Χθες το βράδυ, γύρω στις 10, περπατώντας στην περιοχή της Μαρίνας, δέχθηκα επίθεση από δύο μεγαλόσωμα σκυλιά. Ράτσα δεν αναγνώρισα, αφενός γιατί ήταν σκοτεινός ο δρόμος αφετέρου επειδή καταλαβαίνετε πως δεν ήταν το πρώτο που με απασχολούσε εκείνη τη στιγμή. Αφού, λοιπόν, έτρεξαν με ορμή προς το μέρος μου γαβγίζοντας, το ένα από τα δύο χίμηξε προς τα πάνω μου προσπαθώντας να με δαγκώσει και το απέφυγα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Όταν πήρε φόρα να μου επιτεθεί εκ νέου, ευτυχώς κάποιοι γείτονες που άκουσαν τη φασαρία βγήκαν στο μπαλκόνι και φώναξαν με αποτέλεσμα να φοβηθούν και να απομακρυνθούν. Αρχικά τους ευχαρίστησα και ύστερα τους ρώτησα αν είναι δικά τους ή αν γνωρίζουν τον ιδιοκτήτη τους. Μου απάντησαν σε όλα αρνητικά. Εικάζω πως είναι αδέσποτα, καθώς δεν είχαν κάποιο λουράκι, ενώ σε καμία περίπτωση δεν ήταν εκπαιδευμένα.
Έχω την τύχη να είμαι σήμερα υγιής και αρτιμελής στο σπίτι μου, γράφοντας αυτό το κείμενο. Αυτή την τύχη δεν την είχε δυστυχώς η κυρία πριν από λίγους μήνες στην οδό Ηρώων. Εκείνη δέχθηκε επίθεση από σκυλιά οικόσιτα και είχε τη δυνατότητα να αναζητήσει τις ευθύνες από τον ανεύθυνο ιδιοκτήτη. Εγώ και ο οποιοσδήποτε άλλος βρέθηκε σε παρόμοια κατάσταση ή ενδεχομένως να βρεθεί μελλοντικά- κάτι το οποίο πραγματικά απεύχομαι- θα βρούμε ποτέ το δίκαιο μας; Και το βασικότερο, θα πιέσουμε ουσιαστικά με την αναφορά μας να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους οι αρμόδιοι; Τα επικίνδυνα και επιθετικά τετράποδα είναι δημιούργημα των ανεύθυνων δίποδων. Δεν παύουν όμως να είναι εξαιρετικά επικίνδυνα και αν σήμερα βρισκόμουν στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένος, οι υπερευαισθησίες κάποιων συλλόγων θα φάνταζαν τουλάχιστον γραφικές.
Ηλίας Γεωργουλάκος
