Με αφορμή σχετικό δημοσίευμα του «Θάρρους» (σ.σ. για πολλοστή φορά) για τα προβλήματα στη λειτουργία του κεντρικού Νεκροταφείου Καλαμάτας, ο Παύλος Μπουζιάνης, εντεταλμένος για θέματα Κοιμητηρίων δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας, μας έστειλε την ακόλουθη απάντηση:
«Στο “Θάρρος” της 17ης Ιανουαρίου 2017 δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ με τίτλο “Ο πολιτισμός… χάνεται στο Νεκροταφείο Καλαμάτας”, του Αντώνη Πετρόγιαννη. Επί του θέματος που θίγεται, σας γνωρίζω τα ακόλουθα:
1. Στο χώρο του κεντρικού Κοιμητηρίου (ο Δήμος Καλαμάτας διαθέτει 40 Κοιμητήρια) έχουν γίνει εργώδεις προσπάθειες σε θέματα τακτοποίησης, έχουν κατασκευασθεί έργα υποδομής, έχουν λυθεί προβλήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν ρυθμισθεί τα πάντα και έχουν αντιμετωπισθεί όλες οι αρνητικές καταστάσεις. Ενδεχομένως, μάλιστα, να μην είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν, γιατί το Κοιμητήριο είναι ένας χώρος όπου κυριαρχούν ο πόνος και το συναίσθημα, στον υπερθετικό μάλιστα βαθμό.
2. Με τις εκταφές υπάρχουν προβλήματα σε όλα τα κοιμητήρια των αστικών χώρων, για μια σειρά από ευνόητους λόγους, και γίνεται ό,τι είναι δυνατόν για να επιλύονται τα ανακύπτοντα ζητήματα. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας του Κοιμητηρίου, ο πολίτης έχει την επιλογή να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες Γραφείου Τελετών στη διαδικασία, χωρίς να καταβάλει στο Δήμο το αναλογούν τέλος.
3. Σε κάθε περίπτωση, λαμβάνουμε υπόψη και τις απόψεις και τους προβληματισμούς σας, όπως και τις απόψεις των συμπολιτών μας που κινούνται στο χώρο και προσπαθούμε συνεχώς για τη βελτίωση της κατάστασης. Χαιρόμαστε, γιατί υπάρχουν ορατά αποτελέσματα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Από τα παραπάνω λείπουν οι απαντήσεις στα προβλήματα που θέσαμε στο ρεπορτάζ: ο κασμάς, το καρότσι της οικοδομής, η απουσία παραβάν σε μια ιερή ιδιωτική υπόθεση, οι συνθήκες υγιεινής του εργάτη, η απουσία ιερέα, τα “μαύρα” χρήματα, η απάντηση στις καταγγελίες του πρώην προέδρου του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, Γιώργου Καραμπάτου, το παρακύκλωμα με τους τάφους και τα καντήλια, το έγγραφο της ΔΟΥ Καλαμάτας, οι εκατοντάδες καταγγελίες των δημοτών.
Μάλιστα, χθες επικοινώνησε με την εφημερίδα συνδημότισσα που ζει στο εξωτερικό για να επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ, αλλά και να προχωρήσει σε δική της καταγγελία. Από την πλευρά της, μας μίλησε για το… παρανεκροταφείο. Την περιοχή πίσω από το «τείχος» που σχηματίζουν τα οστεοφυλάκια και λειτουργεί ένα δεύτερο νεκροταφείο, για την ακρίβεια ένα παρανεκροταφείο.
Νεκροί μιας δεύτερης κατηγορίας βρίσκονται στην κυριολεξία σε ένα χώρο που περισσότερο θυμίζει σκουπιδότοπο παρά νεκροταφείο. Σε ένα χώρο που προκαλεί ντροπή και οργή για εκείνους που με την απάθεια έχουν επιτρέψει τις άθλιες εικόνες.
Εμείς θα κλείσουμε το θέμα με την καύση των νεκρών. Η ιδέα της έχει εξαπλωθεί σε πολλούς θρησκευόμενους Χριστιανούς Ορθοδόξους και σε καμία περίπτωση δεν απαγορεύει την εξόδιο ακολουθία, ούτε καν το φέρετρο και τα λοιπά προνόμια των γραφείων τελετών. Και η τέφρα μπορεί κάλλιστα να ταφεί μετά την καύση. Η πίστη δεν αλλοιώνεται από την πρόοδο, αλλά από αυτήν τη «νεκρική ακαμψία» ενός κορυφαίου θεσμού της χώρας. Καιρός κάποιοι να θέσουν επιτακτικά το θέμα…
Τα τρία στάδια της ανθρώπινης εξέλιξης, σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους, είναι η αγριότητα, η βαρβαρότητα και ο πολιτισμός. Ωστόσο, στις μέρες μας καταγράφεται και η άλλη άποψη, σύμφωνα με την οποία ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά πολλές φορές την επικυρώνει μάλιστα!
«Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει», παρατηρεί ο Umberto Eco και, δυστυχώς, η άποψή του επιβεβαιώνεται θριαμβευτικά από τη σύγχρονη τοπική πραγματικότητα.








