Καθήλωσαν τους παρευρισκόμενους Κωνσταντόπουλος, Θέμελης και Χρήστου
Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση, γεμάτη μνήμες, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα. Θέμα της η «Η δύσκολη δημοκρατία 1946-1967».
Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τμημάτων Φιλολογίας και Ιστορίας Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών και η ανταπόκριση φοιτητών αλλά και εξωπανεπιστημιακών ήταν τεράστια.
Ομιλητές ήταν ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο αρχαιολόγος Πέτρος Θέμελης και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Θανάσης Χρήστου, ενώ το ρόλο του συντονιστή είχε ο, επίσης καθηγητής του ΠΑ.ΠΕΛ., Βασίλης Κωνσταντινόπουλος.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη χειμαρρώδη ομιλία του Νίκου Κωνσταντόπουλου, ενώ είχαν προηγηθεί χαιρετισμοί από την κοσμήτορα της Σχολής Ευρυδίκη Αντζουλάτου- Ρετσίλα, τον περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης Πάνο Πετρόπουλο και τον αντιδήμαρχο Δημήτρη Βεργόπουλο.
Στην αρχή της ομιλίας του ο κ. Κωνσταντόπουλος δεν έκρυψε τη συγκίνησή του που βρέθηκε στη Μεσσηνία, καθώς, όπως αποκάλυψε, αποτελεί και δικό του μέρος, αφού η μητέρα του καταγόταν από τους Γαργαλιάνους.
Συγκινημένος ακόμη δήλωσε που στην εκδήλωση βρισκόταν και ο Πέτρος Θέμελης, με τον οποίο τους συνδέει μια ιδιαίτερη φιλία από τα παλιά.
Στη συνέχεια μίλησε για γεγονότα που συνέβησαν από το 1946 έως το 1967, γεγονότα που ο ίδιος έχει βιώσει, κυρίως ως φοιτητής, καθώς συμμετείχε ενεργά με την επαναστατική του δράση.
Ακολούθησε η ομιλία του Πέτρου Θέμελη. Αφού ξεκαθάρισε ότι είναι ένας απλός αρχαιολόγος, στη συνέχεια ανέφερε γεγονότα που συνέβησαν κυρίως στο χώρο που ασχολείται μέχρι σήμερα, δηλαδή την αντιμετώπιση των αρχαίων αλλά και των αρχαιολόγων από τις κυβερνήσεις των εποχών, μιλώντας για στάσεις αδιαφορίας, ενώ πολλές φορές οι συνθήκες εργασίας ήταν αντίξοες (1946-1967). Σημαντικό, δε, όπως είπε, ήταν ότι το 1959 προσελήφθη η πρώτη γυναίκα αρχαιολόγος.
Το λόγο στο τέλος πήρε ο Θανάσης Χρήστου. Όπως σχολίασε από την αρχή της ομιλίας του, δεν του είχαν μείνει και πολλά να πει, αφού οι δύο προλαλήσαντες είχαν καλύψει τα περισσότερα γεγονότα εκείνης της περιόδου.
Κλείνοντας συνεχάρη τους φοιτητές που οργάνωσαν αυτή την απαιτητική εκδήλωση και τους χαρακτήρισε πρεσβευτές του ΠΑ.ΠΕΛ.
Τελικά, όμως, ο αυθορμητισμός, αλλά και η μαχητικότητα του Νίκου Κωνσταντόπουλου, τον έφεραν ξανά στο βήμα, οπότε μίλησε για τον Πέτρο Θέμελη και μια ιστορία που του είχε συμβεί και παραλίγο να αφήσει το σπουδαίο αρχαιολόγο εκτός της επιστήμης του.
Κλείνοντας οριστικά το λόγο του συνέστησε στους φοιτητές να δουλέψουν για το μέλλον τους και να μην περιμένουν να τους φέρει κανείς «τα πράγματα στο πιάτο».
Λίγο πριν από τις βραβεύσεις που ακολούθησαν ο Βασίλης Κωνσταντινόπουλος εξήρε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και εξήγησε ότι δεν έχει σημασία η γεωγραφική θέση ή ο αριθμός ενός πανεπιστημίου, αλλά το έργο που προσφέρει.
Οι βραβεύσεις
Μετά το τέλος της εκδήλωσης δόθηκαν τιμητικές πλακέτες, αλλά και έπαινοι, εκ μέρους των σπουδαστικών συλλόγων και του Πανεπιστημίου στους Νίκο Ζερβή, Παναγή Κουμάντο και Ηλία Μπιτσάνη για το μέχρι σήμερα συγγραφικό τους έργο.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
Φωτογραφίες: Στασινός Μουτσούλας
