Ο καθηγητής του ΤΕΙ Πελοποννήσου, Κ. Δελής, επισημαίνει τους κινδύνους εξαφάνισης
Προ ημερών, με αφορμή διημερίδα στο ΤΕΙ Πελοποννήσου (Καλαμάτας) για το ρόλο των νέων στην εξέλιξη του αγροτικού τομέα, ο δρ. Κωνσταντίνος Δελής, καθηγητής Εφαρμογών στο ΤΕΙ, υπογράμμισε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι είναι πολύ σημαντικό να προχωρήσει η καταγραφή των ποικιλιών λαχανικών, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το 2020 και μετά δε θα επιτρέπεται η καλλιέργεια όσων δεν είναι καταγεγραμμένες. Άρα, θα κινδυνεύσουν με οριστική εξαφάνιση ποικιλίες που, αν αξιοποιηθούν, θα οδηγήσουν στην παραγωγή προϊόντων που θα δίνουν καλύτερες τιμές.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα που υλοποιήθηκε από το ΤΕΙ για τη γενετική καταγραφή των ποικιλιών των συκιών της Μεσσηνίας, ενώ σημείωσε ότι το θέμα της διατήρησης των παραδοσιακών ποικιλιών είναι από τα σημαντικότερα, αν σκεφθεί κανείς ότι σε περίπτωση που η Ολλανδία και το Ισραήλ αποφάσιζαν να μη διαθέσουν στην αγορά υβρίδια ντομάτας, δε θα είχαμε να φάμε, αφού καταστρέψαμε την σποροπαραγωγή.
«Αντικαταστήσαμε τις ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες με υβρίδια, με αποτέλεσμα την σχεδόν πλήρη εξάρτησή μας» σχολίασε και πρόσθεσε ότι, όπως έχει αποδειχθεί, οι ντόπιες ποικιλίες είναι κατά πολύ ανθεκτικότερες από τα υβρίδια.
Τις επόμενες ημέρες, μετά την τοποθέτηση και το… καμπανάκι του κ. Δελή, άκουσα και την περίφημη φράση ότι «τα γενετικά σκουπίδια είναι τα μόνα που δεν ανακυκλώνονται».
Να προσθέσουμε εδώ ότι, σύμφωνα με μελέτες, κάθε παραδοσιακός σπόρος που εξαφανίζεται θέλει τουλάχιστον 2-3.000 χρόνια για να εμφανιστεί και να αναπτυχθεί.
Και τέλος, την πληροφορία ότι οι τοπικοί σπόροι, με την επερχόμενη λαίλαπα των γενετικά τροποποιημένων σπόρων (όπως το καλαμπόκι και η σόγια που πλέον παγκόσμια παράγονται μόνο), αλλά και την απελπιστικά διαδεδομένη χρήση εντομοκτόνων και ζιζανιοκτόνων, κρίνονται εδώ και χρόνια από τους ειδικούς, τους αγρότες, αλλά και τους καταναλωτές, εξίσου σημαντικοί, όπως τα πολιτιστικά μνημεία μιας χώρας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από πολύμηνη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ανθρώπων, απέρριψε μία πρόταση του 2013 για έναν κανονισμό που θα εφαρμοζόταν υποχρεωτικά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όλες οι ποικιλίες θα έπρεπε να είναι καταγεγραμμένες σε έναν οδηγό.
Η εγγραφή θα ήταν υποχρεωτική και οι ενστάσεις ήταν μια κραυγή ενάντια στο πατεντάρισμα των σπόρων και την εξαφάνιση των τοπικών ποικιλιών που καλλιεργούνται σε μικρή κλίμακα.
Ο κανονισμός καταψηφίστηκε το Μάιο 2014 από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και θεωρήθηκε μία νίκη της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών υπέρ της ελεύθερης διακίνησης ιδιοπαραγώμενων σπόρων.
Η Ευρώπη φαίνεται αποφασισμένη να μην επιτρέψει στο μέλλον παρόμοιους κινδύνους εξαφάνισης των σπόρων, που είναι η βάση του κύκλου της ζωής πάνω στο πλανήτη Γη, αλλά και αφετηρία για καλό και καθαρό φαγητό για όλους μας.
Το ερώτημα που ακολουθεί, βεβαίως, αυτονόητο: Ως πότε θα αντιστέκεται η νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση σε παγκόσμιους οικονομικούς κολοσσούς και τι κάνει στο μεσοδιάστημα η χώρα μας…
\Του Αντώνη Πετρόγιαννη
