Κάτω τα χέρια από τα αδέσποτα…

Κάτω τα χέρια από τα αδέσποτα…

Μπορεί να εκκρεμεί δίκη για κακομεταχείριση ζώων στον ιδιωτικό του χώρο, αλλά ο Δήμος Καλαμάτας συνεχίζει να τον εμπιστεύεται στο πρόγραμμα περισυλλογής και διαχείρισης
 
Εγκληματική και εξωφρενική αναμφισβήτητα η ανευθυνότητα του ιδιοκτήτη των κάνε κόρσο που επιτέθηκαν προχθές το βράδυ σε γυναίκα στην οδό Ηρώων, όπως και όποιων άλλων κατέχουν ζώα χωρίς να σέβονται τους βασικούς κανόνες συμβίωσης με τους συνανθρώπους τους. Αλλά είναι πολύ διαφορετικό από το να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να την πληρώσουν αδιακρίτως όλοι και όλα, με πιο εύκολα θύματα τα αδέσποτα.
Και υπάρχει λόγος για την παραπάνω εισαγωγή… Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο θλιβερό περιστατικό είναι απλώς σύμπτωση ή αποτέλεσε την αφορμή, ώστε ο… μπόγιας του Δήμου Καλαμάτας να βρεθεί στην περιοχή και να απειλήσει εμμέσως πλην σαφώς να «μαζέψει» το πλέον αγαπητό και φιλικό σκυλάκι της γειτονιάς, το οποίο επί τρία χρόνια φροντίζει σαν να είναι δικό της κάτοικος της περιοχής.
Ναι, πρόκειται για τον ίδιο κύριο ο οποίος προσήχθη στο Αυτόφωρο στα μέσα Γενάρη επειδή διατηρούσε κυνοτροφείο χωρίς άδεια, στο οποίο βρέθηκαν 44 σκυλιά να διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες, εκ των οποίων τα δέκα ήταν από τα αδέσποτα που είχαν περισυλλεχθεί…
Κι ενώ, λοιπόν, εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά στην κακοποίηση, ουσιαστικά, ζώων, στο Δήμο δεν ίδρωσε κανενός το αυτί ώστε να επανεξεταστεί ή, έστω, να «παγώσει» η σύμβαση με την οποία του έχει ανατεθεί το πρόγραμμα περισυλλογής, φροντίδας, σήμανσης, στείρωσης και επανένταξης των αδέσποτων της Καλαμάτας.
Αυτή είναι η μια διάσταση της υπόθεσης και είναι πολύ σοβαρή, φυσικά, γι’ αυτό και περιμένουμε άμεσα όχι απαντήσεις, αλλά τους υπευθύνους του Δήμου να πράξουν τα δέοντα (όπως θα πρέπει να πράξουν και για την αποκαθήλωση των πινακίδων που εξακολουθούν να απαγορεύουν τη διέλευση δεσποζόμενων ζώων από το Πάρκο του ΟΣΕ παρά την ακύρωση της σχετικής απόφασης, αλλά αυτό είναι μιαν άλλη ιστορία).
Η άλλη διάσταση έχει να κάνει με την αγνωμοσύνη και την ακατανόητα εχθρική συμπεριφορά σε ανθρώπους που, χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση και χωρίς να ζητούν τίποτα, φροντίζουν τα αδέσποτα ζώα της πόλης –και είναι ευτυχώς πολλοί…
Η κυρία που μας τηλεφώνησε χθες έχει δαπανήσει εκατοντάδες ευρώ για τη συγκεκριμένη σκυλίτσα και είναι συναισθηματικά δεμένη, σαν να είναι δικό της ζώο, καθώς έχει την πλήρη φροντίδα της, με όλα τα νόμιμα προαπαιτούμενα (στείρωση, τσιπάκι, εμβόλια κ.τ.λ.) και, μάλιστα, τη φιλοξενεί τα μεσημέρια και τα βράδια. Δεν μπορεί, λοιπόν, να διανοηθεί ότι υπάρχει περίπτωση να ασυλοποιηθεί αυτό το ζώο ή να… εξαφανιστεί στο πλαίσιο κάποιου σχεδίου διαχείρισης που δε συνάδει με την ισχύουσα νομοθεσία ή της (ηθελημένης;) άγνοιας, καθώς άκουσε χθες από τον κύριο «υπεύθυνο» του προγράμματος «φροντίδας» των αδέσποτων του Δήμου και το εξωφρενικό, ότι απαγορεύονται οι σκύλοι να ζουν στο δρόμο…
Χ.Ε.