-Στην Άννα Κολοβού
Με αφορμή την παρούσα οικονομική κρίση (δυστυχώς) και τη ραγδαία οικονομική ύφεση, δράττω την ευκαιρία να παραθέσω απαντήσεις στο ερώτημα: τι πρέπει να κάνω για να αλλάξω κι εγώ την παρούσα οικονομική κατάσταση; Αγοράζω εγχώρια προϊόντα. Στέλνω ένα ηχηρό μήνυμα ότι σέβομαι την παραγωγή της χώρας μου, του τόπου μου, της Καλαμάτας. Τα χρήματα παραμένουν στον τόπο μου. Το 89% των Αμερικανών πολιτών καταναλώνει δικά του προϊόντα! Ποιος ο λόγος να στηρίζουμε αλλοδαπές επιχειρήσεις, όταν οι ίδιες φτιάχνουν μια γενιά των 400 ευρώ, ωράριο 8.00 – 20.00, φορές και χωρίς διάλλειμα; Μεταβλητές, Εθνοκεντρισμός Καταναλωτών, Υποκειμενικοί κανόνες, Πρόθεση Αγοράς; Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Ο τελικός καταναλωτής που αγοράζει μαζί με το προϊόν την ξένη αξιοπιστία του προμηθευτή του, μπορεί εύκολα να αναζητήσει ευθύνη σε περίπτωση βλάβης του προϊόντος αυτού; Γνωρίζουμε ως Έλληνες καταναλωτές την πραγματική – αληθινή αρνητική φήμη της πραγματικής – αληθινής χώρας προέλευσης οποιουδήποτε προϊόντος; Και συγκεκριμένα, όταν αυτό το αγοράζουμε από μια μεγάλη αλυσίδα μη εγχώριων καταστημάτων; Δεν είναι προτιμότερη η αμεσότητα που μας προσφέρει η δική μας αγορά; Οι δικοί μας άνθρωποι – καταστηματάρχες; Μήπως οι ξένες επιχειρήσεις, καθώς και οι ξένες αλυσίδες καταστημάτων απλά εκμεταλλεύονται τη γενική αποδεκτή ευνοϊκή τους «μόνο» εικόνα; Αναμφισβήτητα υπάρχουν αρκετές ανταγωνιστικές τιμές που έχουν εδώ και καιρό δημιουργήσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις ημεδαπές επιχειρήσεις καθόσον συνοδεύονται από μια επιθυμητή ποιότητα του προϊόντος και ένα καλό επίπεδο του μείγματος προϊόντος. Όταν ψωνίζεις από μια μικρή επιχείρηση, δε βοηθάς απλά στη ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας, αλλά προπάντων της τοπικής. Παράλληλα, η διεθνοποίηση είναι η άλλη μεγάλη πρόκληση για τους Ευρωπαίους επιχειρηματίες. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το 2030, το 60% της παγκόσμιας ανάπτυξης θα προέρχεται από τις αναδυόμενες οικονομίες και από το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι μια εγχώρια αγορά, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι και ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει να θεωρείται η διεθνής αγορά που πρέπει να κατακτήσουμε. Αυτό, όμως, ισχύει και για τις πολύ μικρές εγχώριες επιχειρήσεις. Ποιο θα είναι το μέλλον αυτών όταν εμείς οι ίδιοι δε στηρίζουμε αυτές;
Του Γεωργίου Φερετζάκη
Δικηγόρου, επιστημονικού συνεργάτη ΕΠΕΕ Νομικής Αθηνών
