Στο διεθνή διαγωνισμό ποίησης της αμφικτυονίας του Ελληνισμού
Η Ράνια Λυμπεροπούλου είχε κάνει δειλά την εμφάνισή της στο λογοτεχνικό χώρο πριν από περίπου ενάμιση χρόνο με την έκδοση του πρώτου της βιβλίου με τίτλο «Η Ζωή δεν σταματά στο χθες» από τις εκδόσεις Λυκόφως. Φαίνεται, όμως, ότι έχει πολλά ακόμα να δώσει και, μάλιστα, όχι μόνο στο χώρο της πεζογραφίας (στα σκαριά βρίσκεται ένα δεύτερο μυθιστόρημα), αλλά και της ποίησης, με μια πρώτη σημαντική αναγνώριση να έρχεται αυτές τις μέρες σε ένα σημαντικό διεθνή διαγωνισμό. Συγκεκριμένα, κέρδισε το τρίτο βραβείο στην κατηγορία κοινωνικού περιεχομένου στον 6ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
Το ποίημά της «Σκέψεις Ανέλπιδες» διακρίθηκε ανάμεσα σε 408 συμμετοχές, ενώ περιέχεται στην ανέκδοτη συλλογή «Σελεστίν», που στα γαλλικά σημαίνει Ουρανία.
Τα ποιήματα που επελέγησαν –μαζί και αυτό της Μεσσήνιας Παναγιώτας Αντωνακοπούλου, που επίσης πήρε 3ο βραβείο σε άλλη κατηγορία- θα συμπεριληφθούν σε ειδική έκδοση, ενώ η επίσημη βράβευση θα γίνει το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη -κατά σύμπτωση είναι η πόλη στην οποία διαδραματίζεται ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας «Η ζωή δεν σταματά στο χθες»-, στο πλαίσιο του 4ου συνεδρίου των ελληνικών πολιτιστικών συλλόγων απ’ όλο τον κόσμο που συγκροτούν την Αμφικτυονία του Ελληνισμού.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΝΕΛΠΙΔΕΣ
Ματιές αθέατες στο αέναο του χρόνου οι σκέψεις…
Ταξίδια σε χρόνους παρελθοντικούς οι αισθήσεις,
σε τόπους ματαιωμένους οι γεύσεις,
πλασματικά, θολερά και φευγαλέα τα αγγίγματα,
απρόσκλητοι συνταξιδιώτες στο αναπόφευκτο οι εικόνες,
Δραπέτης του ονειρικού το ανώφελο της μνήμης,
στης λήθης το βαθύ πηγάδι το βλέμμα
μακριά από το αγοραίο νυν,
εκεί που το βαρύ φορτίο κυρτώνει την πλάτη…
Μακριά από άχρωμες σχέσεις, θλιμμένα πρόσωπα,
ίσως εκεί που μουντά τοπία θολώνουν τα τραύματα…
Δεμένη στα φτερά του ανείπωτου
σε κόσμους αλλοτινά καθαρούς, μακρινά ποιητικούς,
παραδεισένια αυθεντικούς…
εκεί που το τίποτα δεν πλησιάζει το θέλω,
που το μηδέν δεν αγγίζει το λόγο,
που η ύπαρξη ουσιώνει την ελπίδα ως δίοδο διαφυγής,
εκεί που μάλλον το ΕΙΝΑΙ σημαίνει ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
