Μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου λάβαμε επιστολή δημότη, ο οποίος περιγράφει την τραγική κατάσταση η οποία επικρατεί κατά τη διαδικασία εκταφής κάποιου νεκρού.
Επειδή είμαστε παρόντες σε ανάλογο περιστατικό συγγενικού προσώπου, δεν έχουμε άλλη υποχρέωση από το να δημοσιοποιήσουμε την επιστολή, με μοναδικό σκοπό να αλλάξει τουλάχιστον η επαίσχυντη διαδικασία εκταφής των νεκρών μας. Αναφέρει λοιπόν ο δημότης:
«Ντροπή και Αίσχος. Είναι οι μόνες λέξεις που βγαίνουν από τα βάθη της ψυχής μου μέσω του στόματός μου. Αυτό που έζησα το προηγούμενο διάστημα δεν περιγράφεται και απορώ, αν ζω στον 21ο αιώνα.
Συγκεκριμένα, θα σας περιγράψω τι ακριβώς έζησα. Πριν κάποιες μέρες βρέθηκα στο Δημοτικό Κοιμητήριο Καλαμάτας σε μία εκταφή. Η καλή μέρα από το πρωί φάνηκε. Με το που πάτησε το πόδι της στο κοιμητήριο η οικογένεια για να κάνει την εκταφή του αγαπημένου της προσώπου, ήρθε μία κυρία, που αναλαμβάνει να ανάβει τα καντήλια, και τους ενημέρωσε ότι για να ξεκινήσει η εκταφή θα πρέπει να επισκεφθούν τα γραφεία του Δημοτικού κοιμητηρίου.
Δεν είχαν την αξιοπρέπεια να έρθει κάποιος υπεύθυνος από το γραφείο του κοιμητηρίου και να ενημερώσει την οικογένεια για το διαδικαστικό θέμα. Πάει η οικογένεια στο γραφείο και ενημερώνονται ότι πρέπει να πληρώσουν πρώτα το φόρο που ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 170 περίπου ευρώ ώστε να αρχίσει η διαδικασία.
Αφού η οικογένεια ολοκληρώνει τα διαδικαστικά, που σημειωτέον όπως τους ενημέρωσε η υπάλληλος η απόδειξη που τους έδωσε δεν δικαιολογείται στην εφορία, ξεκίνησε η διαδικασία της εκταφής.
Αφού ανοίχθηκε ο τάφος, διαπιστώθηκε ότι ο άνθρωπος που είχε ταφεί χρειαζόταν και άλλο χρόνο να παραμείνει ενταφιασμένος γιατί δεν είχε ολοκληρωθεί ο κύκλος του και ενημερώνεται η οικογένεια ότι θα πρέπει να εκταφεί από το συγκεκριμένο σημείο και να ενταφιασθεί σε άλλο σημείο του κοιμητηρίου.
Και εδώ αρχίζει ο παραλογισμός, τα ευτράπελα και η προσβολή. Ο τρόπος που έβγαλαν το νεκρό από τον τάφο του ήταν με έναν κασμά. Μάλιστα, όπως το διαβάζεται, ένας κασμάς. Αφού έβγαλαν όπως έβγαλαν τον νεκρό, έπρεπε να τον μεταφέρουν και η μεταφορά γίνεται με ένα καρότσι οικοδομής. Ναι σε ένα καρότσι οικοδομής τοποθέτησαν τον νεκρό και να κρέμεται ο μισός έξω από το καρότσι . Ευτυχώς που τον σκέπασαν με ένα σεντόνι που είχε πάει η οικογένεια. Το καταλαβαίνετε; Με ένα καρότσι οικοδομής που μετά κουβάλησαν χώμα, μπάζα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κουβάλησαν.
Αναρωτιέμαι αν αυτή η πράξη δεν συνιστά προσβολή εναντίον του νεκρού. Ο δε υπάλληλος που ασχολήθηκε με το θέμα, όπως τους είπαν ‘’παίρνει 50 ευρώ’.’ Απόδειξη όμως δεν τους έδωσε.
Σε όλα όσα προανέφερα η Εκκλησία ήταν απούσα. Και αναρωτιέται ο καθένας μας: Τι νόμιζαν ότι μετέφεραν; Για ποιο λόγο λοιπόν πλήρωσε η οικογένεια φόρο στο κοιμητήριο; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εκταφής και μεταφοράς του νεκρού; Δεν μπορεί να φτιάξει το κοιμητήριο ένα μέσο μεταφοράς, κάτι σαν φορείο για να μεταφέρει τους νεκρούς στο άλλο μέρος ενταφιασμού τους;
Η εκκλησία και οι ιερείς του Δημοτικού Κοιμητηρίου τι κάνουν; Να τρέχουν μόνο για τα δήθεν τρισάγια και να γεμίζουν τις τσέπες τους, μόνο αυτό γνωρίζουν; Να μας λένε μόνο τι πρέπει να κάνουμε εμείς για την ανάπαυση των ψυχών και τα λοιπά και αυτοί να μην έχουν καμία υποχρέωση σε τίποτα; Επιτέλους, ας σταματήσουν να βλέπουν κάθε πράξη ως κερδοφόρα επιχείρηση. Ας αρχίσουν να σέβονται αυτούς που έφυγαν και το κυριότερο θα πρέπει να έχουν ανθρωπιά».
Α.Π.
Εικόνες ντροπής στο Δημοτικό Νεκροταφείο Καλαμάτας
