Μια εικόνα τελείως διαφορετική από αυτή των… λαμπρών εγκαινίων του ποδοσφαιρικού γηπέδου στο Ασπρόχωμα, κόστους 300.000 περίπου ευρώ, συναντήσαμε την ίδια μέρα των πανηγυρισμών της Δημοτικής Αρχής στην περιοχή του Ανατολικού Κέντρου, ύστερα από πρόσκληση κατοίκων της περιοχής.
Σοκάρει μια βόλτα στους περιβάλλοντες χώρους. Πλήρης εγκατάλειψη.
Όπως μας έλεγαν, στο Ανατολικό Πάρκο υπήρχε ένα συγκρότημα γηπέδων μπάσκετ, όπου κάθε απόγευμα μαζεύονταν τα παιδιά της περιοχής, αλλά και μεγαλύτεροι, σύνολο περίπου 50 με 60 άτομα, και ασκούνταν ή εκτονώνονταν από την καθημερινότητα.
Τα γήπεδα, όμως, εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους, οι μπασκέτες «φαγώθηκαν» από το χρόνο και τη χρήση, κι έτσι τα παιδιά, αν θέλουν να παίξουν μπάσκετ, πρέπει, πλέον, να βρουν άλλους χώρους, πολύ μακριά από τη γειτονιά τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Μάλιστα, κάποιος φορέας του Δήμου στον οποίο ανήκει ο χώρος, πήρε τις κατασκευές και τις μετέφερε σε γειτονικό γήπεδο τένις, καταστρέφοντας έτσι άλλον ένα δημόσιο αθλητικό χώρο, τον οποίο και περιέφραξε, ποιος ξέρει για ποιο λόγο.
Τα ερωτήματα που μας απηύθυναν οι δημότες και αποτέλεσαν την αφορμή για το ρεπορτάζ, είναι πόσα χρήματα μπορεί να κοστίζει η συντήρηση κάποιων αθλητικών ελεύθερων χώρων, τα οποία δεν μπορεί να… σηκώσει το ταμείο του Δήμου Καλαμάτας.
Έπειτα, ο αθλητισμός είναι πολύ σοβαρό θέμα. Αφορά όλη την κοινωνία. Είναι ζήτημα υγείας, μακροβιότητας και ευεξίας. Εκτός από τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας (σωματικής και ψυχικής), καλλιεργεί αξίες και τα ιδανικά της άμιλλας και της ειρηνικής συνύπαρξης.
Αν η Δημοτική Αρχή μείωνε τις υπερβολές και τις σπατάλες που γίνονταν για πολιτικούς, κυρίως, λόγους και υποστήριζε το ουσιαστικό περιεχόμενο του μαζικού αθλητισμού, δε θα βοηθούσε περισσότερο κόσμο; Ο μαζικός αθλητισμός δεν είναι εργαλείο πελατειακών σχέσεων, αλλά κοινωνικό αγαθό, επωφελές για το σύνολο.
Σήμερα, βέβαια, θα ισχυριστεί κάποιος, είναι από τα πρώτα θύματα των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Με τη δραματική μείωση των κρατικών χρηματοδοτικών πόρων και τη στοχευμένη και συστηματική διάλυση των δημοσίων δομών άθλησης, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός βρίσκεται σήμερα προ της οριστικής απαξίωσης και κατάρρευσης.
Παρά ταύτα, αν δεν υπήρχαν οι υπερβολές, τα πράγματα θα ήταν ασφαλώς καλύτερα για τους δημότες, μικρούς και μεγάλους.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
