Ειδικοί επιστήμονες παρεμβαίνουν στο «Θάρρος»
Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο δεν είναι μόνο για λίγους
Με αφορμή την… πρόβλεψη του δημάρχου Παν. Νίκα για ακύρωση από το ΣτΕ εκείνου του Δήμου Καλαμάτας
Με αφορμή την… προφητεία του δημάρχου Π. Νίκα στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας, γράψαμε προχθές ότι η Δημοτική Αρχή με τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου… έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της. Παράλληλα, σήκωσε και… χειρόφρενο στον πολεοδομικό μπούσουλα της πόλης, στοιχείο απαραίτητο για κάποιον να σχεδιάσει το μέλλον της.
Το «Θάρρος» ζήτησε και τη γνώμη επιστημόνων για τις εξελίξεις και το τι μπορούν να σημαίνουν αυτές για το Δήμο Καλαμάτας.
ΤΟΝΙΑ ΚΟΥΖΗ
Η Τόνια Κουζή, αρχιτέκτων ΕΜΠ, υπογράμμισε: «Η ακύρωση ενός ΓΠΣ δεν μπορεί παρά να επιφέρει ανησυχία τόσο σε ιδιώτες μηχανικούς όσο και σε ευαισθητοποιημένους πολίτες. Για την πόλη μας το συγκεκριμένο σχέδιο αποτελούσε την πιο πρόσφατη και επικαιροποιημένη σε σημαντικό βαθμό προσπάθεια να ασκηθεί στο μέλλον μια οργανωμένη αστική πολιτική. Ένα μέλλον που θα χαρακτηρίσουν έντονες πιέσεις οικιστικής και τουριστικής επέκτασης, πιέσεις που θα κατευθύνονται προς περιοχές ιδιαιτέρως ευαίσθητου φυσικού χαρακτήρα, με αμφίβολα αποτελέσματα στο δομημένο και το φυσικό περιβάλλον.
Απέναντι στις μη ελεγχόμενες προσπάθειες αλλοίωσης του περιβαλλοντικού πλούτου της περιοχής, το ΓΠΣ λάμβανε θέση και όριζε ένα πλαίσιο αρχών και μια μεθοδολογία βημάτων, βάσει των οποίων θα οδηγούμασταν με ασφάλεια στη μελλοντική πόλη, συνδυάζοντας ανάπτυξη και βιωσιμότητα .
Έννοιες όπως ΠΕΠ (Περιοχή Προστασίας Ορεινών όγκων και Δασικών Περιοχών), Π1 (Ημιορεινή ζώνη), Π.ΝΕΔ (Περιβαλλοντικό Πάρκο Νέδοντα) βάζουν στο τραπέζι των συζητήσεων την κατεύθυνση της εκτός σχεδίου δόμησης.
Εδώ σημειώθηκαν και οι σημαντικότατες ενστάσεις από πλευράς πολιτών και προέκυψε το μεγάλο ζήτημα, που μεγεθύνεται από την καθυστέρηση εφαρμογής ενός συνολικού χωροταξικού σχεδίου: Η αίσθηση πως ο σχεδιασμός και οι περιοριστικές παράμετροι των ΓΠΣ αντιτίθενται και προσβάλλουν το ιδιωτικό συμφέρον.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο και οφείλουμε να απαντήσουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι στον πολίτη, πως η προστασία του περιαστικού χώρου, των ευαίσθητων φυσικών σχηματισμών, ο περιορισμός της εκτός σχεδίου δόμησης, η οργάνωση της αστικής εικόνας, μόνο θετικές μπορεί να είναι για την πόλη μας. Μια πόλη που δεν περιορίζεται στο στενό ιδιόκτητο χώρο, αλλά επεκτείνεται στο πάρκο που παίζουν τα παιδιά μας, στο βουνό που επισκεπτόμαστε στην αργία μας, στο δρόμο που κυκλοφορούμε, στη θάλασσα μας, στη θέαση της ραχοκοκαλιάς του Ταϋγέτου».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Από την άλλη πλευρά, ο Βασίλης Παπαευσταθίου, πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ, MSc Αρχιτεκτονική ΕΜΠ, σχολίασε: «Με την ακύρωση του ΓΠΣ Καλαμάτας, η πόλη δε χάνει μόνο ένα σημαντικό σχέδιο χωρικής ανάπτυξης και ένα πλάνο που της επιτρέπει να οργανώσει τη μελλοντική οικιστική ανάπτυξή της, αλλά ξαναγυρίζει στο παλαιότερο Σχέδιο που αφορά στα όρια του καποδιστριακού Δήμου και όχι τα διευρυμένα όρια του αντίστοιχου καλλικράτειου, παραγνωρίζοντας όλη την εξέλιξη της δομής της πόλης και των απαιτήσεών της από το 1985 και μετά. Το πισωγύρισμα δεν είναι μόνο χρονικό και χωρικό.
Το προσφάτως αναθεωρημένο ΓΠΣ, εκτός των άλλων, θεσμοθετεί περιοχές ειδικής προστασίας ΠΕΠ, που έχουν το χαρακτήρα της «προστασίας της φύσης» του Ν.1650/1986, όπως είναι η Π0 (περιοχή προστασίας Ορεινών Όγκων και Δασικών Περιοχών), η Π1 (ημιορεινή ζώνη), το Π.ΝΕΔ Περιβαλλοντικό Πάρκο Νέδοντα, αλλά και δευτερεύουσες ζώνες], Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης (ΠΕΠΔ)], που θέτουν περιορισμούς στο υφιστάμενο καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης προς μια κατεύθυνση που αποτελεί συντεταγμένη πρόθεση του νομοθέτη και της πολιτείας από το 2003 και μετά.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να ακολουθούνται όλες οι νόμιμες διαδικασίες που προβλέπονται για την έγκριση ενός σχεδίου ή ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ενστάσεις πολιτών και οι διαφορετικές απόψεις ομάδων.
Πρέπει να γίνει, όμως, κατανοητό ότι το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο δεν αφορά στα συμφέροντα λίγων, αλλά αποτελεί το περίγραμμα της Μελλοντικής Πόλης που θα ζήσουν τα παιδιά μας. Έχουμε ευθύνη να προστατέψουμε το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον τους».
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
