Μειώνεται η προσέλευση ηλικιωμένων στα ΚΑΠΗ …


 

 

…αλλά όχι λόγω οικονομικής κρίσης 

 

Αντ. Κάντζα: «Η Τρίτη ηλικία έχει χρήματα, αλλά βοηθά τα άνεργα παιδιά της»

 

Της Βίκυς Βετουλάκη

 

Εγκλωβισμένοι και ανασφαλείς αισθάνονται αυτή την περίοδο οι ηλικιωμένοι, όπως μας περιέγραψε η κοινωνική λειτουργός του Α΄ ΚΑΠΗ, Αντωνία Κάντζα.
Μιλώντας στο «Θάρρος», παρουσίασε τη συμπεριφορά της τρίτης ηλικίας, όπως καθημερινά τη γνωρίζει από την επαφή με τα μέλη του Κέντρου.
Επίσης, έχει αλλάξει, όπως μας είπε, και το επίπεδο των ανθρώπων που γίνονται μέλη, μιας και η προηγούμενη γενιά ήταν γενιά των πολέμων και της στέρησης.
Το Α΄ ΚΑΠΗ, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει όπως όλοι οι φορείς, εξακολουθεί να προσφέρει ώρες απασχόλησης και δημιουργίας στα μέλη του, αν και έχουν μειωθεί έως μηδενισθεί οι δράσεις ψυχαγωγικού χαρακτήρα, όπως οι εκδρομές και οι συνεστιάσεις.

 

 

Περικοπές
Όπως ανέφερε αρχικά η κα Κάντζα, όταν πρωτοσυστάθηκε το ΚΑΠΗ, το 1983, τα μέλη ήταν πάρα πολλά και έρχονταν από μια στερημένη εποχή: «Ήταν μέλη που είχαν ζήσει εμφύλιο πόλεμο, πολέμους, πείνα, κατοχή και διψούσε γι’ αυτά που βρήκε στο ΚΑΠΗ. Βρήκε ένα απάνεμο λιμάνι που τους παρείχε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φυσιοθεραπείες, κοινωνική λειτουργό για όλα τα προβλήματα, εκδρομές, συνεστιάσεις, κατασκηνώσεις, θεατρικές ομάδες, ομάδες πηλού, ζωγραφικής, χορωδία, χορευτικά, γυμναστική κ.ά. Οι ομάδες αυτές υπάρχουν ακόμα και λειτουργούν με αρκετά μέλη.
Τα τότε μέλη, όμως, ήταν εντελώς διαφορετικά από τα σημερινά που έρχονται και γράφονται. Τα μέλη στις αρχές και, κυρίως, οι γυναίκες ήταν αγράμματες, γιατί γράμματα μάθαιναν μόνο τα αγόρια. Έφταναν στο σημείο να μας πουν “να είστε χιλιόχρονοι, γιατί δεν είχαμε περάσει πέρα από το Ασπρόχωμα και δεν ξέραμε τι υπάρχει μετά από εκεί”. Με το ΚΑΠΗ γύρισαν όλη την Ελλάδα, ενώ έγιναν και 5 εκδρομές στο εξωτερικό.
Τα μέλη που γράφονται την τελευταία πενταετία είναι με πιο ανεβασμένο βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο. Είναι απόφοιτοι λυκείων και σχολών. Είναι άνθρωποι που δεν έχουν στερηθεί στη ζωή τους και έχουν απολαύσει εκδρομές κι άλλα. Γι’ αυτό κιόλας, τα τελευταία χρόνια, η προσέλευση στο ΚΑΠΗ έχει μειωθεί λίγο. Έρχονται, όμως, γιατί υπάρχει ακόμα ο γιατρός, γίνονται φυσιοθεραπείες, λειτουργούν τα προγράμματα και οι ομάδες».

 

 

«Νιώθουν ανασφάλεια»

Αμφότερα τα ΚΑΠΗ της Καλαμάτας διοργάνωναν για τους ηλικιωμένους εκδρομές και συνεστιάσεις, που όμως με την οικονομική κρίση κόπηκαν. Τώρα, λειτουργούν μόνο οι ομάδες (γυμναστικής, χορωδίας, ζωγραφικής κ.λπ.), ενώ γίνονται ελάχιστες εκδρομές και κάποιες γιορτούλες.
Επίσης, μειώθηκαν τα άτομα που στέλνονταν κατασκήνωση κάθε χρόνο. «Το υπουργείο τώρα, λόγω μη χρημάτων, δεν έχει κατασκηνώσεις. Φέτος από το Α΄ ΚΑΠΗ πήγαν μόνο 15 άτομα και 20 άτομα από το Β΄ ΚΑΠΗ, ενώ πρώτα πήγαιναν από 60 -70 άτομα και για δύο κατασκηνωτικές περιόδους. Ευτυχώς, όμως, έχω φοβερούς συνεργάτες, και αν άλλοι στερούνται το 100%, εμείς έχουμε στερηθεί στο ΚΑΠΗ το 15%. Ευχαριστώ το Δήμο για την αμέριστη βοήθεια που προσφέρει και ειδικά τον πρόεδρο του Α΄ ΚΑΠΗ κ. Κουδούνη και την πρόεδρο του Κοινωνικού Φορέα, κα Οικονομάκου, που δε θα μας πουν όχι σε ό,τι ζητήσουμε και φτάνουν οι δυνατότητές τους», συμπλήρωσε η κοινωνική λειτουργός του ΚΑΠΗ.
Με την οικονομική κρίση οι ηλικιωμένοι νιώθουν ανασφάλεια σημείωσε η κα Κάντζα και πρόσθεσε: «Εγώ πιστεύω ότι οι ηλικιωμένοι έχουν χρήματα, αλλά βοηθούν τα παιδιά τους, τα οποία δεν έχουν δουλειά. Αυτό τους κάνει να νιώθουν ανασφάλεια και είναι αγανακτισμένοι, διότι κεκτημένα δικαιώματα, με αίμα χυμένο, χάθηκαν. Ένας συνταξιούχος που φοβάται για τα γεράματά του, έστω και μια δραχμή να του κόψουν νοιώθει ανασφάλεια. Ο ηλικιωμένος των 300 ευρώ πώς θα πληρώσει τα φάρμακά του;».