Κάθε καλοκαίρι η ίδια ιστορία. Μεγάλες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σχεδόν σε όλες τις γειτονικές μας χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Αλβανία…) με ανθρώπινα θύματα, καταστρέφοντας περιουσίες και δασικό πλούτο.
Κάποιοι κυβερνητικοί κύκλοι αναφέρονται σε «οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών». Λογικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ξέσπασαν 53 μέτωπα μέσα σε μόλις 24 ώρες. Ίσως να βοηθούν ο καιρός και οι μέρες των αργιών…
Δέκα χρόνια πριν, στις φονικές φωτιές της Ηλείας, είχαμε ακούσει πολλά. Σενάρια μιλούσαν ακόμη και για “τουρκικό σχέδιο”. Κάτι ανάλογο έχει ειπωθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Λίγα πράγματα αποδείχτηκαν.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιοι ωφελούνται από τις πυρκαγιές. Οι σύγχρονοι οικοπεδοφάγοι και τα συμφέροντα της παράνομης οικοδομής ή κάποια άγνωστα κέντρα που έχουν ως στόχο τη δημιουργία πανικού και πολιτικής αποσταθεροποίησης; Αν ισχύει το δεύτερο, τα πράγματα είναι επικίνδυνα.
Όμως, όταν καίγεται το σπίτι σου, δεν είναι ώρα για συζητήσεις, αλλά για δράση. Μια σωστά δομημένη χώρα, βέβαια, οφείλει να απαντήσει με έργα τόσο πρόληψης και αποτροπής όσο και αντιμετώπισης.
Ο συγγραφέας Ηλίας Βενέζης για ανάλογη περίπτωση έγραφε: “Αυτούς που καίνε τα δάση να τους τιμωρούν, με τιμωρίαν δια βίου πλέον αποδοτικήν. Χειμώνα- καλοκαίρι να τους βάζουν, ως καταδίκους, ν’ ανασταίνουν δέντρα. Να τα φυτεύουν, να τα ποτίζουν, να τα λιπαίνουν, να τα κλαδεύουν, να κοιμούνται από κάτω τους χειμώνα- καλοκαίρι, να κάνουν απ’ το ξύλο τους κούνιες για τα μωρά και νεκροσέντουκα για τους πεθαμένους. Να μην ξέρουν τίποτα απ’ τον άλλο κόσμο, να είναι ζωντανοί- θαμμένοι μες στο δάσος”…
Α.Π.
