δυναμικές παρεμβάσεις, ενώ το υπουργείο Εσωτερικών καλείται να ισορροπήσει μεταξύ της ανάγκης ενίσχυσης των ΟΤΑ και της προστασίας των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων-μιας ισορροπίας που, όπως φαίνεται, μόνο δεδομένη δεν είναι.
Α.Π.
