ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΝΤΑΣΗ
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Παρά τις αντιδράσεις παρατάξεων της αντιπολίτευσης, η Δημοτική Αρχή Καλαμάτας ακολουθεί την τακτική των απευθείας αναθέσεων έργων με… θρησκευτικό σεβασμό.
Μία από τις τελευταίες της αποφάσεις ήταν, όπως διαβάζουμε στη «Διαύγεια» του Δήμου Καλαμάτας, η εξής: απευθείας ανάθεση για την παροχή της εργασίας «Συντήρηση θερμάνσεων σχολείων (2012)». Με απόφαση του δημάρχου Παν. Νίκα το έργο ανατέθηκε σε συγκεκριμένο τεχνικό αντί 10.701,00 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ).
Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση και ο Δήμος δεν προχώρησε σε πρόχειρο διαγωνισμό, ώστε να πετύχει την όποια έκπτωση;
Έπειτα, για το συγκεκριμένο έργο απαιτούνται από τον εργολάβο ειδικές γνώσεις (για εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αζώτου, μονοξειδίου του άνθρακα). Ελέγχθηκε αν τα παραπάνω πληρούνται από τον ανάδοχο;
Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον ενεργειακό επιθεωρητή για το κτήριο του αναψυκτηρίου. Κι εδώ η επιλογή έγινε με απόφαση, χωρίς καν ο Δήμος να προχωρήσει σε κλήρωση μεταξύ επαγγελματιών, όπως είχε κάνει σε κάποιο άλλο έργο.
Να θεωρήσουμε, δε, τυχαίο γεγονός ότι ο μηχανικός που προκρίθηκε υπήρξε συνεργάτης δημοτικού συμβούλου της μειοψηφίας;
Στο σημείο αυτό καλό είναι να θυμηθούμε τι έλεγε σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, και συγκεκριμένα στο «Θ», ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εργοληπτών Μεσσηνίας, Γιώργος Γεωργουλόπουλος, ο οποίος καυτηρίαζε την πρακτική των Δήμων να προχωρούν σε απευθείας αναθέσεις έργων, πρακτική που χαρακτήριζε, μάλιστα, ως μία από τις μεγαλύτερες «πληγές»: «Σε περίοδο κρίσης, που κόβονται μισθοί, συντάξεις, ακόμα και φάρμακα, δεν έχουν την πολιτική βούληση να περιορίσουν τις σπατάλες.
Τι λέμε εμείς οι εργολήπτες; Πρέπει να καταργηθούν οι απευθείας αναθέσεις. Αν γινόταν δημοπράτηση αυτών των έργων, θα έπαιρναν μεγαλύτερες εκπτώσεις και θα λάμβανε τέλος ένα σύστημα που είναι αδιαφανές και βολεύει τη συναλλαγή. Δε βοηθάει τον υγιή ανταγωνισμό.
Το Μάρτιο, επί κυβέρνησης Παπαδήμου και υπουργίας Μ. Βορίδη, καταργήθηκε και ήρθε ένα μήνα μετά ο ίδιος υπουργός– προφανώς μετά από αφάνταστες πιέσεις – και επανέφερε τις απευθείας αναθέσεις».
Αυτά… τροφή για σκέψη.
