Η εορτή του Συλλόγου Μελισσοκόμων Καλαμάτας
Την Πέμπτη 6 Ιουλίου, παραμονή της Αγίας Κυριακής, ο Σύλλογος Μελισσοκόμων Καλαμάτας, από κοινού με το Σύλλογο «Αθλητικός Πολιτιστικός Παράδεισος Καλαμάτας», για τρίτη συνεχόμενη χρονιά γιόρτασε, συμμετέχοντας στον πανηγυρικό εσπερινό που τελέστηκε στο βυζαντινό εκκλησάκι, το οποίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Αγίας Κυριακής, στο Δ.Δ. Πηδήματος Καλαμάτας.
Λίγες μέρες νωρίτερα μέλη και των δύο συλλόγων μετέβησαν στο συγκεκριμένο χώρο και μερίμνησαν για την καθαριότητα και το σημαιοστολισμό του. Το εκκλησάκι αυτό είναι κατασκευή του 13ου αιώνα και σώζεται σε καλή κατάσταση. Είναι ναός σταυρεπίστεγος της κατηγορίας Α/1 και είναι από τους μικρότερους στο είδος του στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν είναι προσανατολισμένος με ακρίβεια και στρέφει το ιερό του κατά 20ο (μοίρες) προς νότο. Στο τεράστιο και πεντακάθαρο προαύλιο, το οποίο είναι κατάφυτο από διάφορα δέντρα με παχύ ίσκιο, συγκεντρώθηκαν περισσότερα από τριακόσια άτομα μέλη και φίλοι των δύο συλλόγων.
Δυστυχώς, όμως, για τους μελισσοκόμους, όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, κυριαρχούσε η κατήφεια και η απαισιοδοξία, αφού για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια η παραγωγή μελιού ήταν τόσο μικρή, που δεν κάλυψε ούτε τα έξοδα συντήρησης των μελισοσμηνών.
Ως αιτία όλων των ανωτέρω θεωρούνται οι νέες ασθένειες που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια, αποδεκατίζοντας τους πληθυσμούς των μελισσών σε συνδυασμό με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (ανομβρίες και καύσωνες λόγω της ρύπανσης του πλανήτη).
Το χειρότερο, όμως, στην προκειμένη περίπτωση είναι η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων. Έχει παρατηρηθεί ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων να ραντίζουν με φυτοφάρμακα τεράστιες εκτάσεις, χωρίς να έχουν έστω την ευθιξία να ειδοποιήσουν τους μελισσοκόμους, που σε μερικές περιπτώσεις έχουν τοποθετήσει τις κυψέλες τους λίγες δεκάδες μέτρα πλησίον, προκειμένου να τις απομακρύνουν.
Το έλατο, το οποίο θεωρείται το βαρύ πυροβολικό για τη μελισσοκομία, είχε και φέτος, δυστυχώς, σχεδόν μηδενική απόδοση. Περίπου το ίδιο συνέβη και με τα λουλούδια της άνοιξης, την κουμαριά κ.τ.λ. Όλα αυτά έχουν συντελέσει σε ένα πρωτοφανές βαρύ κλίμα και αρνητικό που επικρατεί ανάμεσα στους μελισσοκόμους, αφού τα μέλη του Συλλόγου στην πλειοψηφία τους είναι ερασιτέχνες και χομπίστες, που πασχίζουν να συμπληρώσουν το οικογενειακό τους εισόδημα και τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο δεν τα καταφέρνουν, αλλά αντιθέτως μπαίνουν και σε έξοδα, προκειμένου να συντηρήσουν τα μελισοσμήνη τους, αφού χρειάζονται τροφές, φάρμακα, μετακινήσεις κ.τ.λ.
Όλα δείχνουν πως, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, το μέλλον του συλλόγου μας θα είναι αβέβαιο, διότι ήδη ορισμένοι έπαψαν την ενασχόλησή τους με τις μέλισσες, λόγω των προβλημάτων. Ίσως υπάρξουν και πολλοί άλλοι που θα πράξουν το ίδιο, και το μέλλον για τη μελισσοκομία διαγράφεται αβέβαιο γενικά.
Μετά το τέλος του εσπερινού προσφέρθηκαν σε όλους άρτος και γλυκίσματα, τα οποία ήταν προσφορά των δύο συλλόγων και αναψυκτικά, τα οποία ήταν προσφορά του Θεόδωρου Πανουσόπουλου, ο οποίος ήταν και ο ψάλτης μας, καθώς και του επιχειρηματία της περιοχής, Κωνσταντίνου Κωνσταντινόπουλου.
Μετά το τέλος του εσπερινού αποχώρησαν όλοι με ευχές για καλή υγεία και καλά μέλια, ανανεώνοντας το ραντεβού για του χρόνου την ίδια μέρα, στο ίδιο μέρος, συνεχίζοντας τη βραδιά τους στις ταβέρνες και στις καφετέριες του χωριού έως τις πρωινές ώρες.
Εκ του Δ.Σ.
