Ο κόσμος υποφέρει κι εσείς τα ίδια παραμύθια…
Η πλειοψηφία των δημοτικών παρατάξεων αρκέστηκε σε φλυαρίες ή σιωπή
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας έχασε προχθές την ευκαιρία να συζητήσει, ουσιαστικά, τα προβλήματα που «τρώνε» για χρόνια την καθημερινότητα του Νεκροταφείου Καλαμάτας.
Οι ερωτήσεις που έγιναν προς τη Δημοτική Αρχή, μετά το δημοσίευμα του “Θάρρους”, ήταν περισσότερο τυπικού χαρακτήρα και δεν έβαζαν τα χέρια επί τον τύπον των ήλων. Μάλιστα, κάποιοι ερωτώντες δημοτικοί σύμβουλοι δε διαπίστωσαν τίποτα το αξιοσημείωτο στα όσα διάβασαν και δεν ασχολήθηκαν διόλου.
Από την πλευρά μας, οφείλουμε να σκιαγραφήσουμε τα προβλήματα, και ας μην υπάρχουν ευήκοα ώτα. Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Είναι παραδεκτό και αδιαμφισβήτητο ότι η σημερινή Δημοτική Αρχή από το 2007 μέχρι σήμερα έχει κάνει παρεμβάσεις στο νεκροταφείο, καλλωπιστικού, κυρίως, χαρακτήρα και έχει καταφέρει να υπάρχει μια λειτουργικότητα σ’ αυτό. Οι εντεταλμένοι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν προσπαθήσει και συνεχίζουν να το κάνουν, ώστε να κυριαρχήσει η αυτονόητη λογική του πολιτισμού σ’ έναν ιερό χώρο.
Από εκεί και πέρα, όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι στο νεκροταφείο εδώ και χρόνια έχει στηθεί ένα… παραμάγαζο, που κερδίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ, χωρίς κανείς να προσπαθεί να το διαλύσει. Ο λόγος για τον καθαρισμό των τάφων από το προσωπικό που υπάρχει στους χώρους του νεκροταφείου. 30 ευρώ το… καθάρισμα και η… περιποίηση για την α’ θέση και 15 ευρώ για το “αδιάλυτο” σημείο του νεκροταφείου. Αυτά τα χρήματα δε δηλώνονται πουθενά. Η Εκκλησία το γνωρίζει, το ίδιο και ο Δήμος. Η σιωπή ή ανοχή που υπάρχει για χρόνια μας δίνει το δικαίωμα να αναρωτηθούμε, μήπως υπάρχουν και τριγωνικές οικονομικές σχέσεις.
Έπειτα, προχθές, για πρώτη φορά, και μία ημέρα μετά το δημοσίευμα, όταν ήρθε ο ιερέας να τελέσει τρισάγιο, προς έκπληξη όλων των παρισταμένων δε δέχτηκε το… κλασικό 5ευρω ή 10ευρω. Μάλιστα, δεν άντεξα και του είπα ότι είναι ο πρώτος που έχω διαπιστώσει με τα μάτια μου να τιμά τα ράσα που φορά. Όμως, αν σκεφτούμε ότι ο συγκεκριμένος ιερέας είναι η εξαίρεση, ο κανόνας λέει άλλα. Κάντε μόνο έναν υπολογισμό των τάφων που υπάρχουν στο νεκροταφείο. Κι εδώ η Εκκλησία είναι απούσα. Είναι δυνατόν να επιτρέπονται τέτοιου είδους πρακτικές;
Κάποιος θα αντιτάξει ότι κανείς ιερέας δε ζήτησε χρήματα. Σωστό, αλλά στο τέλος τα παίρνουν. Μόνο στην εξαίρεση μας απάντησε αφοπλιστικά ότι αυτή είναι η δουλειά του και το καθήκον του.
Έπειτα υπάρχει και το μείζον θέμα υγιεινής. Δεν είναι δυνατό οι εργαζόμενοι που προχωρούν στην εκταφή να μην εφοδιάζονται με τα απαραίτητα είδη υγιεινής, από τη στιγμή που έρχονται σε επαφή με χιλιάδες μικρόβια.
Ακόμη, υπάρχει το θέμα της αποτέφρωσης των νεκρών. Η εκταφή είναι η πιο βέβηλη, ανίερη, βάρβαρη πράξη. Είναι ιεροσυλία κι εμείς την έχουμε κάνει καθημερινότητα, με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για την ιερότητα του νεκρού και τη συναισθηματική κατάσταση του συγγενούς, ο οποίος βιώνει ένα δεύτερο θάνατο.
Οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος θα έπρεπε να ντρέπονται. Και δεν είναι καν παρόντες να βοηθήσουν συναισθηματικά τους ανθρώπους που υποφέρουν τη στιγμή εκείνη.
Η αποτέφρωση είναι ταυτισμένη στις συνειδήσεις των περισσοτέρων με τη διασπορά της τέφρας στη φύση, και μία ένσταση που ακούγεται συχνά είναι ότι ο συγγενής δεν έχει ένα σημείο αναφοράς (μνήμα) που να τον συνδέει με το νεκρό του. Μα η τεφροδόχος πρέπει να είναι επισκέψιμη από κάποιον που θέλει να αφήσει λουλούδια, όπως σε ένα νεκροταφείο, αφού θα πρέπει ο συγγενής να έχει συγκεκριμένο σημείο αναφοράς με το νεκρό του.
Τέλος, υπάρχει η επέκταση ή η κατασκευή νέου νεκροταφείου, θέμα που έθιξε στην προχθεσινή συνεδρίαση ο επικεφαλής της “Ανεξάρτητης Συμμαχίας Πολιτών”, Μιχάλης Αντωνόπουλος. Οι δικαιολογίες του δημάρχου Παναγιώτη Νίκα ότι δεν υπάρχει χώρος ή ότι για ένα νεκροταφείο υπάρχουν αυστηροί έως ανυπέρβλητοι περιβαλλοντικοί όροι, θεωρούμε ότι δεν μπορούν να σταθούν ως επιχείρημα.
