Συμπληρώθηκαν χθες 7 χρόνια από την ημέρα που άφησαν την τελευταία τους πνοή, με φρικτό τρόπο μάλιστα, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης. Εργαζόμενοι και οι τρεις τους στην Τράπεζα Μαρφίν στην οδό Σταδίου, πέθαναν από ασφυξία από τους καπνούς φωτιάς που προκλήθηκε από μολότοφ που έριξαν στο τραπεζικό κατάστημα κάποιοι δολοφόνοι, που παραμένουν τόσα χρόνια μετά άγνωστοι από τις Αρχές. Στις 5 Μαΐου του 2010, 300.000 κόσμου διαδήλωνε κατά του 1ου Μνημονίου που μόλις είχε ψηφιστεί από την τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. 7 χρόνια μετά πολλά άλλαξαν σε σχέση με τότε… Αν και τα μνημόνια έγιναν αρκετά σκληρότερα σε σχέση με το πρώτο, αν και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων δε συγκρίνεται ούτε κατά διάνοια με αυτό πριν από 7 χρόνια… ο κόσμος δε διαδηλώνει πια και για «καλή μας τύχη» η Αθήνα δεν καίγεται κάθε τρεις και λίγο. Όλα αλλάζουν, εκτός απ’ αυτούς τους 3 ανθρώπους που «έφυγαν» για πάντα μ’ ένα αναπάντητο «γιατί». Δυστυχώς, αν και θα έπρεπε, η ελληνική Πολιτεία δεν τιμά αυτούς τους ανθρώπους… Η μνήμη τους, όμως, ελπίζουμε να αποτελεί παράδειγμα για να μη ζήσουμε ποτέ ξανά ανάλογες στιγμές στο μέλλον…
Κ. Γαζ.
