Πλάθω κουλουράκια…

Πλάθω κουλουράκια…

Περπατώντας στη μεγάλη μας πλατεία προχθές, ένιωσα κι εγώ παιδί (ζήλεψα κιόλας), παρατηρώντας πολλούς «μικρούς μάγειρες» να φτιάχνουν κουλουράκια και ακριβώς δίπλα άλλους «μικρούς μάστορες» να φτιάχνουν παιχνίδια. Παιδιά, πολλά παιδιά, με ζωντάνεψαν δημιουργικά και έκαναν πιο «νόστιμη», έστω για λίγο, την καθημερινότητά μου.

Ξύπνησαν το συναίσθημα της χαράς και της γιορτής, μέρες που είναι, χάραξαν αυτή την όμορφη γραμμή που σχηματίζεται στο πρόσωπό μας όταν χαιρόμαστε, το χαμόγελο.

Γέμισα ελπίδα, και με τη γεύση από τα νόστιμα κουλουράκια στο στόμα και ένα μεγάλο χαμόγελο, μου ήρθε να τραγουδήσω. Αν θέλετε, τραγουδήστε κι εσείς μαζί μου, θα νιώσετε καλυτέρα τις γιορτές.    

«Πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια,

κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια.

Ο φούρνος θα τα ψήσει, το σπίτι θα μυρίσει,

κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια.

Νόστιμα κι αφράτα, κι όλα μυρωδάτα,

κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια.

Γι’ αυτό και στο σχολείο τα τρώνε τα παιδάκια,

κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια.

Πλάθω και ζωάκια, σκυλάκια και γατάκια,

και τα κάνω κουλουράκια.

Με γλυκιά βανίλια και με σοκολάτα,

φτιάχνω πάλι κουλουράκια, κουλουράκια, κουλουράκια.

Τρέχω στην αυλή να μοιράσω στα παιδάκια,

τα καλά μου φιλαράκια, κουλουράκια, κουλουράκια,

κουλουράκια, κουλουράκια».

Κι συνεχίζω, κλείνοντας το κείμενο να τραγουδώ…

«Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά/ που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο / τις ελπίδες μας

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά / που μπερδεύουν τα λόγια τους

που μιλούν με νοήματα /στα παιχνίδια τους

Μες σε κήπους και χώματα /με λουλούδια ή λάσπη

έναν κόσμο ζουν τα μικρά /τον πιο όμορφο

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα / ένα τόπι ή μια βέργα

γίνονται αυτοκίνητα χαρά / κόσμου ζωή

Δυο κουτιά σπίρτα γίνηκαν / ο σταθμός και τα τρένα

που μπορούνε να φτάσουνε / ως την άκρη της γης

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά / που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο / τις ελπίδες μας».

Στίχοι- Μουσική: Αρλέτα.

Πρώτη ερμηνεία: Αρλέτα 1967

Αφεθείτε στην αγκαλιά των παιδιών και θα νιώσετε το νόημα των γιορτών. Αγαπητοί μου αναγνώστες, καλές γιορτές! Μιλάμε πάλι…          

Του Κώστα Δεληγιάννη