Πολλά είναι τα παράπονα που φτάνουν από τους δημότες – χρήστες του Α’ ΚΑΠΗ του Δήμου Καλαμάτας, και η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι τα αιτήματά τους παραμένουν στα «σκαλιά» της υπομονής. Κι αυτό, γιατί οι ζητούμενες παρεμβάσεις δεν είναι μεγάλα, ακριβά έργα, αλλά μικρές, απλές βελτιώσεις που θα μπορούσαν να κάνουν τη ζωή των ηλικιωμένων πιο άνετη και ασφαλή.
Το πιο συχνό θέμα που ακούγεται είναι η διακοπή λειτουργίας του ασανσέρ, που εδώ και δύο χρόνια παραμένει χαλασμένο. Η απουσία του μηχανισμού μετακίνησης δυσχεραίνει την καθημερινότητα των επισκεπτών και περιορίζει τη δυνατότητα συμμετοχής τους σε δραστηριότητες και εκδηλώσεις του ΚΑΠΗ. Παράλληλα, η εικόνα αυτή δημιουργεί την αίσθηση ότι οι μικρές, ουσιαστικές ανάγκες των ηλικιωμένων περνούν απαρατήρητες.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο πρακτικό, αλλά και κοινωνικό: η έλλειψη ανταπόκρισης υπογραμμίζει την ανάγκη για καλύτερη διοικητική φροντίδα και αποτελεσματική συντήρηση των υποδομών που εξυπηρετούν τους πολίτες. Η κοινωνική συμμετοχή και η ποιότητα ζωής των δημοτών, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων ηλικιακά, δεν πρέπει να σταματά σε ένα χαλασμένο ασανσέρ.
Ίσως η λύση να βρίσκεται σε μικρά αλλά άμεσα βήματα, που δεν απαιτούν μεγάλα κονδύλια, αλλά μόνο διάθεση και προγραμματισμό. Η αποκατάσταση του ασανσέρ θα ήταν μια κίνηση με συμβολικό και πρακτικό αντίκτυπο, αποδεικνύοντας ότι οι μικρές ανάγκες των ηλικιωμένων δεν περνούν απαρατήρητες.
Α.Π.
