Η παραλιακή ζώνη της Καλαμάτας αναμφισβήτητα αποτελεί τη βιτρίνα της πόλης, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες. Το φυσικό πλούτο της περιοχής, όμως, εκτός από ορισμένα αποσπασματικά έργα, καμία Δημοτική Αρχή δεν έχει τολμήσει να τον αναδείξει.
Ειδικότερα, ο σημερινός δήμαρχος Π. Νίκας, ακόμα και την εποχή των “παχέων αγελάδων”, τότε που έπαιρνε χρήματα από το υπουργείο Εσωτερικών για ψύλλου πήδημα, δεν τόλμησε να κάνει μια ουσιαστική παρέμβαση.
Το θέμα απασχόλησε την προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας, έπειτα από παρέμβαση του επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, Μανώλη Μάκαρη.
Αναφερόμενος στο θέμα, τόνισε: «Σαφώς δε θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη η Δημοτική Αρχή με την εικόνα που παρουσίασε η παραλία Καλαμάτας και αυτό το καλοκαίρι. Κι αυτό διότι:
1. Με την κυριαρχία των αυτοκινήτων, ως βασικού τρόπου μετακίνησης, ο συνολικός χώρος που δίνεται στους πεζούς αλλά και στους ποδηλάτες είναι ελάχιστος. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η Ναυαρίνου είναι να μετατραπεί από ένα επικίνδυνο δρόμο όπου συνωστίζονται αυτοκίνητα, πεζοί, ποδηλάτες, σε ένα δρόμο αναψυχής. Πότε θα πάρουμε μέτρα, όταν θα θρηνήσουμε θύματα; Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθούμε και στο ατύχημα, που ευτυχώς δεν είχε άσχημη κατάληξη, της σερβιτόρας.
2. Υλοποιούνται σημειακά έργα ανάπλασης χωρίς συνολικό σχέδιο και, τελικά, στοιχίζουν στην πόλη περισσότερα χρήματα. Παράλληλα, ταλαιπωρούν για αρκετούς μήνες τους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες. Δείτε τι έγινε στην πλατεία της Ανάστασης. Για 3 μήνες έργα και το αποτέλεσμα μια σημειακή αλλαγή. Αν για κάθε 50 μέτρα δαπανούμε 200.000 ευρώ, θα χρειαστούν συνολικά 200 εκατομμύρια ευρώ αλλά και 100 χρόνια.
3. Ο αιγιαλός και η παραλία ήταν για ακόμα μια φορά πεδίο δόξης λαμπρό για κάθε είδους αυθαιρεσία και παρανομία, με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας της παραλίας και να αλλοιώνεται το τοπίο.
Από την άλλη μεριά, η Δημοτική Αρχή είναι απούσα δηλώνοντας αναρμόδια. Πρέπει να συνταχθεί ένα σταθερό πλαίσιο κανονισμού λειτουργίας της παραλίας και του αιγιαλού. Η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη, η παραλία πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και να εκπονηθεί ένα συνολικό σχέδιο ανάπλασης στην κατεύθυνση ανάδειξης της ομορφιάς και της ευνόησης οικολογικών τρόπων μετακίνησης, της σύνταξης ενός συνολικού και συγκεκριμένου σχεδίου.
Πρέπει από τώρα να δημιουργηθεί μια διαπαραταξιακή επιτροπή, η οποία θα αξιολογήσει προτάσεις, ιδέες, οι οποίες θα κατατεθούν με σκοπό να γίνει ένας αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ανάδειξης της παραλίας της πόλης. Κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει από τώρα και να θέσουμε βραχυχρόνιους και μεσοπρόθεσμους στόχους. Φτάνουν πια τα σημειακά σχέδια χωρίς προοπτική».
του Αντώνη Πετρόγιαννη
