Πτώση τάσης ανθρωπισμού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
Η συμπεριφορά των τριών Δήμων της Μεσσηνίας (Πύλου, Μεσσήνης και Καλαμάτας) έδειξε με τον πλέον καθαρό τρόπο τη στάση και την πολιτική τους απέναντι σ’ ένα μείζον εθνικό ζήτημα, όπως είναι οι μετανάστες που… ξεβράζει η Μεσόγειος. Η λογική τους είναι πεντακάθαρη, όπως έμαθαν να πράττουν και σε άλλα σημαντικά ζητήματα: μακριά από τον κ… μας, κι ας γίνει ό,τι θέλει.
Δυστυχώς, για μία ακόμα φορά αποδείχτηκε ότι λείπει η Ελπίδα. Από το κουτί της Πανδώρας ξεχύθηκαν όλα τα δεινά, αλλά όταν σκύψαμε να κοιτάξουμε τον πάτο η Ελπίδα δεν ήταν εκεί. Στον τόπο που κάποτε γέννησε το αφήγημα για τον Προμηθέα, τον Επιμηθέα και την Πανδώρα, ο μύθος επέστρεψε με ραγισμένο το παρήγορο φινάλε του. Το πράγμα έχει ξεφύγει από το πεδίο των συζητήσεων και της σύγκρουσης των απόψεων. Το βεβαιώνουν οι πράξεις μας.
Ο Δήμος Πύλου-Νέστορος δεν μπορεί ποτέ – υπήρξαν κι άλλα παραδείγματα στο παρελθόν- να δεχτεί μετανάστες. Ο Δήμος Μεσσήνης «έβλεπε» ως λύση- κυνική- τις σκηνές στη Μακαρία για υποδοχή μεταναστών, προχθές όμως σήκωσε αδιάφορα τους ώμους του. Ο δε Δήμος Καλαμάτας, δια του δημάρχου Παναγιώτη Νίκα, άλλα έλεγε στην προχθεσινή συνεδρίαση και άλλα έκανε χθες. Βέβαια, είτε έτσι είτε αλλιώς, ο ίδιος τα έκανε όλα τέλεια!
Προχθές, μεταξύ άλλων, τόνισε: “Δε δεχόμαστε από κανέναν μαθήματα φιλανθρωπίας και ανθρωπιάς. Ένα καράβι με μετανάστες, με πρόσφυγες, εντοπίστηκε 40 χιλιόμετρα ανοιχτά της Πύλου, και οι άνθρωποι του πλοίου αυτού μετακινήθηκαν από την Πύλο προς την πόλη της Καλαμάτας. Ο Δήμος Καλαμάτας έχει 3 χώρους, οι οποίοι μπορούν να παράσχουν μια στοιχειώδη φιλοξενία, ή μάλλον κανέναν χώρο. Αυτοί οι 3 χώροι που μπορούν να παράσχουν στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες το καλοκαίρι, και όχι το χειμώνα, είναι το εθνικό στάδιο, στο οποίο καθημερινά γυμνάζονται εκατοντάδες άνθρωποι, είναι το κλειστό γυμναστήριο της Παραλίας, όπου δεν υπάρχει κενό πρόγραμμα, και είναι και η «Τέντα», όπου επίσης δεν υπάρχει κανένα κενό, μέχρι τις 11 το βράδυ.
Πού, άραγε, μπορούν να στεγαστούν αυτοί οι άνθρωποι, που δεν τους υποδέχτηκε ο Δήμος; Η δική μας θέση είναι ότι, επιτέλους, σε αυτό το κράτος πρέπει να υπάρξει μία πρόνοια γι’ αυτούς τους ανθρώπους, με υποδομές κατάλληλες για να φιλοξενούν ανθρώπους. Με συγχωρείτε… Αν έχουμε διάθεση φιλόξενη και διάθεση ανθρωπιάς, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι να τους πετάμε σε μία αποθήκη, χωρίς τουαλέτες, χωρίς τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις.
Υπάρχουν ξενοδοχειακές μονάδες, δε θα υποδείξω εγώ. Εμείς είμαστε ένας βραχίονας, ο πιο αδύναμος του κράτους. Είναι πάρα πολύ εύκολο να επιρρίπτονται ευθύνες, ή να ζητάνε από εμάς να ασκήσουμε αρμοδιότητες τις οποίες δεν μπορούμε να ασκήσουμε αντικειμενικά. Δεν μπορούμε. Υπάρχουν δεκάδες Δήμοι σε αυτή τη χώρα οι οποίοι ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προϋποθέσεων και έχουν δημιουργηθεί εκρηκτικά προβλήματα. Γιατί; Γιατί δεν έχουν φιλόξενη διάθεση; Ή δεν έχουν διάθεση ανθρωπιάς; Γιατί δεν υπάρχει επικούρηση, δεν υπάρχει ο σχεδιασμός, δεν υπάρχει ο προγραμματισμός για την υποδοχή των ανθρώπων αυτών».
Χθες, υπό το φόβο της… ψώρας που φαίνεται ότι έχουν οι μετανάστες (σ.σ. οι διάφοροι υπεύθυνοι συμπεριφέρθηκαν λες και έχουν πανούκλα οι πρόσφυγες), η Δημοτική Αρχή άλλαξε ρότα και μας είπε τα εξής: “Τραγική είναι η κατάσταση με τους παράνομους μετανάστες από χώρες της Αφρικής και της Ασίας που έφθασαν στην Καλαμάτα. Πολλοί από αυτούς είναι άρρωστοι και επιβάλλεται να υπάρξει άμεση ιατρική φροντίδα μαζί με την αυτονόητη καθαριότητα και τη γενικότερη υποστήριξη.
Μπροστά στο αδιέξοδο και τον κίνδυνο διασυρμού της περιοχής αλλά και της χώρας και ύστερα από συνεννόηση του δημάρχου με υπουργούς της κυβέρνησης, πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη στο Δημαρχείο με τη συμμετοχή του αστυνομικού διευθυντή κ. Πούπουζα και αποφασίσθηκε η ολιγοήμερη διάθεση της δημοτικής κατασκήνωσης, με σκοπό την ουσιαστική υποστήριξη και προστασία της υγείας των δύστυχων αυτών ανθρώπων χωρίς κίνδυνο για τον τοπικό πληθυσμό”.
Και το θέμα για το δήμαρχο τελείωσε κάπου εδώ.
Πάντως, οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την απάνθρωπη άρνηση του Δήμου να παραχωρήσει χώρο για την προσωρινή παραμονή των προσφύγων και μεταναστών που κινδύνευσαν να ναυαγήσουν ανοιχτά της Πύλου, ανάμεσά τους μωρά, παιδιά, γυναίκες.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Τρεις δήμοι της Μεσσηνίας «στρουθοκαμήλισαν» με ανθρώπινες ζωές
