Δεν πέρασαν λίγες μέρες από την καταιγίδα που ανέδειξε τα τεράστια ελλείμματα στις υποδομές της πόλης μας και ενώ ακόμα σκουπίζουμε τις λάσπες, η Δημοτική Αρχή Νίκα με εισήγησή της μας ζητάει, μεταξύ των άλλων, να εγκρίνουμε το σχέδιο πολιτιστικής ανάπτυξης (Plan B), που θα είναι και το οριστικό αντίο μετά την προεξοφλούμενη και αναμενομένη από πολλούς αποτυχία του εγχειρήματος για την πολιτιστική πρωτεύουσα.
Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό σε μία συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου να ζητείται να εγκρίνουμε ταυτόχρονα το σχεδιασμό της απώλειας, αλλά και της ανάληψης της διοργάνωσης. Πράγματι, πρόκειται για μια εκτροπή στα πολιτιστικά και όχι μόνο, άνευ προηγουμένου. Τραγικό και καταστροφικό είναι ότι τα σενάρια επεξεργάζονταν παράλληλα. Ο χρόνος δε υλοποίησης του σεναρίου ή αλλιώς του σχεδίου πολιτιστικής ανάπτυξης, μετά την απώλεια υποψηφιότητας, κοστίζει, μεταξύ των άλλων, δεκάδες χιλιάδες ευρώ και διαρκεί ούτε λίγο-ούτε πολύ όσο και η θητεία του δημάρχου Π. Νίκα.
Προφανώς ο δήμαρχος έχει αρνητική εικόνα από τις επαφές του στα υπουργεία για το μέλλον της υποψηφιότητας, που επιβεβαιώνονται και από τις πρόσφατες ανησυχητικές δηλώσεις του εκτελεστικού του διευθυντή. Διαφορετικά δε θα ήταν ανάγκη να δεσμευθεί το Δημοτικό Συμβούλιο με ποιον οικονομικό τρόπο και μέγεθος θα διαχειριστεί την απώλεια του Καλαμάτα 21. Ούτως η άλλως, μας δίνουν χρήματα μόνο όταν κερδίσουμε, όταν χάσουμε ποιος πληρώνει και γιατί να πληρώσει. Θεωρείται δε πολύ πιθανόν να προκύπτουν και κάποια ανταλλάγματα, αν η Ελευσίνα είναι η επικρατούσα πόλη.
Πέραν, όμως, όλων αυτών, η υποψηφιότητα της Καλαμάτας είχε υπονομευθεί από καιρό με τη χειραγώγηση των επιτροπών, με την απαξίωσή τους, χωρίς την απαραίτητη στήριξη και ουσία, με τις συνοπτικές και ετεροχρονισμένες διαδικασίες αναθέσεων, με την υποχρηματοδότηση, με τις πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες, αλλά και πιθανόν με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις και παζάρια. Δεν είναι τυχαίο ότι δε λειτουργήσαμε το ακριβοπληρωμένο Μέγαρο Χορού, υποβαθμίσαμε το Φεστιβάλ Χορού και τις πολιτιστικές υποδομές της πόλης και καταφύγαμε σε πολιτιστικές δράσεις ρουτίνας και έργα φαντάσματα της τελευταίας στιγμής, όπως το ανοιχτό θέατρο πάνω στην επικίνδυνη και υπό διαμόρφωση κοίτη του Νέδοντα.
Θα ήταν παράλογο να συνεχίσουμε σήμερα να στηρίζουμε την υποψηφιότητα που, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας, αφήσαμε καλοπροαίρετα να εξελιχθεί μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς, ο δήμαρχος διέψευσε το όραμα χιλιάδων δημοτών και τώρα θέλει να μας πείσει ότι τελικά θα μείνει κάτι από το σχεδιασμό που έκανε και τα χρήματα που ξοδεύαμε.
Οι λανθασμένες προτεραιότητες στα πολιτιστικά δρώμενα της Καλαμάτας ξεκίνησαν με τις έγχρωμες νύχτες, τις χορωδίες και τα καρναβάλια. Χάθηκε ο πολιτιστικός χρόνος, το πολιτιστικό στίγμα και το όραμα της δημιουργίας. Δεν τυχαίο ότι ο θεσμός της πολιτιστικής πρωτεύουσας δεν είχε τη συναίνεση του συνόλου των δημοτικών παρατάξεων, αλλά και του λαού της πόλης μας.
Όλα αυτά η πόλη τα πληρώνει σε όλα τα επίπεδα, και σήμερα θα πρέπει να διαχειριστούμε τη μία καταστροφή μετά την άλλη. Άραγε πού και ποιο είναι το πλεονέκτημα που απέκτησε η πόλη όλα αυτά τα χρόνια;
Του Μιχάλη Αντωνόπουλου
Δημοτικού συμβούλου με την «Ανεξάρτητη Συμμαχία Πολιτών»
