Μια είδηση που κάνει το γύρο του κόσμου τις τελευταίες μέρες είναι η πρωτιά που κέρδισαν φοιτητές της Νομικής Σχολής Αθηνών σε ένα διαγωνισμό στον οποίο έλαβαν μέρος 117 πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο.
Στην ομάδα αυτή των φοιτητών συμμετείχαν τέσσερα άτομα, μαζί με κάποια ακόμα που βοήθησαν στην προετοιμασία. Ένας, μάλιστα, από τους τέσσερις φοιτητές είναι Καλαματιανός, ο Παναγιώτης Κυριακού.
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί του για αυτή την εμπειρία, αλλά και για τα όνειρά του γενικότερα:
-Μίλησέ μας για τη σχέση σου με την Καλαμάτα.
Η καταγωγή μου από την πλευρά της μητέρας μου είναι μεσσηνιακή: η γιαγιά μου είναι Καλαματιανή και ο παππούς μου κατάγεται από την Αρχαία Μεσσήνη (Μαυρομμάτι Ιθώμης). Από μικρός έρχομαι πάρα πολύ συχνά στην Καλαμάτα και, επομένως, έχω έναν ιδιαίτερο δεσμό με την πόλη.
-Πώς και αποφασίσατε να συμμετάσχετε σε αυτό το διαγωνισμό;
Η ανακοίνωση του Τομέα Διεθνών Σπουδών της Σχολής μας σχετικά με το διαγωνισμό συνέπεσε με το κλείσιμο των πανεπιστημίων. Εφόσον, λοιπόν, δεν είχαμε κάτι παραγωγικότερο να κάνουμε εκείνο το διάστημα, αποφασίσαμε να δηλώσουμε συμμετοχή.
-Πες μας λίγα λόγια για το διαγωνισμό,
Έπειτα και από τη σχετική ανακοίνωση, εμφανίστηκαν περίπου 20 ενδιαφερόμενοι φοιτητές στον Τομέα Διεθνών Σπουδών. Σε διάστημα ενός μήνα αποχώρησαν οι 15 λόγω φόρτου εργασίας, με αποτέλεσμα ο επιστημονικός επιβλέπων της ομάδας, κ. Αναστάσιος Γουργουρίνης, να αναγκαστεί να επιλέξει τους 4 από τους 5, που είναι και ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός.
Η ομάδα, βοηθούμενη και απ’ τις προπτυχιακές φοιτήτριες – προπονήτριες Μαρία Κώτση, Κατερίνα Χαραρά και Κατερίνα Νικολάου, προετοιμάστηκε επί 4 μήνες, αρχικά για τη συγγραφή και κατάθεση των δικογράφων. Έπειτα διαγωνίστηκε στον ευρωπαϊκό προφορικό γύρο στην Πράγα, όπου και κατέλαβε την τρίτη θέση, προκρινόμενη με αυτό τον τρόπο στον παγκόσμιο γύρο. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα 19 πανεπιστήμια και έπειτα από 2 προκριματικούς αγώνες, έναν προημιτελικό, έναν ημιτελικό, καθώς και την τελική αναμέτρηση απέναντι στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, κατέλαβε την πρώτη θέση.
-Καταφέρατε την πρωτιά ανάμεσα σε 117 πανεπιστήμια, θεωρείς ότι η Νομική Αθηνών είναι πρώτη;
Η Σχολή μας τα τελευταία 4-5 χρόνια έχει καταγράψει σημαντικές επιτυχίες σε πολλούς διαγωνισμούς εικονικής δίκης. Φαίνεται πως βγάζει πολύ καλούς δημόσιους ομιλητές, ενώ προάγει σε μεγάλο βαθμό και την ομαδικότητα. Εξοπλίζει, με λίγα λόγια, το φοιτητή με σημαντικά εφόδια, που δίνουν ένα προβάδισμα σε τέτοιους διαγωνισμούς έναντι κάποιων ξένων πανεπιστημίων.
-Αυτή η νίκη βρήκε την αναγνώριση που της άξιζε;
Βρήκε την αναγνώριση που της άξιζε από τους ανθρώπους που πρέπει. Δηλαδή, οι δικαστές του παγκοσμίου γύρου εντυπωσιάστηκαν απ’ το ύφος μας, την ουσία των επιχειρημάτων, τον τρόπο που ξεφεύγαμε από δύσκολες ερωτήσεις, την ομαδικότητά μας. Κάποιοι απ’ αυτούς, μάλιστα, μας εξέφρασαν την επιθυμία να συνεργαστούν επαγγελματικά μαζί μας στις μεγαλύτερες διεθνείς δικηγορικές εταιρείες του κόσμου.
-Γενικότερα, ποια η γνώμη σου για τα ελληνικά πανεπιστήμια;
Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις υποδομών που πηγάζουν από την έλλειψη χρηματοδότησης. Παράλληλα, όμως, σπάνια μπορώ να πω πως η ποιότητα των διαλέξεων, του περιεχομένου της διδακτέας ύλης ή των βιβλίων με έχει απογοητεύσει. Με κατάλληλη διαχείριση πόρων και διοίκηση εν γένει, τα πανεπιστήμιά μας θα μπορούσαν να συναγωνιστούν πανεπιστήμια του εξωτερικού.
-Ένα από τα φαινόμενα που βλέπουμε καθημερινά στη νέα γενιά είναι η μετανάστευση, εσύ έχεις σκεφτεί αυτή τη λύση;
Εκ των πραγμάτων ναι, γιατί το αντικείμενο στο οποίο με ενδιαφέρει να εμβαθύνω, δηλαδή Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο, δεν ανθεί στην Ελλάδα. Βέβαια, είναι πολλοί πλέον οι απόφοιτοι Νομικής που σκέφτονται σοβαρά το ενδεχόμενο να ακολουθήσουν καριέρα στο εξωτερικό, δεδομένης της οικονομικής κρίσης, που συνεπάγεται μείωση αμοιβών και αύξηση φόρτου εργασίας.
-Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει ένας νέος δικηγόρος;
Πλέον λίγος κόσμος έχει το κεφάλαιο για να ανοίξει ένα δικό του δικηγορικό γραφείο. Επίσης, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, με αποτέλεσμα τα μικρά δικηγορικά γραφεία να απορροφώνται από μεγάλες δικηγορικές εταιρείες. Ο ασκούμενος δικηγόρος αμείβεται με 350 ευρώ το μήνα για 10ωρη τουλάχιστον εργασία. Είναι, πράγματι, δύσκολη η κατάσταση για ένα δικηγόρο που θα βγει στην αγορά εργασίας αυτή τη στιγμή.
-Τα επόμενά σου βήματα;
Στόχος μου είναι να πάρω πτυχίο τον Σεπτέμβρη και έπειτα να ξεκινήσω την πρακτική μου, παράλληλα με ένα μεταπτυχιακό στη σχολή μου. Του χρόνου θα αναχωρήσω για πανεπιστήμιο του εξωτερικού, ώστε να εξειδικευτώ στο Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο, με σκοπό κάποια στιγμή να εργαστώ σε κάποιον διεθνή οργανισμό ή κάποια διεθνή δικηγορική εταιρεία.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
