Τ. Δράμπαλης: Συγκίνηση για το «αντίο» στο Ηρώδειο δίπλα στο μεγάλο J.D. Florez και πολλά νέα μουσικά σχέδια…

Τ. Δράμπαλης: Συγκίνηση για το «αντίο» στο Ηρώδειο δίπλα  στο μεγάλο J.D. Florez και πολλά νέα μουσικά σχέδια…

Τέλος εποχής χθες το βράδυ για το Ηρώδειο, καθώς είχε προγραμματιστεί να κλείσει μετά τη συναυλία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού για εκτεταμένες εργασίες συντήρησης, οι οποίες αναμένεται να διαρκέσουν τουλάχιστον τρία χρόνια. Ο κορυφαίος Καλαματιανός τρομπετίστας Τάσος Δράμπαλης είχε πριν από λίγο καιρό την ευκαιρία να βρεθεί εκεί για ένα ακόμη πολυσυζητημένο καλλιτεχνικό γεγονός, ζώντας ξανά το μεγαλείο του εμβληματικού θεάτρου που δεσπόζει κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και τη συγκίνηση από τη συναίσθηση ότι συμμετείχε σε μία από τις τελευταίες εκδηλώσεις μέχρι την επαναλειτουργία του. Ο Δράμπαλης ήταν μέλος της συμφωνικής ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων στην πλαισίωση του σπουδαίου τενόρου Juan Diego Florez στο Gala Operas που πραγματοποιήθηκε στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, ο Καλαματιανός μουσικός είχε την ατυχία να χάσει προς μεγάλη του λύπη ένα άλλο σημαντικό καλλιτεχνικό γεγονός που φιλοξενήθηκε στον ίδιο χώρο, καθώς του είχε γίνει πρόταση να συμμετάσχει ως πρώτη τρομπέτα με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ στο αφιέρωμα «Ο Οικουμενικός Μίκης Θεοδωράκης», σε συνεργασία με τον Μάριο Φραγκούλη και την Τατιάνα Παπαγεωργίου, αλλά οι προγραμματισμένες πρόβες του Gala Operas δεν του επέτρεψαν τα συνδυάσει και τα δύο.

Όπως και να ‘χει, τα όσα έζησε στις 21/9/2025, δίνοντας για μια ακόμη φορά τον καλύτερο μουσικό του εαυτό, παραμένουν ανεξίτηλα στη μνήμη και στην καρδιά του. «Ήταν για όλους μας μια μαγική βραδιά… Και για εμάς τους μουσικούς που ήμασταν πάνω στη σκηνή και για τον κόσμο που βρέθηκε κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης για το Gala Operas με τον διεθνούς φήμης τενόρο Juan Diego Florez, υπό τη διεύθυνση του Ιταλού μαέστρου Antonino Pierpaolo Fogliani και της συμφωνικής ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων.

Ο κορυφαίος λυρικός τενόρος ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, αποσπάσματα από τις όπερες των G. Verdi, V. Bellini, G. Rossini, Ch. Gounod, Ed. Lalo, J. Offenbach, Um. Giordano, G.Donizetti, και το φινάλε έκλεισε με την όπερα Turandot του G.Puccini και το Nessun Dorma (σ.σ. την άρια που τελειώνει με τη λέξη vincero, δηλαδή «θα νικήσω»), όπου το πλήθος του κόσμου τον καταχειροκρότησε, σφραγίζοντας έτσι τη μαγική αυτή συναυλία. Το clue της βραδιάς ήταν όταν πριν από το τέλος και έπειτα από 2 ώρες σχεδόν συναυλία ο Juan Diego Florez πήρε την κιθάρα του παίζοντας στον κόσμο ισπανικές μελωδίες, τραγουδώντας μαζί με το κοινό που τον αποθέωνε», ανέφερε στο «Θ» ο Τάσος Δράμπαλης.

Μιλώντας για το Ηρώδειο, πρόσθεσε: «Τα συναισθήματα είναι τόσο μοναδικά και ιδιαίτερα μπαίνοντας σε αυτόν τον ιερό μαγευτικό χώρο των τόσων χιλιετιών… Σηκώνοντας τα μάτια σου βλέπεις τον Παρθενώνα να δεσπόζει στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, φωταγωγημένο με φόντο πίσω το φεγγάρι –μια εικόνα σαν Card Postal. Σε πιάνει δέος και συγκίνηση έχοντας πίσω σου αυτή την εικόνα με τις καμάρες και τα χρώματα από τους προβολείς και μπροστά σου τα χιλιάδες μάτια να σε παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα. Πραγματικά μεγάλη ευλογία να είσαι εκεί ως θεατής και πολύ περισσότερο ως καλλιτέχνης.

Αυτή η συναυλία ήταν, όμως, και “με έναν κόμπο στην καρδιά”, γιατί ήταν από τις τελευταίες συναυλίες που δίνονται, διότι το Ηρώδειο θα κλείσει για κάποια χρόνια, όπως ακούστηκε, για εργασίες από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, και δε γνωρίζουμε πότε θα ξαναζήσουμε ανάλογες και μεγαλύτερες στιγμές.

Να αναφέρουμε για τον κόσμο που δεν το γνωρίζει πως το Ηρώδειο κτίστηκε από τον πάμπλουτο φιλόσοφο Ηρώδη τον Αττικό από το 160 έως το 174 μ.Χ. στη μνήμη της συζύγου του και ήταν ένα τυπικό ρωμαϊκό ωδείο, που προοριζόταν κυρίως για μουσικές παραστάσεις της εποχής» καταλήγει ο Τάσος Δράμπαλης.

Το γκαλά όπερας με τον διακεκριμένο Περουβιανό τενόρο ήρθε να προστεθεί στο πολύ πλούσιο «βιογραφικό» του Καλαματιανού πολυτάλαντου και περιζήτητου μουσικού, ο οποίος αισθάνεται την ανάγκη να εκμυστηρευτεί: «Νιώθω πολύ τυχερός που έχω την ευκαιρία να συμμετέχω εδώ και πολλά χρόνια σε μία από τις μεγαλύτερες Συμφωνικές Ορχήστρες της Ελλάδας και στη θέση της 1ης τρομπέτας σε τέτοιες μεγάλες παραγωγές, με ονόματα διεθνούς φήμης, που παλιά ούτε να φανταστώ μπορούσα».

Οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες του Τάσου Δράμπαλη, ο οποίος είναι μεταξύ άλλων αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική του Δήμου Δυτικής Μάνης, είναι ιδιαίτερα πλούσιες, ενώ ήδη έχει κλείσει μια σειρά από σημαντικές εμφανίσεις. Κι αφού κάνει ένα μικρό απολογισμό, μοιράζεται κάποιες σκέψεις περί μουσικής και τις επόμενες προγραμματισμένες συναυλίες: «Πέρασα μια ιδιαίτερα ευχάριστη και εποικοδομητική θερινή σεζόν για μένα με ένα συνδυασμό ταξιδιών δουλειάς και ταυτόχρονα προσωπικής αναζωογόνησης σε μέρη που η Ελλάδα μας κρύβει τόσες πολλές ομορφιές, όπως η Κρήτη, το Ναύπλιο, η Μονεμβασιά, η Εύβοια κ.α., κι αυτή η ομορφιά είναι έμπνευση για τη δουλειά μας.

Η δουλειά μας είναι απαιτητική και πολλές φορές κουραστική και η προσωπική ηρεμία και ισορροπία κοντά στους αγαπημένους μας, μας δίνει δύναμη για τις δυσκολίες που δυστυχώς όλοι βιώνουμε. Ευτυχώς η μουσική είναι πάντα εκεί, ίαση για όλους μας… Μέχρι το τέλος του χρόνου έρχονται μεγάλα έργα και παραγωγές στο θέατρο Ολύμπια Μαρία Κάλλας με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, όπως τον Οκτώβριο αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη «ο Συμφωνικός Μίκης», τον Νοέμβριο Don Pasquale του G.Donizetti και τον

Δεκέμβριο το μπαλέτο του Καρυοθραύστη “the Nutcracker” του P.I.Tchaikovsky».