Καλαματιανή μητέρα «πάλευε» επί μήνες με τον ΕΟΠΥΥ για τη ζωή του παιδιού της
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Ενός κακού μύρια έπονται, έλεγε ο Σοφοκλής. Η μακροχρόνια σκοτοδίνη στην οποία έχει βυθιστεί η Ελλάδα δεν έχει μόνον αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, στην καθημερινότητα και στη ζωή των κατοίκων αυτής της χώρας.
Ας θυμηθούμε τι είπαν τις προηγούμενες ημέρες οι γιατροί του Νοσοκομείου Καλαμάτας. Ούτε στο ελάχιστο έχει βελτιωθεί η κατάσταση στο χώρο σε ό,τι αφορά τα μεγάλα προβλήματα που επανειλημμένως έχει παρουσιάσει το Σωματείο Ειδικευμένων Ιατρών ΕΣΥ Μεσσηνίας.
Ο Μανώλης Μάκαρης και η Χρυσάνθη Μάλλιου, πρόεδρος και γραμματέας του Σωματείου αντίστοιχα, στο πλαίσιο της τριήμερης απεργίας των νοσοκομειακών γιατρών, παρουσίασαν και πάλι τα προβλήματα, τα σοβαρότερα από τα οποία είναι οι μεγάλες ελλείψεις ιατρικού προσωπικού στα Νοσοκομεία Καλαμάτας και Κυπαρισσίας, και η κατάσταση στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Καλαμάτας.
Μάλιστα, η κα Μάλλιου παρουσίασε διάφορα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία στην Ελλάδα το προσδόκιμο ζωής έχει αρχίσει να μειώνεται, ένας στους πέντε Έλληνες αντιμετωπίζει θέματα κατάθλιψης, ένας στους έξι Έλληνες αναβάλλει την εξέτασή του από γιατρούς λόγω οικονομικών προβλημάτων, το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι πλέον ανασφάλιστο, αυξάνεται η παιδική θνησιμότητα, ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια έχει πενταπλασιαστεί ο αριθμός των Ελλήνων γιατρών που κατέφυγαν στο εξωτερικό.
Η κα Μάλλιου πρόσθεσε ότι η κατάσταση θα γίνει χειρότερη, δεδομένου ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει υπογράψει ότι θα μειώσει επιπλέον κατά 10.000 τις κλίνες στα νοσοκομεία, ότι θα οδηγήσει σε αποχώρηση 15.000 γιατρών κ.ά.
Κι αν δεν πιστεύετε την πραγματικότητα που περιγράφουν οι γιατροί, δείτε τι συμβαίνει στη ζωή ορισμένων ανθρώπων. Πρωταγωνίστρια εδώ είναι μια μητέρα, της οποίας το παιδί αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα υγείας και έπρεπε να λαμβάνει ειδική διατροφή. Τα αντίστοιχα σκευάσματα, μέχρι πρότινος, δικαιολογούνταν από τον ΕΟΠΥΥ. Πριν από μερικούς μήνες, ελέω διαταγών της τρόικας, άλλαξε πολιτική και έπαψε πλέον να τα πληρώνει. Η αλλαγή αυτή προκάλεσε ένα σοκ στη συγκεκριμένη μητέρα. Κι αυτό, διότι δεν είχε τα απαραίτητα χρήματα (περίπου 200 με 300 ευρώ) να τα αγοράσει από το φαρμακείο.
Από τότε ξεκίνησε ένα μαραθώνιο, προκειμένου να πείσει τους υπευθύνους τι σημαίνει η απόφαση που πήραν. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι ο φαρμακοποιός που πήγαινε προσφέρθηκε να της δώσει, τουλάχιστον το ειδικό γάλα, δωρεάν, αυτή, από ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν το δεχόταν. Κι έκανε το εξής: Μείωνε την ποσότητα που έπρεπε να δίνει στο μικρό της παιδί, για να εξοικονομήσει κάποια χρήματα.
Κάποια ημέρα το παιδί πείνασε, αφού η διατροφή που έπαιρνε δεν επαρκούσε, και ήπιε δυο γουλιές γάλα από το κοινό, που βρήκε στο ψυγείο του σπιτιού. Αποτέλεσμα, να πάθει αλλεργικό σοκ και να χρειαστεί άμεση διακομιδή στο νοσοκομείο, όπου και παρέμεινε για τρεις ημέρες, προκειμένου να προλάβουν οι γονείς τα χειρότερα!
Η κατάσταση αυτή τρέλανε τη μητέρα, που άρχισε πια να αγωνίζεται για τη ζωή του παιδιού της. Έτρεχε στον ΕΟΠΥΥ, έτρεχε στους υπευθύνους, μήπως και τους πείσει να αλλάξουν απόφαση. Στην αρχή όλες οι πόρτες ήταν κλειστές. Αυτή επέμενε. Η μάνα για το παιδί της γίνεται σκύλα. Τελικά, τα κατάφερε. Σήμερα, ο ΕΟΠΥΥ ανακάλεσε την προηγούμενη απόφασή του.
Όταν, όμως, ένα σύστημα σε οδηγεί στον παραλογισμό, σε βγάζει εκτός εαυτού, ποια σύνεση και ποια σωφροσύνη να επικρατήσει στους πολίτες, όπως μας συνιστούν οι ταγοί μας;
Καρκινοπαθείς μοιράζονται
τα φάρμακά τους για να σώσουν ζωές
Μία ακόμη δραματική, αλλά και συγκινητική συνάμα, ιστορία ενός ανασφάλιστου ασθενή, ο οποίος δεν μπορεί να λάβει τη θεραπεία του, έφεραν στην επιφάνεια κάποιοι γιατροί, οι οποίοι αναρωτιούνται: «Πώς είναι δυνατόν να μην έχει παρέμβει εισαγγελέας».
Η ιστορία που διηγούνται είναι πρόσφατη: «Τη Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου, εθελοντής γιατρός μας βρήκε μια ηλικιωμένη κυρία να τον περιμένει με μάτια εμφανώς πρησμένα από το κλάμα. Η γυναίκα απευθύνθηκε στον ιατρό λέγοντας: “Γιατρέ, είσαι η μόνη μου ελπίδα”. Η “μόνη ελπίδα” σε τι; Η μόνη ελπίδα να πάρει ο 23χρονος, ανασφάλιστος εγγονός της, που πάσχει από χρόνια μυελογενή λευχαιμία, το απαραίτητο φάρμακο GLIVEC, το κόστος του οποίου ανέρχεται σε περίπου 2.000 ευρώ το μήνα. Η μόνη ελπίδα για τη φτωχή οικογένεια, αφού αδυνατεί να καλύψει το κόστος που απαιτείται για να διατηρηθεί ο νέος στη ζωή. Η ζωή του 23χρονου διατρέχει άμεσο κίνδυνο, αφού εδώ και πολλές ημέρες δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει την απαραίτητη θεραπεία».
Οι γιατροί απευθύνθηκαν στους αρμοδίους του υπουργείου Υγείας, οι οποίοι – όπως καταγγέλλουν – σιωπούν. Σημειώνουν ωστόσο, ότι οι ίδιοι μέσα σε μία μόλις μέρα εξασφάλισαν την αγωγή του 23χρονου για ένα μήνα, με ένα μοναδικά συγκινητικό τρόπο. Δύο ασθενείς που λαμβάνουν κι αυτοί την ίδια αγωγή, αποφάσισαν μετά την ανακοίνωση του προβλήματος να δώσουν δέκα χάπια ο ένας και είκοσι χάπια ο δεύτερος για να μπορέσει ο ασθενής να εξασφαλίσει «ζωή ενός μήνα».
«Αυτό αποτελεί το ουσιαστικό, το μεγαλειώδες μήνυμα της αλληλεγγύης», προσθέτουν. «Να δίνει το πανάκριβο φάρμακό του ο ένας ασθενής στον άλλον, κόβοντας λίγο από το δικό του νήμα που τον κρατά ζωντανό».
Επίλογος. Άδειες κούνιες και γεμάτα φέρετρα: Άλλη μια «επιτυχία» των τροϊκανών.
