Η Ανατολική Πυλία μετρά ακόμη έναν νεκρό – κι η Πολιτεία ακόμη μετρά… αποστάσεις. Από την Καλαμάτα μέχρι το Χαρακοπιό, 45 λεπτά δρόμος, 45 λεπτά που χώρισαν τη ζωή από το θάνατο. Τόσο «κοστίζει» σήμερα να ζεις σε μια γωνιά της Μεσσηνίας, μακριά από το κέντρο και την προσοχή.
Τα μεγάλα λόγια για «αναβαθμίσεις», «μεταρρυθμίσεις» και «σχέδια ενίσχυσης» της δημόσιας υγείας αποδεικνύονται για ακόμη μια φορά κουβέντες του αέρα. Το ΕΚΑΒ στην Ανατολική Πυλία θυμίζει εποχιακό κατάστημα: λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι. Το χειμώνα η τύχη – και το οξυγόνο – είναι προσωπική υπόθεση.
Ο θάνατος της ηλικιωμένης στο Χαρακοπιό δεν είναι «τραγικό περιστατικό». Είναι προαναγγελθέν έγκλημα αδιαφορίας. Κι αν κάτι αξίζει να μας σοκάρει, δεν είναι μόνο η καθυστέρηση του ασθενοφόρου – είναι η καθυστέρηση της Πολιτείας να αντιληφθεί ότι η υγεία δεν είναι προνόμιο όσων ζουν κοντά σε νοσοκομείο. Η ζωή δεν μπορεί να εξαρτάται από τα χιλιόμετρα. Και η ευθύνη δεν μπορεί να μεταφέρεται με 45 λεπτά καθυστέρησης.
Α.Π.
