Η εξουσία και ο… πλασιέ επιχείρησης

Η εξουσία και  ο… πλασιέ επιχείρησης

Είναι κοινός τόπος ότι η αλαζονεία συμβαδίζει με την εξουσία. Το έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές στο παρελθόν, το διαπιστώνουμε για μια ακόμη φορά με τη εν εξελίξει θητεία της Δημοτικής Αρχής Καλαμάτας.
Παρά τις διακηρύξεις, δήμαρχος και στελέχη με περισσή αυταρέσκεια εκφράζονται απαξιωτικά, με κάθε τρόπο, για όσους τολμούν να έχουν αντιρρήσεις για την πολιτική τους.
Τελευταίο παράδειγμα το χθεσινό «σόου» του δημάρχου Π. Νίκα σε ρόλο πλασιέ επιχείρησης, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, αλλά και στελεχών της Δημοτικής Αρχής στην Οικονομική Επιτροπή, που σε κάθε ευκαιρία, για να… κατατροπώσουν τους αντιπάλους τους, χρησιμοποιώντας κομματική ορολογία, μας έλεγαν ότι «το παρελθόν φυγείν αδύνατο».
Φευ. Αν καταλάβαιναν τι έλεγαν, θα είχαν φροντίσει να παραιτηθούν από τον πολιτικό χώρο που διέλυσε τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια!
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Η αλαζονεία και η υπερφιαλοσύνη δεν αποτέλεσαν ποτέ καλό σύμβουλο για τους κατέχοντες τους θώκους της εξουσίας. Έχει αποδειχτεί πολλάκις στην πρόσφατη ιστορία, αλλά, δυστυχώς, τα παθήματα των άλλων δε γίνονται μαθήματα για ορισμένους.
Ας προσγειωθούν, όσο γίνεται νωρίτερα, στην πραγματικότητα. Διαφορετικά, πολύ γρήγορα οι επόμενοι μετά τον κ. Νίκα θα διαπιστώσουν ότι οι καρέκλες της εξουσίας είναι ναρκοθετημένες…
Ο Σοφοκλής, άνδρας σοφός, στο μνημειώδες αιώνιο έργο του «Αντιγόνη», στους στίχους 175-177, γράφει: Αμήχανον δε παντός ανδρός εκμαθείν ψυχήν τε και φρόνημα και γνώμην, πριν αν αρχαίς και νόμοισιν εντριβής φανή εμοί γαρ όστις πάσαν ευθύνων πόλιν μη των αρίστων άπτεται βουλευμάτων, αλλ’ εκ φόβου του γλώσσαν εγκλήσας έχει, κάκιστος είναι νυν τε και πάλαι δοκεί. Και μείζον όστις αντί της αυτού πάτρας φίλον νομίζει, τούτον ουδαμού λέγω.
«Είναι αδύνατο να μάθει κανείς τη διάθεση, το φρόνημα και τη γνώμη του κάθε ανθρώπου, πριν αυτός δοκιμαστεί στην άσκηση της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Όποιος λοιπόν φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της πόλης και ωστόσο δεν παίρνει τις καλύτερες αποφάσεις γι’ αυτήν, και για κάποιον λόγο κρατά το στόμα του κλειστό, και τώρα, όπως και πριν, μου φαίνεται ότι είναι εντελώς άχρηστος. Και όποιος θεωρεί έναν φίλο του σπουδαιότερο από τη πατρίδα του, αυτόν δεν τον υπολογίζω καθόλου».
Κύριε δήμαρχε, πρωτίστως εσείς σταθείτε στο ύψος σας (σ.σ. αν έχετε) και στο ρόλο που απαιτούν οι πολίτες της Καλαμάτας και η θέση σας.
Α.Π.