Από την πρώτη στιγμή γνωριμίας με τον Βασίλη Κουτρουμάνο υποπτεύεσαι ποιο είναι το στοιχείο που τον έχει καταξιώσει ανάμεσα στους κορυφαίους φωτογράφους… Πρόκειται για έναν παθιασμένο και χειμαρρώδη άνθρωπο που δείχνει πως με ό,τι κι αν καταπιανόταν θα το έκανε με την ίδια μεγάλη επιτυχία… Εμείς βέβαια χθες το βράδυ στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για την έκθεση φωτογραφίας «Από το Ρίο με Αγάπη» που εγκαινιάστηκε και θα φιλοξενείται εκεί μέχρι την προσεχή Τετάρτη 8/3 με πρωτοβουλία της Ένωσης Επαγγελματιών Καλλιτεχνών Φωτογράφων Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου και τη στήριξη του Αθλητικού Φορέα του Δήμου Καλαμάτας. Με την ίδια όμως ορμή, με την οποία μιλάει για τη δουλειά του και την επαγγελματική του διαδρομή κινείται και στην πράξη, έχοντας μια 30χρονη πορεία πίσω από το φακό, με εκατοντάδες ταξίδια σε 5 ηπείρους και 105 κράτη και αμέτρητες φωτογραφικές αποστολές με πολιτικό, κοινωνικοπολιτισμικό και τα τελευταία 8 χρόνια με αθλητικό περιεχόμενο. Ο Βασίλης Κουτρουμάνος ήταν ο μοναδικός Έλληνας φωτορεπόρτερ που βρέθηκε τον περασμένο Αύγουστο στο Ρίο της Βραζιλίας για να καλύψει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έμελλε να αποτελέσει την κορυφαία στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας του. Περίπου 70 από αυτά τα εντυπωσιακά στιγμιότυπα θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μικροί και μεγάλοι για μια εβδομάδα στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας, ξαναζώντας τις μεγάλες επιτυχίες, τις προσπάθειες και τις αγωνίες των Ελλήνων κυρίως Ολυμπιονικών και παράλληλα να πάρουν μια μικρή γεύση από τα εμβληματικά μέρη του Ρίο, ανάμεσα στα οποία και οι φαβέλες, που αποτελούν την κραυγαλέα απόδειξη των κοινωνικών ανισοτήτων που χαρακτηρίζει την χώρα του καφέ, της μπάλας και της σάμπας…
Μιλώντας για την έκθεση και τον ερχομό του στην Καλαμάτα, ο Βασίλης Κουτρουμάνος εξήγησε στο «Θάρρος» ότι εκτός από την ανάδειξη και το μοίρασμα της δουλειάς του και της φωτογραφικής τέχνης ήρθε για τους φίλους του. «Συνδετικός κρίκος ήταν η Ένωσης Επαγγελματιών Καλλιτεχνών Φωτογράφων Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου και ο πρόεδρός της Νικήτας Κώτσιαρης, και φυσικά υπάρχουν κι άλλοι φίλοι, όπως ο Χάρης Καραμανέας, με τον οποίο ξεκινήσαμε μαζί, όπως ο Στασινός Μουτσούλας που είναι συνάδελφος και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης και πολλοί άλλοι. Ευχαριστώ για την πρόσκληση και ευχαριστούμε και το Δήμο για τη φιλοξενία» τόνισε ο Αρκάς στην καταγωγή διακεκριμένος φωτογράφος και συνέχισε:
«Είναι η πρώτη παρουσίαση της έκθεσης μετά την Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο. Θα ακολουθήσουν κι άλλες πόλεις, 11-13/3 και πάλι στην Αθήνα στην έκθεση Photovision, μετά σε Πάτρα και Πύργο, Θεσσαλονίκη στο Ολυμπιακό Μουσείο, παράλληλα με τον Μαραθώνιο στις αρχές Απριλίου και αμέσως μετά στη Ρόδο.
Νομίζω η αξία της έκθεσης έχει και το αθλητικό και το καλλιτεχνικό μέρος που θα κρίνει βέβαια ο κόσμος. Είναι ρεαλιστικές φωτογραφίες, έχουν συναισθήματα, και η τοπική κοινωνία μπορεί να δει στατικές εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που δεν είχε την ευκαιρία το καλοκαίρι μέσα από τη γρήγορη εικόνα της τηλεόρασης ή λόγω του ότι εξαιτίας της διαφοράς ώρας οι αγώνες διεξάγονταν ξημερώματα.
Ένα 70% των φωτογραφιών της εκθεσης είναι οι Έλληνες αθλητές, ένα 10% είναι ξένοι και, οι υπόλοιπες αφορά πριν την αναχώρηση και κατά την επιστροφή της ελληνικής αποστολής» προσδιορίζει την έκθεση ο Βασίλης Κουτρουμάνος, ενώ δίνει και μια γεύση των όσων έζησε και είδε στη λατινοαμερικάνικη χώρα που σοκάρουν:
«Επίσης θέλαμε να δώσουμε ένα στίγμα του Ρίο. Στη Βραζιλία υπάρχουν τρομερές ανισότητες, είναι μια χωρά 205 εκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς μεσαία τάξη, με 7-10 εκατ. να είναι πλούσιοι και οι υπόλοιποι πολύ φτωχοί. Περίπου 40-50 εκατομμύρια κόσμου ζουν στις φαβέλες κι αν δεν πας να βγάλεις αυτές τις παραγκουπόλεις είναι σα να έρχεσαι στην Αθήνα και να μην δεις την Ακρόπολη. Δύο πόλεις το Ρίο και το Σάο Πάολο έχουν την έκταση των Βαλκανίων και αναλογικά είναι αυξημένη η εγκληματικότητα. Σε εμάς δεν συνέβη κάποιο περιστατικό, όμως η επικινδυνότητα ήταν (αν και υπήρχαν βέβαια δρακόντεια μέτρα ασφαλείας) και είναι πολύ μεγάλη, πηγάζοντας κυρίως από ανήλικους, δεδομένου ότι 10 εκατ. παιδιών ζουν μόνα τους στους δρόμους…».
«Το κέρδος είναι οι εμπειρίες από όλα αυτά τα ταξίδια» σχολιάζει ο κορυφαίος Έλληνας φωτογράφος που υπολογίζει πως έχει κάνει 500-600 ταξίδια …καταναλώνοντας δέκα διαβατήρια.
«Σε κάθε χώρα πρέπει να διαβάζεις λίγο πρώτα και να βλέπεις τον πολιτισμό, να τη ζεις μαζί με τους ανθρώπου της. Πόσο μάλλον όταν γίνεται ένα μεγάλο γεγονός και όλα τα φώτα είναι στραμμένα εκεί. Πρέπει λοιπόν ως φωτορεπόρτερ να λειτουργήσεις σαν το μάτι του θεατή, επαγγελματικά και συναισθηματικά, να είσαι μέσα στα γεγονότα και ταυτόχρονα να στείλεις πολύ γρήγορα, μέσα σε 8-10’’ τις φωτογραφίες για να προλάβεις την είδηση. Αν δεν το κάνεις εσύ θα το κάνουν τα μεγάλα πρακτορεία, μετά από 1 λεπτό είσαι παλιός…
Πλέον πρέπει να είσαι δημοσιογράφος, οπερατέρ, να παίρνεις συνεντεύξεις, να γράφεις φωτοϊστορίες και λεζάντες, να είσαι καλός αισθητικά και ταυτόχρονα να ξέρεις και χίλια δυό άλλα πράγματα…
Το καλό στις μεγάλες διοργανώσεις η ίδια η εταιρεία παραγωγής, π.χ. η ΔΟΕ ή η ΦΙΦΑ βοηθούν με την παροχή σύγχρονου εξοπλισμού. Ο επαγγελματίας έχει λοιπόν πολύ δύσκολη δουλειά, αλλά του προσφέρονται και πολλά πράγματα για να την κάνει» συνεχίζει καταθέτοντας μερικά από τα πολύτιμα μυστικά και εμπειρίες της δουλειάς του, αν και τα στοιχεία που κάνουν τη διαφορά είναι τα παρακάτω:
«Αγάπη, συναισθήματα και καρδιά! Την διαφορά την κάνω όμως κυρίως λόγω ρίσκου σε δύσκολες εποχές. Αν έχω πετύχει και έχω πάρει τα βραβεία είναι επειδή ρίσκαρα. Όχι βέβαια από τη μια μέρα στην άλλη. Σε 30 χρόνια έγιναν όλα αυτά. Συνάμα δεν πρέπει να σταματάς ποτέ, δεν ξέρεις πότε θα έρθει η επιτυχία. Να που το δικό μου ρίσκο να πάω στη Βραζιλία, όπου δεν πήγε άλλος Έλληνας επαγγελματίας φωτογράφος εξαργυρώθηκε με βραβεία, αναγνωρισιμότητα, εκθέσεις και χρήματα.
Αυτή τη στιγμή έχει γίνει ένα απίστευτο κορύφωμα. Δεν σταματάω όμως. Τώρα ξαναρχίζω. Ήταν μια απίστευτη αναζωογόνηση. Αν όμως εφησυχάσεις σε αυτό το σημείο, ξαναγυρίζεις στη μετριότητα. Μόνο αν βάλεις ξανά μεγαλύτερους στόχους πετυχαίνεις -όχι μικρούς» καταλήγει ο εκλεκτός προσκεκλημένος της Ένωσης Επαγγελματιών Φωτογράφων Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, που μας εκμυστηρεύτηκε μάλιστα και το ειδικό τίμημα όλης αυτής της δραστηριότητας και αεικίνητης ζωής και είναι ο «κλεμμένος» χρόνος από την οικογένειά του. «Αυτό που στενοχωρούμε είναι όντως το παιδί. Γι’ αυτό και τα τρία βραβεία που έχω πάρει τώρα τελευταία τα αφιερώνω στην Παρασκευή-Ευγενία (Βίκη). Και από τους γονείς και από τη σύζυγο βέβαια η οποία με …αντέχει 15 χρόνια, που σημαίνει ότι μάλλον το απολαμβάνει κι εκείνη»…
Βαλίτσες για Τόκυο, Λονδίνο, αλλά και Παπαφλέσσεια
Στο μεταξύ ο Βασίλης Κουτρουμάνος ετοιμάζει το διαβατήριό του για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκυο, δεν θα χάσει με τίποτα το προσεχές Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοικτού στίβου στο Λονδίνο, φιλοδοξώντας να προσθέσει στην αμύθητη συλλογή του το «αντίο» του αξεπέραστου σπρίντερ Μπολτ και το προσδοκώμενο χρυσό μετάλλιο της δικής μας επικοντίστριας Κατερίνας Στεφανίδη… Θα τον δούμε όμως και πάλι στην Καλαμάτα τέλος Μαΐου στα Παπαφλέσσεια, καθώς οι φωτογραφίες του στίβου έχουν γίνει από τις αγαπημένες του. Εν γένει ο αθλητισμός τον έχει συνεπάρει, κάνοντάς τον να αφήσει πίσω τη …μίζερη από το 2009 και μετά πολιτική σκηνή της χώρας μας που πάντως επί περίπου 20 χρόνια την υπηρέτησε καθημερινά και χωρίς το ξεκίνημα από τον Μητσοτάκη ως πρωθυπουργό να αποδειχθεί γρουσούζικο…
Ρεπορτάζ: Χριστίνα Ελευθεράκη
Φωτογραφίες: Στασινός Μουτσούλας
